Ερώτηση
Πώς μπορώ ν’ αυξήσω την ικανότητα τής πνευματικής μου διάκρισης;
Απάντηση
Η έννοια διάκριση ορίζεται ως «Η ικανότητα να συλλάβει κάποιος και κατανοήσει αυτό που είναι ομιχλώδες· η πράξη τής αντίληψης τινός· η δύναμη να δει κάποιος αυτό που δεν είναι φανερό στον μέσο νου.». Ο ορισμός, ακόμη, τονίζει την ακρίβεια “την ικανότητα να δούμε την αλήθεια». Πνευματική διάκριση είναι η ικανότητα να λες την διαφορά μεταξύ αλήθειας και πλάνης. Είναι βασικό να έχουμε σοφία.
Επιχειρήματα και αντιπαραθέσεις πλαισιώνουν την πνευματική αλήθεια διότι είναι δυσνόητη. Ο Ιησούς λέει στους μαθητές Του περί των Φαρισαίων, «σε σας δόθηκε να γνωρίσετε τα μυστήρια τής βασιλείας τών ουρανών, σ’ εκείνους όμως δεν δόθηκε» (Ματθαίος 13:11). Ο Σατανάς «έχει τυφλώσει τον νου τών απίστων» (Β΄ Κορινθίους 4:4), έτσι που ο Θεός πρέπει να ρίξει φως στον ανθρώπινο νου για να μας βοηθήσει να εννοήσουμε την αλήθεια. Είναι αδύνατο ν’ αποκτήσουμε σοφία χωρίς τον Θεό. Αυτός δίνει διάκριση και Αυτός την αφαιρεί (Ιώβ 12:19-21).
Κάποιοι έχουν ορίσει εσφαλμένως την πνευματική διάκριση ως την θεόδοτη συναίσθηση μιας πονηρής ή αγαθής παρουσίας — την ικανότητα να πεις αν υπάρχει ή όχι κάποιο δαιμόνιο στον χώρο. Αν και κάποιοι άνθρωποι μπορεί να έχουν αυτήν την ικανότητα, δεν πρόκειται για την βιβλική έννοια τής διάκρισης. Η πνευματική διάκριση σχετίζεται απολύτως με την σοφία και αφορά την ικανότητα διάκρισης τής αλήθειας από την πλάνη.
Η σοφία προσωποποιείται στο 1ο κεφάλαιο τών Παροιμιών και περιγράφεται ως ένα πρόσωπο που μπορεί κάποιος να γνωρίσει (εδάφια 20-33). Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Ιησούς Χριστός έγινε «σοφία από Θεού» (Α΄ Κορινθίους 1:30). Συνεπώς, σοφία ή πνευματική διάκριση είναι κάτι που πηγάζει από την γνώση τού Ιησού Χριστού. Ο τρόπος που ο κόσμος αποκτάει σοφία διαφέρει από τον τρόπο τού Θεού. Οι πολυμαθείς άνθρωποι τού κόσμου αποκτούν γνώση και την εφαρμόζουν αναλόγως για να λύσουν προβλήματα, να κατασκευάσουν κτίρια και να δημιουργήσουν φιλοσοφίες. Αλλά ο Θεός δεν διαθέτει την γνώση του εαυτού Του δι’ αυτών των μέσων. Στην Α΄ Κορινθίους 1:18-31 διαβάζουμε ότι ο Θεός αποδεικνύει ψευδή την «σοφία των σοφών» και δίνει σοφία στα «μωρά» (απλοϊκούς) και στα «ασθενή» (αδύναμους) μέσω της σχέσης των με τον Ιησού Χριστό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, «κανένας δεν μπορεί να καυχηθεί μπροστά στον Θεό» (εδάφιο 29). Μαθαίνουμε να διακρίνουμε πνευματικώς γνωρίζοντας Τον.
Δεν είναι κακό να έχουμε γνώσεις ή να έχουμε λάβει εκπαίδευση, και δεν είναι λάθος να χρησιμοποιούμε την λογική για να λύσουμε προβλήματα. Δεν μπορεί, όμως, ν’ αποκτήσει κάποιος πνευματική διάκριση κατ’ αυτόν τον τρόπο. Δίνεται στον πιστό δια της αποκάλυψης τού Ιησού Χριστού και κατόπιν αναπτύσσεται δια της εκγύμνασης στην δικαιοσύνη (Εβραίους 5:14) και την προσευχή (Φιλιππησίους 1:9). Η περικοπή Εβραίους 5:11-14 μας δείχνει πώς αναπτύσσεται η πνευματική διάκριση. Ο συγγραφέας μιλάει σ’ εκείνους που είχαν καταστεί «νωθροί στην ακοή», εννοώντας ότι είχαν σταματήσει να ασκούν την πνευματική διάκριση. Ο συγγραφέας τής προς Εβραίους επιστολής τούς γράφει ότι καθένας που τρέφεται με «γάλα» (και όχι με «στερεή τροφή» που είναι για τους αναπτυγμένους), είναι αγύμναστος στον λόγο τής δικαιοσύνης· οι αναπτυγμένοι χριστιανοί, όμως, «ένεκα της εξάσκησης έχουν γυμνασμένα τα αισθητήριά τους, έτσι ώστε να κάνουν διάκριση ανάμεσα στο καλό και στο κακό». Τα κλειδιά, σύμφωνα με την περικοπή αυτή, είναι η εκγύμναση στον λόγο τού Θεού (δια του οποίου ορίζουμε την δικαιοσύνη) και η «εξάσκηση» (δια της οποίας αποκτάμε εμπειρία).
Πώς, λοιπόν, κάποιος αυξάνεται στην πνευματική διάκριση; Πρώτον, αναγνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι ο μόνος που δίνει σοφία, και προσευχόμενος γι’ αυτήν (Ιακώβου 1:5, Φιλιππησίους 1:9). Δεύτερον, γνωρίζοντας ότι η σοφία τού να διακρίνει το καλό από το κακό έρχεται με την εκγύμναση και την εξάσκηση, καταφεύγοντας στην Αγία Γραφή για να μαθαίνει την αλήθεια, και συλλογιζόμενος τον λόγο ενισχύεται στην αλήθεια.
Όταν μια Τράπεζα προσλαμβάνει έναν υπάλληλο, τον εκπαιδεύει ν’ αναγνωρίζει τα πλαστά χαρτονομίσματα. Θα σκεπτόταν κάποιος ότι ο καλύτερος τρόπος ν’ αναγνωρίσουμε κάτι πλαστό θα ήταν να μελετήσουμε την ποικιλία τών πλαστών που υπάρχει. Το πρόβλημα είναι ότι καινούρια πλαστά δημιουργούνται κάθε μέρα. Ο καλύτερος τρόπος ν’ αναγνωρίσουμε ένα πλαστό χαρτονόμισμα είναι να έχουμε βαθιά γνώση τού γνήσιου πράγματος. Εχοντας μελετήσει αυθεντικά χαρτονομίσματα, οι ταμίες τών Τραπεζών δεν ξεγελιούνται όταν εμφανιστεί κάτι πλαστό. Η γνώση τού αληθούς μάς βοηθάει ν’ αναγνωρίσουμε το ψευδές.
Οι χριστιανοί πρέπει να κάνουμε τούτο για ν’ αναπτύξουμε πνευματική διάκριση. Πρέπει να γνωρίζουμε το αυθεντικό τόσο καλά, που όταν εμφανιστεί το ψευδές, θα μπορούμε να το αναγνωρίσουμε. Γνωρίζοντας και υπακούοντας τον λόγο τού Θεού, θα είμαστε «εξασκημένοι ώστε να κάνουμε διάκριση ανάμεσα στο καλό και στο κακό» (Εβραίους 5:14). Θα γνωρίζουμε τον χαρακτήρα τού Θεού και το θέλημά Του. Αυτή είναι η καρδιά τής πνευματικής διάκρισης – η ικανότητα να ξεχωρίζουμε την φωνή τού κόσμου από την φωνή τού Θεού, να έχουμε την αίσθηση πως «αυτό είναι σωστό» ή «εκείνο είναι κακό». Η πνευματική διάκριση αποκρούει τους πειρασμούς και μας επιτρέπει να «αποστρεφόμαστε το πονηρό και να προσκολλούμαστε στο αγαθό» (Ρωμαίους 12:9).
English
Πώς μπορώ ν’ αυξήσω την ικανότητα τής πνευματικής μου διάκρισης;
