Ερώτηση
Τι σημαίνει ότι η κόλαση είναι ο αιώνιος αποχωρισμός από τον Θεό;
Απάντηση
Η Αγία Γραφή είναι σαφής ότι υπάρχουν δύο δυνατοί προορισμοί για κάθε ανθρώπινη ψυχή μετά τον σωματικό θάνατο: Ουρανός ή κόλαση (Ματθαίος 25:34, 41, 46, Λουκάς 16:22-23). Μόνον οι δίκαιοι κληρονομούν αιώνια ζωή, και ο μόνος τρόπος για ν’ ανακηρυχθεί κάποιος δίκαιος ενώπιον τού Θεού είναι να εμπιστευθεί τον Ιησού Χριστό που πέθανε και αναστήθηκε (Ιωάννης 3:16-18, Ρωμαίους 10:9). Οι ψυχές τών δικαίων πηγαίνουν κατευθείαν στην παρουσία τού Θεού (Λουκάς 23:43, Β΄ Κορινθίους 5:8, Φιλιππησίους 1:23).
Για εκείνους που δέχονται τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα, θάνατος σημαίνει αιώνια τιμωρία (Β΄ Θεσσαλονικείς 1:8-9). Η τιμωρία αυτή περιγράφεται με διάφορους τρόπους: για παράδειγμα, λίμνη τού πυρός (Λουκάς 16:24, Αποκάλυψη 20:14-15), εξώτερο σκοτάδι (Ματθαίος 8:12) και φυλακή (Α΄ Πέτρου 3:19). Ο τόπος αυτός της τιμωρίας είναι αιώνιος (Ιούδα 1:13, Ματθαίος 25:46). Δεν υποστηρίζεται βιβλικά η ιδέα πως μετά τον θάνατο δίνεται κάποια άλλη ευκαιρία στους ανθρώπους να μετανοήσουν. Το Εβραίους 9:27 είναι ξεκάθαρο πως όλοι πεθαίνουν σωματικά και μετά ακολουθεί κρίση. Οι χριστιανοί έχουν ήδη κριθεί και καταδικαστεί. Ο Ιησούς πήρε πάνω Του αυτήν την καταδίκη. Η αμαρτία μας έγινε δική Του και η δικαιοσύνη Του γίνεται δική μας όταν πιστεύουμε σ’ Αυτόν. Καθώς πήρε πάνω Του την δίκαιη τιμωρία μας, δεν χρειάζεται να φοβόμαστε πως θα Τον αποχωριστούμε ποτέ ξανά (Ρωμαίους 8:29-30). Η κρίση τών απίστων θα λάβει χώρα τον κατάλληλο καιρό.
Διαβάζουμε στην Β΄ Θεσσαλονικείς 1:8-9, «… κάνοντας εκδίκηση σ’ αυτούς που δεν γνωρίζουν τον Θεό, και σ’ αυτούς που δεν υπακούν στο ευαγγέλιο τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού· οι οποίοι θα τιμωρηθούν με αιώνιο όλεθρο από το πρόσωπο τού Κυρίου, και από τη δόξα τής δύναμής του.» Η ταλαιπωρία τής κόλασης δεν θ’ αποτελείται μόνον από φυσικά βάσανα αλλά και από την αγωνία τού αποχωρισμού από κάθε οδό ευτυχίας. Ο Θεός είναι η πηγή όλων των αγαθών παροχών (Ιακώβου 1:17). Αποκοπή από τον Θεό σημαίνει στέρηση τής επαφής με κάθε καλή παροχή. Η κόλαση θα είναι μια κατάσταση αδιάκοπης αμαρτίας· ωστόσο, οι άνθρωποι που θα υποφέρουν εκεί θα έχουν πλήρη επίγνωση τού τρόμου τής αμαρτίας. Τύψεις, ενοχή και ντροπή δεν θα έχουν τέλος και θα συνοδεύονται από την πεποίθηση πως η τιμωρία είναι δίκαιη.
Δεν θα υπάρχει πλέον καμία αυταπάτη αναφορικά με την «ανθρώπινη καλοσύνη». Ο αποχωρισμός από τον Θεό ισοδυναμεί με αιώνια αποκοπή από το φως (Α΄ Ιωάννου 1:5), την αγάπη (Α΄ Ιωάννου 4:8), την χαρά (Ματθαίος 25:23) και την ειρήνη (Εφεσίους 2:14), διότι ο Θεός είναι η πηγή όλων αυτών των αγαθών. Κάθε τι καλό που παρατηρούμε στην ανθρωπότητα αποτελεί απλώς την αντανάκλαση τού χαρακτήρα τού Θεού, σύμφωνα με την εικόνα Τού οποίου δημιουργηθήκαμε (Γένεση 1:27).
Ενώ τα πνεύματα τών αναγεννημένων δια του Αγίου Πνεύματος τού Θεού θα κατοικούν παντοτινά με τον Θεό στην τέλεια κατάσταση (Α΄ Ιωάννου 3:2), το αντίθετο είναι αληθές για εκείνους που θα βρίσκονται στην κόλαση. Τίποτα από την αγαθότητα τού Θεού δεν θα υπάρχει μέσα τους. Οτιδήποτε καλό μπορεί να σκέπτονταν πως τους χαρακτήριζε στην γη, θα φανερωθεί πόσο εγωκεντρικό, αμαρτωλό, ειδωλολατρικό στοιχείο ήταν (Ησαΐας 64:6). Οι ανθρώπινες ιδέες περί καλοσύνης θα αξιολογηθούν με βάση την τελειότητα τής αγιότητας τού Θεού και θα βρεθούν σημαντικά ελλιπείς. Οι ευρισκόμενοι στην κόλαση θα έχουν χάσει αιωνίως την ευκαιρία να δουν το πρόσωπο τού Θεού, ν’ ακούσουν την φωνή Του, να νιώσουν την συγνώμη Του ή ν’ απολαύσουν την κοινωνία Του. Ο αιώνιος αποχωρισμός από τον Θεό συνιστά την απόλυτη τιμωρία.
English
Τι σημαίνει ότι η κόλαση είναι ο αιώνιος αποχωρισμός από τον Θεό;