το βιβλίο επιστολή προς Κολοσσαείς
Συγγραφέας: Ο απόστολος Παύλος είναι ο κύριος συγγραφέας της επιστολής προς Κολοσσαείς (Κολοσσαείς 1:1). Στον Τιμόθεο, επίσης, αποδίδεται κάποια συμμετοχή (Κολοσσαείς 1:1).Χρονολογία συγγραφής: Η επιστολή προς Κολοσσαείς γράφτηκε, το πιθανότερο, μεταξύ 58 και 62 μ.Χ.
Σκοπός της συγγραφής: Η επιστολή προς Κολοσσαείς αποτελεί μια μικρή σειρά μαθημάτων περί ηθικής, που καταπιάνεται με κάθε τομέα της χριστιανικής ζωής. Ο Παύλος προχωρά βαθμιαία από την προσωπική ζωή στην οικογενειακή, από το ζήτημα της εργασίας στον τρόπο που οφείλουμε ν' αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας. Το θέμα της επιστολής είναι η επάρκεια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που καλύπτει τις ανάγκες μας σε κάθε τομέα.
Εδάφια-κλειδιά: Κολοσσαείς 1:15-16, «Αυτός είναι η εικόνα του αόρατου Θεού, ο νόμιμος κληρονόμος όλης της δημιουργίας, διότι μέσω αυτού δημιουργήθηκαν τα πάντα, όσα είναι στους ουρανούς και όσα είναι στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είναι είτε κυριότητες είτε αρχές είτε εξουσίες. Τα πάντα μέσω αυτού και γι' αυτόν έχουν δημιουργηθεί.» (ΛΟΓΟΥ)
Κολοσσαείς 2:8, «Προσέχετε μην υπάρχει κανείς που σας λαφυραγωγεί με φιλοσοφικά επινοήματα και με χωρίς περιεχόμενο απατηλές διδαχές, που σαν βάση έχουν την παράδοση των ανθρώπων και τα στοιχεία του κόσμου, και όχι τον αποκαλυμμένο Χριστό.» (ΛΟΓΟΥ)
Κολοσσαείς 3:12-13, «Ως εκλεκτοί λοιπόν του Θεού, αγιασμένοι και αγαπημένοι του, αποκτήστε φιλευσπλαχνία, καλοσύνη, ταπεινοφροσύνη, πραότητα, μακροθυμία. Να ανέχεστε με υπομονή ο ένας τον άλλο, και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλο, κάθε φορά που δημιουργούνται παράπονα ανάμεσά σας. Όπως ο Χριστός σάς συγχώρησε τα παραπτώματα, έτσι να κάνετε κι εσείς μεταξύ σας.» (ΝΜΒ)
Κολοσσαείς 4:5-6, «Να συμπεριφέρεστε με σοφία προς εκείνους που δεν είναι πιστοί και να χρησιμοποιείτε κάθε ευκαιρία για καλή μαρτυρία. Τα λόγια σας να είναι πάντοτε ευχάριστα, καρυκευμένα με αλάτι, και να ξέρετε πώς πρέπει να αποκρίνεστε στον καθένα ξεχωριστά.» (ΛΟΓΟΥ)
Σύντομη σύνοψη: Η προς Κολοσσαείς επιστολή γράφτηκε για ν' αντιμετωπίσει ευθέως μια αίρεση που είχε ανακύψει στις Κολοσσές κι έθετε σε κίνδυνο την ύπαρξη της εκκλησίας. Δεν γνωρίζουμε τι ειπώθηκε στον Παύλο αλλά γνωρίζουμε το πώς ο Παύλος ανταποκρίθηκε στέλνοντας την επιστολή αυτή. Βασισμένοι στα λόγια του Παύλου, μπορούμε να εικάσουμε πως επρόκειτο για μια διαστρεβλωμένη άποψη περί Χριστού (η πραγματική και αληθινή του ανθρωπότητα και η άρνηση της Θεότητάς Του). Ο Παύλος, ακόμη, φαίνεται να μάχεται την «ιουδαϊκή» έμφαση στην περιτομή και τις παραδόσεις (Κολοσσαείς 2:8-11, 3:11). Η αίρεση που έρχεται ν' αντιμετωπίσει, φαίνεται πως ήταν είτε μίγμα Ιουδαϊσμού και Γνωστικισμού είτε μίγμα ιουδαϊκού ασκητισμού και ελληνικής (στωικής;) φιλοσοφίας. Είναι αξιοσημείωτη η πειθώ του στην ανάδειξη της επάρκειας του Χριστού.
Η επιστολή προς Κολοσσαείς περιέχει δογματική διδασκαλία για την Θεότητα του Χριστού και τις απατηλές φιλοσοφίες (1:15-2:23), αλλά και πρακτικές προτροπές σε σχέση με τη χριστιανική διαγωγή, που συμπεριλαμβάνει τις φιλικές συναναστροφές και τα λόγια που λέμε (3:1-4:18).
Συνδέσεις: Όπως συνέβαινε με όλες τις εκκλησίες της αποστολικής εποχής, το ζήτημα του ιουδαϊκού νομικισμού στις Κολοσσές απασχολούσε πολύ τον Παύλο. Τόσο ριζοσπαστική ήταν η ιδέα της σωτηρίας δια της χάρης και όχι δια των έργων, ώστε αυτοί που ήταν διαποτισμένοι στο Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, δυσκολεύονταν πολύ να την συλλάβουν. Κατά συνέπεια, υπήρχε συνεχώς ένα κίνημα μεταξύ των νομικιστών, που πρόσθετε στην καινούρια πίστη συγκεκριμένες απαιτήσεις του Νόμου. Μεταξύ αυτών, βασική θέση κατείχε η απαίτηση της περιτομής, που κάποιοι Ιουδαίοι την εφάρμοζαν ενώ αποδέχονταν τη χριστιανική πίστη. Ο Παύλος ασχολήθηκε με αυτήν την εκτροπή (Κολοσσαείς 2:11-15) δηλώνοντας πως η περιτομή στο σώμα δεν ήταν πλέον αναγκαία διότι είχε έρθει ο Χριστός. Η περιτομή του Χριστού ήταν περιτομή της καρδιάς, όχι του σώματος, κι έτσι οι τελετουργίες της Παλαιάς Διαθήκης δεν ήταν πλέον απαραίτητες (Δευτερονόμιο 10:16, 30:6, Ιερεμίας 4:4, 9:26, Πράξεις 7:51, Ρωμαίους 2:29).
Πρακτική εφαρμογή: Αν και ο Παύλος καταπιάνεται με πολλά ζητήματα, η βασική εφαρμογή για μας σήμερα είναι η πλήρης επάρκεια του Χριστού στη ζωή μας, τόσο για τη σωτηρία μας όσο και για τον αγιασμό μας. Πρέπει να γνωρίζουμε και να κατανοούμε το ευαγγέλιο, έτσι ώστε να μην εκτρεπόμαστε από απατηλές μορφές νομικισμού και αίρεσης. Πρέπει να επαγρυπνούμε για κάθε απόκλιση που θα μείωνε το κέντρο της πίστης που είναι ο Χριστός ως Κύριος και Σωτήρας. Κάθε «θρησκεία» που προσπαθεί να εξισωθεί με την αλήθεια του ευαγγελίου, χρησιμοποιώντας βιβλία που αξιώνουν ισοτιμία, σε εξουσία, με την Αγία Γραφή, ή που συνδυάζει ανθρώπινη προσπάθεια με θεία αποτελεσματικότητα στη σωτηρία, πρέπει να παραμεριστεί. Δεν γίνεται να προστεθούν άλλες θρησκείες στη χριστιανική πίστη, ούτε να συνδυαστούν. Ο Χριστός μας δίνει απόλυτα πρότυπα ηθικής συμπεριφοράς. Η χριστιανική πίστη είναι μια οικογένεια, ένας τρόπος ζωής και μία σχέση-όχι μια θρησκεία. Οι ανθρώπινες προσπάθειες, η αστρολογία, ο αποκρυφισμός και τα ωροσκόπια δεν μας δείχνουν τους τρόπους του Θεού. Μόνον ο Χριστός το κάνει. Το θέλημά Του έχει αποκαλυφθεί στον λόγο Του· είναι το γράμμα της αγάπης Του για μας· πρέπει να το γνωρίσουμε!
English
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
το βιβλίο επιστολή προς Κολοσσαείς
