το βιβλίο του Ιεζεκιήλ
Συγγραφέας: Ο προφήτης Ιεζεκιήλ είναι ο συγγραφέας του βιβλίου (Ιεζεκιήλ 1:3). Ήταν σύγχρονος των προφητών Ιερεμία και Δανιήλ.Χρονολογία συγγραφής: Το βιβλίο του Ιεζεκιήλ γράφτηκε πιθανότατα μεταξύ 593 και 565 π.Χ., κατά τη διάρκεια της βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας των Ιουδαίων.
Σκοπός της συγγραφής: Ο Ιεζεκιήλ υπηρέτησε τη γενιά του που ήταν υπερβολικά αμαρτωλή και ολοκληρωτικά απελπισμένη. Προσπάθησε να εμπνεύσει μετάνοια και πεποίθηση για το απώτερο μέλλον μέσω της προφητικής του διακονίας. Δίδαξε πως: (1) Ο Θεός εργάζεται με ανθρώπους αγγελιαφόρους· (2) ακόμη και σε κατάσταση ήττας και απελπισίας ο λαός του Θεού έχει ανάγκη την επιβεβαίωση πως ο Θεός είναι Κυρίαρχος· (3) ο λόγος του Θεού ποτέ δεν λαθεύει· (4) Ο Θεός είναι πανταχού παρών κι έτσι λατρεύεται σε κάθε τόπο· (5) οι άνθρωποι οφείλουν να υπακούνε τον Θεό αν θέλουν να λάβουν τις ευλογίες Του και (6) η βασιλεία του Θεού θα έρθει.
Εδάφια-κλειδιά: Ιεζεκιήλ 2:3-6, «Άνθρωπε, σε στέλνω στους Ισραηλίτες, στο έθνος των αποστατών, που έχει επαναστατήσει εναντίον μου· αυτοί όπως και οι πρόγονοί τους δεν σταμάτησαν τις παραβάσεις τους απέναντί μου μέχρι σήμερα. Είναι ανόητοι και πεισματάρηδες. Σ' αυτούς, λοιπόν, σε στέλνω, για να τους μεταβιβάσεις τα όσα εγώ ο Κύριος, ο Θεός, έχω να τους πω. Είτε σ' ακούσουν είτε όχι –γιατί είν' αποστάτες– θα μάθουν πάντως ότι υπάρχει ένας προφήτης ανάμεσά τους. Εσύ όμως, άνθρωπε, μην τους φοβηθείς ούτε αυτούς ούτε τα λόγια τους, έστω κι αν γύρω σου όλοι αυτοί είναι σαν τ' αγκάθια και τα παλούκια κι έχεις την αίσθηση πως ζεις ανάμεσα σε σκορπιούς. Παρ' όλα αυτά μη φοβηθείς τα λόγια τους και μη δειλιάσεις μπρος σ' αυτούς τους αποστάτες.» (ΝΜΒ)
Ezekiel 18:4, «Δέστε, όλες οι ψυχές είναι δικές μου· όπως η ψυχή του πατέρα, έτσι και η ψυχή του γιου είναι δική μου· η ψυχή που αμάρτησε, αυτή θα πεθάνει.» (ΝΜΒ)
Ezekiel 28:12-14, «Εσύ άνθρωπε, τόνισε για το βασιλιά της Τύρου θρηνητικό τραγούδι και πες του: "άκου τι έχει να σου πει ο Κύριος ο Θεός: Εσύ ήσουν υπόδειγμα τελειότητας, με τη μεγάλη σου σοφία και την ασύγκριτη ομορφιά σου. Ζούσες στην Εδέμ, στον κήπο του Θεού κι ήσουν ντυμένος πλήθος λίθους πολύτιμους: ρουμπίνια, τοπάζια, διαμάντια, όνυχα, βήρυλλο και ίασπι, ζαφείρια, γρανάτες και σμαράγδια· και το χρυσάφι ήταν κεντημένο πάνω στο στήθος σου. Τη μέρα που δημιουργήθηκες όλα αυτά είχαν κιόλας ετοιμαστεί. Σε είχα βάλει φύλακα χερούβ στο άγιο μου όρος και περπατούσες ανάμεσα σε λαμπερά πετράδια.» (ΝΜΒ)
Ιεζεκιήλ 33:11, «Πες τους: Ζω εγώ, λέει ο Κύριος ο Θεός, δεν θέλω τον θάνατο του αμαρτωλού, αλλά να επιστρέψει ο ασεβής από τον δρόμο του και να ζει· επιστρέψτε, επιστρέψτε από τους πονηρούς σας δρόμους· γιατί να πεθάνετε οίκος Ισραήλ;» (ΝΜΒ)
Ezekiel 48:35, «Στο εξής το όνομα της πόλης θα είναι: "Ο Κύριος είναι Εκεί".» (ΝΜΒ)
Σύντομη σύνοψη: Πώς μπορείς ν' αντιμετωπίσεις έναν κόσμο που παραστρατεί; Ο Ιεζεκιήλ ήταν προορισμένος να ξεκινήσει τη διακονία της ζωής του ως ιερέας στην ηλικία των τριάντα χρόνων, ξεριζώθηκε από την πατρίδα του και κατέληξε στη Βαβυλώνα όταν ήταν είκοσι πέντε ετών. Περίμενε απελπισμένος επί πέντε χρόνια. Στην ηλικία των τριάντα χρόνων είδε σ' ένα μεγαλειώδες όραμα τον ένδοξο Κύριο που συνάρπασε την ύπαρξή του εκεί στη Βαβυλώνα. Ο ιερέας και προφήτης ανακάλυψε ότι ο Θεός δεν περικλειόταν στους εδαφικούς περιορισμούς της πατρικής του γης. Αντίθετα, είναι παγκόσμιος Θεός που προστάζει και ελέγχει πρόσωπα και έθνη. Ο Θεός έδωσε τον λόγο Του στον Ιεζεκιήλ, εκεί στη Βαβυλώνα, για τον λαό Του. Η εμπειρία της κλήσης μεταμόρφωσε τον Ιεζεκιήλ. Προσηλώθηκε με πάθος στον λόγο του Θεού. Αντιλήφθηκε πως δεν μπορούσε προσωπικά να βοηθήσει τους αιχμαλώτους συμπατριώτες του στη δύσκολη κατάστασή τους αλλά είχε πεισθεί πως ο λόγος του Θεού τους μιλούσε, στην κατάστασή τους, και μπορούσε να τους δώσει τη νίκη μέσα σ' αυτήν. Ο Ιεζεκιήλ χρησιμοποίησε διάφορες μεθόδους για να μεταδώσει τον λόγο του Θεού στον λαό του. Χρησιμοποίησε την τέχνη για να δημιουργήσει μια απεικόνιση της Ιερουσαλήμ, συμβολικές πράξεις και ασυνήθιστη συμπεριφορά για να ελκύσει την προσοχή τους. Έκοψε τα μαλλιά του και τη γενειάδα του για να επιδείξει αυτό που θα έκανε ο Θεός στην Ιερουσαλήμ και τους κατοίκους της.
Το βιβλίο του Ιεζεκιήλ χωρίζεται σε τέσσερα τμήματα:
Κεφάλαια 1-24: Προφητείες σχετικά με την ερήμωση της Ιερουσαλήμ
Κεφάλαια 25-32: Προφητείες για την κρίση του Θεού στα πέριξ έθνη
Κεφάλαιο 33: Μια τελευταία κλήση του Θεού στον Ισραήλ για μετάνοια
Κεφάλαια 34-48: Προφητείες για τη μελλοντική αποκατάσταση του Ισραήλ.
Προμηνύματα: Στο κεφάλαιο 34 του Ιεζεκιήλ βλέπουμε τον Θεό ν' αποδοκιμάζει τους ηγέτες του Ισραήλ ως κακούς ποιμένες ένεκα της αδιαφορίας τους απέναντι στον λαό. Αντί να ποιμαίνουν τα πρόβατα του Ισραήλ, ποίμαιναν τον εαυτό τους. Έτρωγαν καλά, ντυνόντουσαν καλά και δεχόντουσαν φροντίδα από τον λαό αντί να τον φροντίζουν αυτοί (Ιεζεκιήλ 34:1-3). Σε αντίθεση με αυτούς, ο Ιησούς είναι ο καλός Ποιμένας που προσφέρει τη ζωή Του για τα πρόβατα και τα προστατεύει από τους λύκους που θα τα κατασπάραζαν (Ιωάννης 10:11-12). Το εδάφιο 4 του 34ου κεφαλαίου περιγράφει τον λαό ως ασθενικό, άρρωστο, συντριμμένο και χαμένο. Ο Ιησούς είναι ο μεγάλος Γιατρός που θεραπεύει τις πνευματικές μας πληγές (Ησαΐας 53:5) με τον θάνατό Του πάνω στο σταυρό. Είναι Εκείνος που αναζητά και σώζει το χαμένο (Λουκάς 19:10).
Πρακτική εφαρμογή: Το βιβλίο του Ιεζεκιήλ μας καλεί να ενωθούμε, σε μια ζωντανή και ανανεωμένη σχέση, με τον Θεό του Αβραάμ, του Μωυσή και των προφητών. Πρέπει να νικήσουμε γιατί αλλιώς θα νικηθούμε. Ο Ιεζεκιήλ μας προκαλεί να πειραματιστούμε το όραμα της δύναμης του Θεού που αλλάζει τη ζωή μας, ν' αποκτήσουμε τη γνώση, να ζήσουμε την αιώνια παρουσία και την αγιότητα. Ας μας οδηγήσει ο Θεός να κατανοήσουμε τα βάθη της αμαρτωλής ανθρώπινης καρδιάς και την υποδούλωσή της· ν' αναγνωρίσουμε πως ο Θεός θεωρεί υπεύθυνους τους δούλους Του να προειδοποιήσουν τους κακούς ανθρώπους για τον κίνδυνο που διατρέχουν· να πειραματιστούμε τη ζώσα σχέση με τον Ιησού Χριστό, που είπε πως η Καινή Διαθήκη συνάφθηκε με το αίμα Του.
English
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
το βιβλίο του Ιεζεκιήλ
