Ερώτηση
Τι λέει η Γραφή ότι πρέπει να κάνουμε με ένα επαναστατικό παιδί;
Απάντηση
Το παιδί που εμφανίζει μια επαναστατική συμπεριφορά μπορεί να το κάνει για διάφορους λόγους. Η σκληρή ανατροφή, έλλειψη αγάπης και η κριτική των γονέων προς το παιδί σχεδόν πάντοτε θα οδηγήσουν σε κάποια εξέγερση. Ακόμα και το πιο υπάκουο παιδί θα επαναστατήσει — ενδόμυχα ή εξωτερικά — απέναντι σε μια τέτοια μεταχείριση. Φυσικά, αυτός ο τύπος ανατροφής πρέπει να αποφεύγεται. Επιπλέον, ένα συγκεκριμένο ποσοστό της εξέγερσης εναντίον των γονέων είναι φυσικό, ιδιαίτερα στους εφήβους οι οποίοι απομακρύνονται σιγά-σιγά από τις οικογένειές τους στη διαδικασία να χτίσουν τις δικές τους ζωές και ταυτότητες.
Υποθέτοντας ότι το επαναστατικό παιδί έχει μια ισχυρή προσωπικότητα, θα χαρακτηριστεί από μια τάση να δοκιμάζει όρια, μια επιτακτική επιθυμία για την κατοχή του ελέγχου και μια δέσμευση να αντιστέκεται κάθε αρχή. Με άλλα λόγια, η εξέγερση είναι το μεσαίο του όνομα. Επιπρόσθετα, αυτά τα ανυπότακτα επαναστατικά παιδιά είναι συχνά πολύ έξυπνα και μπορούν να διαβάσουν τις καταστάσεις με εκπληκτική ταχύτητα, βρίσκοντας τρόπους να πάρουν τον έλεγχο των περιστάσεων αλλά και των ανθρώπων γύρω τους. Αυτά τα παιδιά μπορούν να είναι, για τους γονείς τους, μια εξαιρετικά δύσκολη και εξαντλητική πρόκληση.
Ευτυχώς, είναι επίσης αλήθεια ότι ο Θεός έχει δημιουργήσει τα παιδιά όπως είναι. Τα αγαπά, και δεν έχει αφήσει τους γονείς χωρίς βοήθεια για να αντιμετωπίσουν την πρόκληση. Υπάρχουν βιβλικές αρχές που κατευθύνουν την αντιμετώπιση του επαναστατικού, δυναμικού παιδιού, με χάρη. Πρώτον, στις Παροιμίες 22:6 λέει: "Δίδαξε τo παιδί στην αρχή τoύ δρόμου του και δεν θα απoμακρυνθεί απ' αυτόν ούτε όταν γεράσει." Για όλα τα παιδιά, το μονοπάτι που θα πρέπει να ακολουθήσουν είναι προς τον Θεό. Η διδασκαλία των παιδιών στο Λόγο του Θεού είναι ζωτικής σημασίας για όλα τα παιδιά, τα οποία πρέπει να καταλάβουν ποιος είναι ο Θεός και πώς να Τον υπηρετήσουν καλύτερα. Με το ισχυρογνώμων παιδί, κατανοώντας τι τον παρακινεί — η επιθυμία για έλεγχο — θα οδηγηθεί και βοηθηθεί να βρει τον "δρόμο" του. Το επαναστατικό παιδί είναι αυτό που πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι κυριάρχος του κόσμου — ο Θεός είναι — και ότι πρέπει απλώς να κάνει τα πράγματα με τον τρόπο του Θεού. Αυτό απαιτεί από τους γονείς να είναι απόλυτα πεπεισμένοι για αυτήν την αλήθεια και να ζουν αναλόγως. Ένας γονέας που ο ίδιος επαναστατεί εναντίον του Θεού δεν θα μπορέσει να πείσει το παιδί του να είναι υποτακτικό σε Αυτόν.
Μόλις αναγνωριστεί ότι ο Θεός είναι αυτός που κάνει τους κανόνες, οι γονείς πρέπει να καθιερώσουν στο μυαλό του παιδιού ότι είναι εργαλεία του Θεού και θα κάνουν οτιδήποτε είναι απαραίτητο για να πραγματοποιήσουν το σχέδιο Του για τις οικογένειές τους. Ένα επαναστατικό παιδί πρέπει να διδαχθεί ότι το σχέδιο του Θεού είναι, οι γονείς να οδηγούν και το παιδί να ακολουθεί. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία αδυναμία σε αυτό το σημείο. Το επαναστατικό παιδί μπορεί να εντοπίσει την αναποφασιστικότητα από μίλια μακριά και να αρπάξει την ευκαιρία για να γεμίσει το κενό της ηγεσίας και να πάρει τον έλεγχο. Η αρχή της υποταγής στις αρχές είναι ζωτικής σημασίας για το επαναστατικό παιδί. Εάν τα παιδιά στην παιδική τους ηλικία δεν υποταχθούν, το μέλλον τους θα χαρακτηριστεί από συγκρούσεις με όλες τις αρχές, συμπεριλαμβανομένων των εργοδοτών, της αστυνομίας, των δικαστηρίων και των στρατιωτικών ηγετών. Η Προς Ρωμαίους 13:1-5 είναι σαφής ότι οι αρχές που μας επιβάλλονται είναι καθιερωμένες από το Θεό, και πρέπει να υποταχθούμε.
Επίσης, ένα επαναστατικό παιδί θα συμμορφώνεται πρόθυμα μόνο με κανόνες ή νόμους που έχουν νόημα. Δώστε του έναν σταθερό λόγο για κανόνα, επαναλαμβάνοντας συνεχώς την αλήθεια ότι κάνουμε τα πράγματα όπως ο Θεός θέλει να κάνουμε και ότι το γεγονός αυτό δεν είναι διαπραγματεύσιμο. Εξηγήστε ότι ο Θεός έχει δώσει στους γονείς την ευθύνη να αγαπούν και να πειθαρχούν τα παιδιά τους και ότι η αποτυχία να το πράξουν αυτό θα σήμαινε ότι οι γονείς δεν Τον υπακούν. Ωστόσο, όποτε είναι δυνατόν, δώστε στο παιδί ευκαιρίες να συμβάλει στη λήψη αποφάσεων ώστε να μην αισθάνεται εντελώς ανίσχυρο. Για παράδειγμα, το να πηγαίνουμε στην εκκλησία δεν είναι κάτι το διαπραγματεύσιμο επειδή ο Θεός μας διατάζει να συγκεντρωνόμαστε μαζί με άλλους πιστούς (Προς Εβραίους 10:25), παρόλα αυτά τα παιδιά μπορούν να έχουν λόγο (μέσα σε λογικά πλαίσια) στο τι να φορέσουν, στο που να κάθεται η οικογένεια στην εκκλησία κλπ. Δώστε τους έργα στα οποία μπορούν να συνεισφέρουν, όπως ο σχεδιασμός των οικογενειακών διακοπών.
Επιπλέον, η ανατροφή των γονιών πρέπει να γίνεται με συνέπεια και υπομονή. Οι γονείς πρέπει να προσπαθήσουν να μην ανυψώνουν τις φωνές τους ή να σηκώνουν τα χέρια τους με θυμό στα παιδιά ή να χάνουν την ψυχραιμία τους. Αυτό θα δώσει στο επαναστατικό παιδί την αίσθηση του ελέγχου που τόσο επιθυμεί και θα καταλάβει αργά ή γρήγορα το πώς να πάρει τον έλεγχο, με το να σας κουράζει στο σημείο που να σας κάνει να αντιδράτε συναισθηματικά. Η σωματική πειθαρχία συχνά αποτυγχάνει με αυτά τα παιδιά επειδή απολαμβάνουν να ωθούν τους γονείς σε οριακά σημεία, τόσο πολύ που αισθάνονται ότι ένας μικρός πόνος είναι ένα πολύτιμο αντίτιμο για να πληρώσουν. Οι γονείς των επαναστατικών παιδιών συχνά αναφέρουν ότι το παιδί τους κοροϊδεύει, ενώ το χτυπάνε, οπότε οι ξυλιές μπορεί να μην είναι η καλύτερη μέθοδος πειθαρχίας. Ίσως πουθενά στη ζωή δεν είναι τόσο αναγκαίοι οι καρποί του αγίου Πνεύματος της υπομονής και του αυτοελέγχου (Προς Γαλάτες 5:23) που απ 'ό,τι με ένα παιδί με ισχυρή βούληση / επαναστατικό.
Ανεξάρτητα από το πόσο πολύ εκνευριστικό είναι να ανατρέφεις αυτά τα παιδιά, οι γονείς μπορούν να ησυχάσουν στην υπόσχεση του Θεού ότι δεν θα μας δοκιμάσει πέρα από τις δυνάμεις μας (Προς Κορινθίους Α' 10:13). Αν ο Θεός δώσει ένα επαναστατικό παιδί, οι γονείς μπορούν να είναι σίγουροι ότι δεν έκανε κάποιο λάθος αλλά θα παράσχει την καθοδήγηση και τους πόρους που χρειάζονται για να κάνουν σωστά τη δουλειά. Ίσως πουθενά στη ζωή ενός γονέα οι λέξεις "Αδιάκοπα να προσεύχεστε" (Προς Θεσσαλονικείς Α΄ 5:17) έχουν περισσότερο νόημα απ 'ό, τι με τον επαναστατικό νεαρό. Οι γονείς αυτών των παιδιών πρέπει να περάσουν πολύ από τον χρόνο τους στα γόνατά μπροστά στο Θεό , πριν ζητήσουν τη σοφία, την οποία έχει υποσχεθεί να προσφέρει (Ιακώβου 1:5). Τέλος, υπάρχει η παρηγοριά, γνωρίζοντας ότι τα παιδιά με επαναστατικό πνεύμα που εκπαιδεύονται καλά, συχνά μεγαλώνουν και αποκτούν υψηλές αποδόσεις, και γίνονται επιτυχημένοι ενήλικες. Πολλά επαναστατικά παιδιά έχουν μετατραπεί σε σταθερούς αφοσιωμένους χριστιανούς που χρησιμοποιούν τα σημαντικά ταλέντα τους για να υπηρετήσουν τον Κύριο, που έχουν έρθει να αγαπήσουν και να σεβαστούν τις προσπάθειες των υπομονετικών και εργατικών γονέων τους.
English
Τι λέει η Γραφή ότι πρέπει να κάνουμε με ένα επαναστατικό παιδί;
