Ερώτηση
Σε τι θα διαφέρει το αναστημένο σώμα μας από το παρόν σώμα μας;
Απάντηση
Στην πρώτη του επιστολή προς την εκκλησία της Κορίνθου, ο Παύλος συζητά τις μεγάλες διαφορές μεταξύ τών γήινων σωμάτων μας και των αναστημένων σωμάτων μας (βλέπε Α΄ Κορινθίους 15:35-57). Αντιπαραβάλλοντας τα γήινα σώματά μας με το μεγαλείο τών ουράνιων (αναστημένων) σωμάτων, ο Παύλος λέει, «Έτσι και η ανάσταση των νεκρών· σπέρνεται με φθορά, ανασταίνεται με αφθαρσία· σπέρνεται χωρίς τιμή, ανασταίνεται με δόξα· σπέρνεται με ασθένεια, ανασταίνεται με δύναμη· σπέρνεται ως σώμα ζωικό, ανασταίνεται ως σώμα πνευματικό.» (Α΄ Κορινθίους 15:42-44, προστίθεται έμφαση). Με λίγα λόγια, τα αναστημένα σώματά μας είναι πνευματικά, άφθαρτα και αναστημένα με δόξα και δύναμη.
Μέσω τού πρώτου Αδάμ, λάβαμε τα φυσικά μας σώματα, απόλυτα προσαρμοσμένα σ’ ένα γήινο περιβάλλον. Ωστόσο, έγιναν φθαρτά ως συνέπεια τής Πτώσης. Λόγω τής ανυπακοής, η ανθρωπότητα έγινε θνητή. Η γήρανση, η φθορά και ο τελικός θάνατος μάς επηρεάζουν τώρα όλους. Από την γη ερχόμαστε και στην γη θα επιστρέψουμε (Γένεση 3:19, Εκκλησιαστής 3:20). Τα αναστημένα σώματά μας, από την άλλη, θα «αναστηθούν άφθαρτα». Δεν θα βιώσουν ποτέ αρρώστια, αποσάθρωση, φθορά ή θάνατο. Και «όταν τούτο το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία... τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος που είναι γραμμένος: ‘Καταβροχθίστηκε ο θάνατος με νίκη’» (Α΄ Κορινθίους 15:54).
Ως αποτέλεσμα τής Πτώσης, είμαστε «σπαρμένοι στην ατιμία». Ημασταν τέλεια φτιαγμένοι, αρχικά, και κατ’ εικόνα Θεού (Γένεση 1:27), όμως η αμαρτία έφερε ατίμωση. Ωστόσο, οι πιστοί έχουν την υπόσχεση ότι τα ατελή και ατιμασμένα σώματά μας θα αναστηθούν μια μέρα με δόξα. Απελευθερωμένα από τους περιορισμούς που επέβαλε η αμαρτία, τα αναστημένα σώματά μας θα είναι έντιμα και απόλυτα κατάλληλα για να ευχαριστούν και να υμνούν τον Δημιουργό μας σε όλη την αιωνιότητα.
Τα τωρινά μας σώματα χαρακτηρίζονται επίσης από αδυναμία και εξασθένιση. Οι επίγειοι «ναοί» μας είναι αναμφίβολα εύθραυστοι και επιρρεπείς στην πληθώρα τών ασθενειών που καταστρέφουν την ανθρωπότητα. Είμαστε επίσης αποδυναμωμένοι από την αμαρτία και τον πειρασμό. Μία μέρα, όμως, τα σώματά μας θα αναστηθούν με δύναμη και δόξα και δεν θα υποκείμεθα πλέον στα ελαττώματα και την ευθραυστότητα που κυριαρχούν στην ζωή σήμερα.
Τέλος, το αναστημένο σώμα θα είναι πνευματικό. Τα φυσικά μας σώματα είναι κατάλληλα για να ζούμε σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά αυτό είναι το μόνο βασίλειο στο οποίο μπορούμε να ζήσουμε. «Σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία τού Θεού» (Α΄ Κορινθίους 15:50). Μετά την ανάσταση θα έχουμε ένα «πνευματικό σώμα», απόλυτα κατάλληλο για την ζωή στον Ουρανό. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα είμαστε μόνον πνεύματα —τα πνεύματα δεν έχουν σώμα— αλλά ότι τα αναστημένα σώματά μας δεν θα χρειάζονται σωματική συντήρηση ούτε θα εξαρτώνται από φυσικά μέσα υποστήριξης τής ζωής.
Παίρνουμε μια γεύση τού πώς θα είναι τα αναστημένα σώματά μας όταν φέρνουμε στην μνήμη μας τις εμφανίσεις τού Χριστού μετά την ανάσταση. Είχε ακόμα ορατές πληγές και οι μαθητές Του μπορούσαν να τον αγγίξουν φυσικά, ωστόσο ήταν σε θέση να ταξιδεύει αβίαστα και να εμφανίζεται κι εξαφανίζεται κατά βούληση. Μπορούσε να περάσει από τοίχους και πόρτες αλλά μπορούσε επίσης να φάει, να πιει, να καθίσει και να μιλήσει. Η Γραφή μάς πληροφορεί ότι το «φθαρτό σώμα» μας θα είναι «σύμμορφο με το σώμα τής δόξας του» (Φιλιππησίους 3:21). Πράγματι, οι φυσικοί περιορισμοί που επιβάλλονται από την αμαρτία κι εμποδίζουν την ικανότητά μας να Τον υπηρετούμε πλήρως στην γη θα εξαφανιστούν για πάντα, ελευθερώνοντάς μας να Τον υμνούμε, υπηρετούμε και δοξάζουμε στην αιωνιότητα.
English
Σε τι θα διαφέρει το αναστημένο σώμα μας από το παρόν σώμα μας;
