Ερώτηση
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Σεόλ, Άδη, κόλασης, λίμνης της φωτιάς, παραδείσου και του κόλπου του Αβραάμ;
Απάντηση
Οι διαφορετικοί βιβλικοί όροι για τον Ουρανό και την κόλαση –Σεόλ, Άδης, γέεννα, λίμνη της φωτιάς, παράδεισος, και κόλπος του Αβραάμ- αποτελούν θέμα πολλής συζήτησης που προκαλεί και σύγχυση.
Η λέξη «παράδεισος» χρησιμοποιείται ως συνώνυμο του «Ουρανού» (Β΄ Κορινθίους 12:4· Αποκάλυψη 2:7). Όταν ο Χριστός πέθαινε στον σταυρό κι ένας από τους ληστές που σταυρώθηκαν μαζί Του ζήτησε έλεος, ο Χριστός του απάντησε, «Σε διαβεβαιώνω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο» (Λουκάς 23:43). Ο Χριστός γνώριζε πως ο θάνατος Του ήταν επικείμενος και σύντομα θα βρισκόταν στον Ουρανό με τον Πατέρα Του. Ο Χριστός μίλησε για τον παράδεισο ως συνώνυμο του «Ουρανού», κι έτσι η λέξη έχει συνδεθεί με κάθε τόπο ιδανικής ομορφιάς κι ευχαρίστησης.
Ο κόλπος του Αβραάμ αναφέρεται μόνο μια φορά στην Αγία Γραφή –στην ιστορία του Λαζάρου και του πλουσίου (Λουκάς 16:19-31). Χρησιμοποιήθηκε στο Ταλμούδ ως συνώνυμο του «Ουρανού». Η εικόνα στην ιστορία του Λαζάρου που ανακλίνεται στο τραπέζι και γέρνει στο στήθος του Αβραάμ –όπως ο Ιωάννης έγειρε στο στήθος του Ιησού στο τελευταίο Δείπνο- στο Ουράνιο συμπόσιο. Υπάρχουν διαφορετικές γνώμες για το τι ακριβώς συμβολίζει ο κόλπος του Αβραάμ. Εκείνοι που πιστεύουν πως το πλαίσιο της ιστορίας αφορά την περίοδο που ακολουθεί τον θάνατο και την ανάσταση του Μεσσία, θεωρούν τον «κόλπο του Αβραάμ» συνώνυμο του «Ουρανού». Εκείνοι που πιστεύουν πως το πλαίσιο αφορά την προ της σταύρωσης περίοδο, θεωρούν τον «κόλπο του Αβραάμ» ως έναν άλλον όρο για τον «παράδεισο». Το πλαίσιο είναι πραγματικά άσχετο με το κεντρικό νόημα της ιστορίας, που είναι ότι οι ασεβείς άνθρωποι θα βλέπουν τους δίκαιους να ευτυχούν και τον εαυτό τους να βασανίζεται, κι ότι ένα «μεγάλο χάσμα» θα υπάρχει ανάμεσά τους (Λουκάς 16:26), που ποτέ δεν θα γεφυρωθεί.
Στις εβραϊκές Γραφές, η λέξη που χρησιμοποιείται για να περιγράψει το βασίλειο των νεκρών είναι Σεόλ. Σημαίνει, απλά, «τόπος των νεκρών» ή «τόπος των ψυχών/πνευμάτων που αναχώρησαν». Η Καινή Διαθήκη χρησιμοποιεί τη λέξη Άδης, που αναφέρεται στον τόπο των νεκρών. Η λέξη γέεννα είναι συνώνυμη της «κόλασης» και προέρχεται από την εβραϊκή φράση κοιλάδα του Εννόμ. Κάποιες Γραφές στην Καινή Διαθήκη δείχνουν ότι Σεόλ/Άδης είναι προσωρινός τόπος όπου οι ψυχές των απίστων φυλάσσονται ενώ περιμένουν την τελευταία ανάσταση και κρίση στον μεγάλο λευκό Θρόνο του Θεού. Οι ψυχές των δικαίων πηγαίνουν κατ' ευθείαν στην παρουσία του Θεού –Ουρανός/παράδεισος/κόλπος του Αβραάμ- κατά τον σωματικό θάνατο (Λουκάς 23:43· Β΄ Κορινθίους 5:8· Φιλιππησίους 1:23).
Η λίμνη της φωτιάς που αναφέρεται μόνο στην Αποκάλυψη 19:20 και 20:10, 14-15, είναι η τελική κόλαση, ο τόπος της αιώνιας τιμωρίας για όλους τους αμετανόητους επαναστάτες, αγγέλους και ανθρώπους (Ματθαίος 25:41). Περιγράφεται σαν τόπος με πυρωμένο θειάφι, κι αυτοί που βρίσκονται εκεί βιώνουν αιώνια κι απερίγραπτη αγωνία αδιάκοπης κατάστασης (Λουκάς 16:24· Μάρκος 9:45-46). Αυτοί που έχουν απορρίψει τον Χριστό και βρίσκονται στην προσωρινή κατοικία των νεκρών στον Άδη/Σεόλ θα έχουν ως τελικό προορισμό τη λίμνη της φωτιάς.
Αλλά εκείνοι που τα ονόματά τους έχουν γραφτεί στο βιβλίο της ζωής του Αρνίου δεν πρέπει να φοβούνται γι' αυτήν την τρομερή κατάληξη. Με πίστη στον Χριστό και στο αίμα Του που χύθηκε στο σταυρό για τις αμαρτίες μας, είμαστε προορισμένοι να ζήσουμε αιώνια στην παρουσία του Θεού.
English
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Σεόλ, Άδη, κόλασης, λίμνης της φωτιάς, παραδείσου και του κόλπου του Αβραάμ;
