Ερώτηση
Τι είναι το θανάσιμο αμάρτημα;
Απάντηση
Στην πρώτη επιστολή του Ιωάννη (5:16) βρίσκουμε έναν από τους πιο δύσκολους για ερμηνεία στίχους στην Καινή Διαθήκη. «Αν κάποιος δει τον αδελφό του να αμαρτάνει με αμαρτία όχι θανάσιμη, θα ζητήσει• και ο Θεός θα του δώσει ζωή, σ' εκείνους που αμαρτάνουν όχι θανάσιμα. Υπάρχει μία θανάσιμη αμαρτία• δεν λέω να παρακαλέσει για εκείνη». Από όλες τις υπάρχουσες ερμηνείες καμία δεν απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις που προκύπτουν γι’ αυτό το στίχο. Η καλύτερη ερμηνεία μπορεί να βρεθεί όταν συγκρίνουμε το στίχο με αυτό που συνέβη στον Ανανία και τον Σαπφίριο στις Πράξεις των αποστόλων (5:1-10, δες και 1 προς Κορινθίους 11:30). Η «θανάσιμη αμαρτία» είναι προμελετημένη, σκόπιμη, συνεχόμενη αμαρτία για την οποία οι άνθρωποι δεν μετανοούν. Στην ελεημοσύνη του ο Θεός επιτρέπει στα παιδιά Του να αμαρτάνουν δίχως να τα τιμωρεί αμέσως γι’ αυτό. Αλλά έρχεται μια στιγμή όταν ο Θεός δεν επιτρέπει πια την επίμονη αμαρτία. Όταν αυτό γίνει ο Θεός αποφασίζει να τιμωρήσει τον χριστιανό μέχρι και να του πάρει τη ζωή.
Ο Θεός κάνει ακριβώς αυτό στις Πράξεις (5:1-10) και στην 1 επιστολή προς τους Κορίνθιους (11:28-32). Ίσως στην 1 επιστολή προς τους Κορίνθιους (5:1-5) ο Παύλος περιγράφει ακριβώς αυτό στην εκκλησία της Κορίνθου. Πρέπει να προσευχόμαστε για τους χριστιανούς που αμαρτάνουν. Αλλά μπορεί να έρθει καιρός που ο Θεός δεν θα ακούει πια προσευχές για πιστούς που ζουν αμαρτωλά οι οποίοι πλέον αξίζουν να δικαστούν. Είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε πως υπάρχει καιρός όταν είναι πια πολύ αργά για να προσευχόμαστε για κάποιον. Ο Θεός είναι καλός και δίκαιος και απλά πρέπει να τον αφήσουμε να κρίνει πότε είναι υπερβολικά αργά.
English
Τι είναι το θανάσιμο αμάρτημα;
