το βιβλίο του Λευιτικού
Συγγραφέας: Ο συγγραφέας του βιβλίου του Λευιτικού είναι ο Μωυσής.Χρονολογία συγγραφής: Το βιβλίο του Λευιτικού γράφτηκε μεταξύ των ετών 1440 και 1400 π.Χ.
Σκοπός συγγραφής: Οι Ισραηλίτες ζούσαν ως δούλοι στην Αίγυπτο για 400 χρόνια και η ιδέα του Θεού είχε διαστρεβλωθεί από τους πολυθεϊστές, ειδωλολάτρες Αιγυπτίους. Σκοπός του Λευιτικού ήταν να παράσχει διδασκαλία και νόμους για να οδηγήσει έναν αμαρτωλό αλλά λυτρωμένο λαό στη σχέση του με τον άγιο Θεό. Στο βιβλίο του Λευιτικού δίνεται έμφαση στην ανάγκη για προσωπική αγιότητα ως ανταπόκριση στον άγιο Θεό. Η αμαρτία πρέπει να εξιλεωθεί μέσω της προσφοράς των κατάλληλων θυσιών (κεφάλαια 8-10). Άλλα θέματα που το βιβλίο καλύπτει είναι η αποχή από τροφές (καθαρές και ακάθαρτες), ο τοκετός και ασθένειες για τις οποίες δίνονται λεπτομερείς εντολές (κεφάλαια 11-15). Το κεφάλαιο 16 περιγράφει την ημέρα του εξιλασμού, όπου μια ετήσια θυσία προσφέρεται συνολικά για την αμαρτία του λαού. Επιπρόσθετα, ο λαός του Θεού πρέπει να είναι προσεκτικός στην προσωπική, ηθική και κοινωνική τους ζωή, σε αντίθεση με τις τότε σύγχρονες πρακτικές του ειδωλολατρικού περίγυρου (κεφάλαια 17-22).
Εδάφια-κλειδιά: Λευιτικό 1:4, «Και θα βάλει το χέρι του επάνω στο κεφάλι του ολοκαυτώματος, και θα είναι δεκτό για λογαριασμό του, για να γίνει εξιλέωση γι' αυτόν.»
Λευιτικό 17:11, «επειδή, η ζωή της σάρκας είναι στο αίμα· κι εγώ το έδωσα σε σας, για να κάνετε εξιλέωση για τις ψυχές σας επάνω στο θυσιαστήριο· επειδή, αυτό το αίμα κάνει εξιλασμό υπέρ της ψυχής.»
Λευιτικό 19:18, «Δεν θα εκδικείσαι ούτε θα μνησικακείς ενάντια στους γιους του λαού σου· αλλά θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Εγώ είμαι ο Κύριος.»
Σύντομη σύνοψη: Τα κεφάλαια 1-7 σκιαγραφούν τις θυσίες που ο Θεός απαιτούσε από τον λαό και το ιερατείο. Τα κεφάλαια 8-10 περιγράφουν την καθιέρωση του Ααρών και των γιων του στην ιερατεία. Τα κεφάλαια 11-16 δίνουν τον τρόπο καθαρισμού στις διάφορες μορφές ακαθαρσίας. Τα τελευταία 10 κεφάλαια αφορούν τις οδηγίες του Θεού προς τον λαό Του για πρακτική αγιότητα. Καθιερώνονται διάφορες γιορτές προς λατρεία του Θεού Γιαχβέ, τις οποίες ο λαός συγκαλείται να τις γιορτάσει σύμφωνα με τις επιμέρους διατάξεις που δίνει ο Θεός. Ευλογίες ή κατάρες θα συνόδευαν την τήρηση ή την περιφρόνηση των εντολών του Θεού αντίστοιχα (κεφάλαιο 26). Το κεφάλαιο 27 αναφέρεται στους όρκους προς τον Θεό.
Το βασικό θέμα του Λευιτικού είναι η αγιότητα. Η απαίτηση του Θεού για αγιότητα στο λαό Του βασίζεται στη δική Του άγια φύση. Ένα σχετικό θέμα είναι αυτό του εξιλασμού. Η αγιότητα πρέπει να διατηρηθεί ενώπιον του Θεού και ο μόνος τρόπος που μπορεί να γίνει αυτό είναι μέσω του αρμόζοντος εξιλασμού.
Προμηνύματα: Πολλές από τις λατρευτικές τελετουργικές πρακτικές εικονίζουν με πολλούς τρόπους το πρόσωπο και το έργο του Σωτήρα μας, του Κυρίου Ιησού Χριστού. Η Εβραίους 10 μας λέει ότι ο Μωσαϊκός Νόμος αποτελεί «σκιά των μελλοντικών αγαθών», με το οποίο εννοείται ότι οι καθημερινές θυσίες που προσφέρονταν από τους ιερείς για την αμαρτία του λαού αντιπροσώπευαν την τέλεια θυσία-τον Ιησού Χριστό, που θα θυσιαζόταν άπαξ για όλους τους ανθρώπους για να πιστέψουν σ' Αυτόν. Η αγιότητα που επιτυγχάνεται προσωρινά δια του Νόμου, θ' αντικαθίστατο μια μέρα από την απόλυτη επίτευξη της αγιότητας, όταν οι χριστιανοί θ' αντάλλασσαν τις αμαρτίες τους με την δικαιοσύνη του Χριστού (Β΄ Κορινθίους 5:21).
Πρακτική εφαρμογή: Ο Θεός αντιμετωπίζει την αγιότητά του πολύ σοβαρά κι έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Η τάση στην μετά-νεωτερική εκκλησία είναι να δημιουργούμε τον Θεό σύμφωνα με τη δική μας εικόνα, δίνοντάς Του τις ιδιότητες που εμείς θα θέλαμε να έχει αντί γι' αυτές που ο λόγος Του αναφέρει. Η απόλυτη αγιότητα του Θεού, η υπερβατική δόξα Του και το «απρόσιτο φως» (Α΄ Τιμόθεον 6:16) αποτελούν ξένες ιδέες για πολλούς χριστιανούς. Καλούμαστε να ζούμε στο φως και ν' αφήνουμε στην άκρη το σκοτάδι της ζωής μας έτσι ώστε να Τον ευαρεστούμε. Ο άγιος Θεός δεν μπορεί ν' ανεχθεί χονδροειδείς, αναίσχυντες αμαρτίες στον λαό Του και η αγιότητά Του απαιτεί την τιμωρία τους. Δεν έχουμε το θράσος να είμαστε επιπόλαιοι στη στάση μας απέναντι στην αμαρτία ή στην αποστροφή του Θεού, ούτε μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε με ελαφρότητα κατά κανένα τρόπο.
Δοξάζουμε τον Θεό διότι με τον θάνατο του Κυρίου μας χάριν ημών, δεν χρειάζεται πλέον να προσφέρουμε θυσίες ζώων. Το Λευιτικό ασχολείται με το θέμα της αντικατάστασης. Η θανάτωση των ζώων ήταν η τιμωρία επάνω σ' εκείνους που είχαν αμαρτήσει. Κατά τον ίδιο τρόπο, αλλά απεριόριστα καλύτερα, η θυσία του Ιησού στο σταυρό ήταν η αντικατάσταση υπέρ των δικών μας αμαρτιών. Τώρα μπορούμε να σταθούμε ενώπιον του απολύτως άγιου Θεού χωρίς φόβο διότι λογαριάζει σε μας τη δικαιοσύνη του Χριστού.
English
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
το βιβλίο του Λευιτικού
