Ερώτηση
Τι είναι το χάρισμα της γλωσσολαλίας; Είναι το χάρισμα της γλωσσολαλίας για την σημερινή εποχή;
Απάντηση
Το πρώτο συμβάν της γλωσσολαλίας συνέβη την ημέρα της Πεντηκοστής, και ο ευαγγελιστής Λουκάς το περιγράφει στις Πράξεις 2:1-4. Οι απόστολοι βγήκαν έξω και κύρρησαν το ευαγγέλιο με τον κόσμο, μιλώντας στη γλώσσα του καθενός, “τους ακούμε να μιλάνε στις γλώσσες μας για τα μεγαλεία του Θεού! "(Πράξεις 2:11). Η Ελληνική λέξη "διάλεκτος" μεταφρασμένη σημαίνει "γλώσσαι." Δηλαδή, το χάρισμα της γλωσσολαλίας είναι ομιλία σε γλώσσα που το άτομο το οποίο την μιλάει δεν την ξέρει, αλλά είναι χρήσιμη και κατανοητή από εκείνους που την ακούνε. Στην Α’ Κορινθίους, κεφάλαια 12-14, όπου ο απόστολος Παύλος συζητά περί θαυμαστών /υπερφυσικών χαρισμάτων, σχολιάζει το χάρισμα της γλώσσολαλίας ως εξής, “Σκεφτείτε, τώρα, αδελφοί, αν σας επισκεφτώ μιλώντας σας ξένες γλώσσες, σε τι θα σας ωφελήσω αν δε σας μιλήσω έτσι που να σας μεταδώσω κάποια αποκάλυψη ή κάποια γνώση ή κάποιο μήνυμα από το Θεό ή κάποια διδαχή;" (Α’ Κορινθίους 14:6). Κατά τον Απόστολο Παύλο, και σύμφωνα με την περιγραφή της γλωσσολαλίας στις Πράξεις, η γλωσσολαλία είναι ωφέλιμη σε εκείνον που ακούει το μήνυμα του Θεού στη γλώσσα του, αλλά είναι μη ωφέλιμη στους άλλους – αν δεν υπάρχει ερμηνεία/μετάφραση.
Το άτομο που έχει το χάρισμα της ερμηνείας γλωσσών (Α’ Κορινθίους 12:30) μπορεί να καταλάβει τι είπε το άτομο που μιλάει στις γλώσσες, ακόμη και αν δεν αυτό δεν γνωρίζει την γλώσσα στην οποία ειπώθηκε. Ο ερμηνευτής των γλωσσών, θα μεταβίβαζε το μήνυμα εκείνου που μιλά στις γλώσσες σε όλους τους άλλους, για να μπορέσουν να το καταλάβουν. “Γι' αυτό, εκείνος που μιλάει ξένη γλώσσα, ας προσεύχεται να μπορεί να εξηγεί κιόλας αυτά που λέει.” (Α’ Κορινθίους 14:13). Το συμπέρασμα του αποστόλου Παύλου σχετικά με την μη μεταφρασμένη ομιλία στις γλώσσες είναι ισχυρή, “αλλά σε ώρα συνάξεων της εκκλησίας προτιμώ να πω πέντε λόγια χρησιμοποιώντας τη διάνοιά μου, έτσι που να κατηχήσω και άλλους, παρά να πω χιλιάδες λόγια σε ξένη γλώσσα." (Α’ Κορινθίους 14:19).
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί το χάρισμα της γλωσσολαλίας στην σημερινή εποχή; Στη Α’ επιστολή προς Κορινθίους 13:8 αναφέρεται ότι το χάρισμα της γλωσσολαλίας παύεται, αν και αυτή η παύση συνδέεται με τον ερχομό του "τέλειου ", που περιγράφεται στην Α’ Κορινθίους 13:10.
Μερικοί οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η διαφορά της γλώσσας στην προφητεία και στην γνώση "παύεται" μαζί με το "παύσιμο" των γλωσσών, ως απόδειξη ότι οι γλώσσες παύονται με τον ερχομό του "τέλειου" Αν και αυτό είναι δυνατό, δεν μπορούμε να δούμε από το κείμενο ότι αυτό το συμπέρασμα είναι αναμφίβολα σωστό. Μερικοί οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το χάρισμα της γλωσσολαλίας ήταν ένα σημάδι της ερχόμενης κρίσης του Θεού, δείχνοντας στα εδάφια όπως Ησαϊας 28:11 και Ιωήλ 2:28-29. Η Α’ προς Κορινθίους επιστολή περιγράφει τις γλώσσες ως "σημάδι για τους άπιστους". Σύμφωνα με αυτό το επιχείρημα, το χάρισμα της γλωσσολαλίας ήταν ένα είδος προειδοποίησης για του Εβραίους, ότι ο Θεός θα κρίνει τον Ισραήλ επειδή απορρίψανε τον Ιησού Χριστό ως Μεσσία. Επομένως, όταν ο Θεός έκρινε τον Ισραήλ ( με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους το 70 μετά Χριστόν), το χάρισμα της γλωσσολαλίας δεν θα είχε πια τον σκοπό του. Αν και τέτοια όψη είναι δυνατή, ο πρωταρχικός σκοπός των γλωσσών θα ήταν εκπληρωμένος, αλλά αυτό δεν θα απαιτούσε υποχρεωτικά αυτές να παύσουν. Η Βίβλος δεν δηλώνει αποφασιστικά ότι το χάρισμα της γλωσσολαλίας έχει παυτεί.
Ταυτόχρονα, αν το χάρισμα της γλωσσολαλίας ήταν ενεργό σήμερα στην εκκλησία, θα εφαρμοζόταν σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Θα ήταν πραγματική και ευνόητη γλώσσα ( Α’ Κορινθίους 14:10). Σκοπός του θα ήταν η επικοινωνία του Λόγου του Θεού με το άτομο το οποίο μιλάει άλλη γλώσσα ( Πράξεις 2:6-12). Θα ήταν σε συμφωνία με την εντολή που ο Θεός έδωσε στον Απόστολο Παύλο,"Και σε περίπτωση που θέλει κάποιος να μιλήσει σε ξένη γλώσσα, ας μιλήσουν δύο ή το πολύ τρεις, ο ένας ύστερα από τον άλλο και για κάποιο συγκεκριμένο θέμα ο καθένας, κι ένας άλλος να μεταφράζει. Αν όμως δεν υπάρχει μεταφραστής, τότε ας σωπαίνει μέσα στην εκκλησία και ας μιλάει με το νου του σιωπηλά στον εαυτό του και στο Θεό." (Α’ Κορινθίους 14:27-28). Α’ Κορινθίους 14:33, “Ο Θεός δεν είναι Θεός ακαταστασίας, αλλά τάξεως. Όπως και σε όλες τις εκκλησίες των πιστών.”
Ο Θεός αναμφίβολα μπορεί να δώσει στο άτομο το χάρισμα της γλωσσολαλίας, για να τον ενδυναμώσει να επικοινωνήσει με το άτομο το οποίο μιλάει άλλη γλώσσα. Το Άγιο Πνεύμα κατανέμει τα πνευματικά χαρίσματα στον καθένα , όπως θέλει(Α’ Κορινθίους 12:11). Φαντάσου, πόσο περισσότερο αποδοτικοί θα ήταν οι ιεραπόστολοι, αν δεν χρειαζόταν να πηγαίνουν στα μαθήματα ξένων γλωσσών, και αν μπορούσαν άμεσα να μιλήσουν στους ανθρώπους στη δική τους γλώσσα. Όμως, φαίνεται ότι ο Θεός δεν το κάνει αυτό. Το χάρισμα της γλωσσολαλίας δεν εμφανίζεται σήμερα, στην μορφή που εμφανίζονταν στην Καινή Διαθήκη, αντίθετα στο γεγονός οτι θα ήταν πολύ χρήσιμο. Οι περισσότεροι πιστοί, που ισχυρίζονται ότι εξασκούν το χάρισμα της γλωσσολαλίας, δεν το κάνουν σύμφωνα με την προαναφερθείσα Βίβλο. Σχετικά με αυτά τα γεγονότα μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι το χάρισμα της γλωσσολαλίας παύτηκε, ή γίνεται πολύ σπάνιο στο σχέδιο του Θεού για την εκκλησία σήμερα.
Εκείνοι που πιστεύουν ότι το χάρισμα της γλωσσολαλίας είναι μία “γλώσσα της προσευχής” για την οικοδόμησή τους, βασίζουν την άποψή τους στην Α’ Κορινθίους 14:4 και/ή 14:28, “Εκείνος που μιλάει σε ξένη γλώσσα, οικοδομεί απλώς τον εαυτό του, ενώ εκείνος που μεταδίδει το Λόγο του Θεού οικοδομεί την εκκλησία.” Σ’ ολόκληρο το 14 κεφάλαιο, ο απόστολος Παύλος τονίζει την σημαντικότητα της ερμηνείας ( μετάφρασης) των γλωσσών, δες 14:5-12. Αυτό που ο απόστολος Παύλος λέει στο στίχο 4 είναι, “Αν μιλάς σε γλώσσες χωρίς την ερμηνεία, δεν κάνεις τίποτα άλλο, παρά που οικοδομείς τον εαυτό σου. Αν μιλάς σε γλώσσες, και υπάρχει ερμηνεία για αυτό που είπες, τότε οικοδομείς καθένα.” Στην Καινή Διαθήκη πουθενά δεν δίνονται συγκεκριμένες οδηγίες για την "προσευχή στις γλώσσες." Στην Καινή Διαθήκη πουθενά δεν δίνετε ο σκοπός της "προσευχής στης γλώσσες," ούτε περιγράφεται το άτομο το οποίο "προσεύχεται στις γλώσσες." Ακόμη, αν η "προσευχή στις γλώσσες" είναι μόνο για την αυτοοικοδόμηση, τότε δεν θα ήταν άδικο για αυτούς που δεν έχουν το χάρισμα της γλωσσολαλίας, και επομένως δεν μπορούν να οικοδομήσουν τον εαυτό τους; Στην Α’ Κορινθίους 12:29-30 σαφώς αναφέρεται ότι δεν έχει καθένας το χάρισμα της γλωσσολαλίας.
English
Τι είναι το χάρισμα της γλωσσολαλίας; Είναι το χάρισμα της γλωσσολαλίας για την σημερινή εποχή;
