το βιβλίο προς Τίτον επιστολή
Συγγραφέας: Το εδάφιο Τίτος 1:1 αναφέρει ότι ο απόστολος Παύλος είναι ο συγγραφέας της επιστολής.Χρονολογία συγγραφής: Η επιστολή προς Τίτον γράφτηκε περίπου το 66 μ.Χ. Πολλά ταξίδια του Παύλου είναι καλώς τεκμηριωμένα και δείχνουν ότι έγραψε στον Τίτο από τη Νικόπολη της Ηπείρου. Σε κάποιες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής, σημειώσεις πάνω στην επιστολή αναφέρουν πως ο Παύλος την έγραψε από την Νικόπολη της Μακεδονίας. Παρ' όλα αυτά, δεν υπάρχει κάποιο τέτοιο γνωστό μέρος και αυτές οι εγγραφές δεν μπορούν να σταθούν ως αυθεντικές.
Σκοπός της συγγραφής: Η επιστολή προς Τίτον είναι γνωστή ως μία από τις ποιμαντικές επιστολές όπως είναι οι δύο επιστολές προς τον Τιμόθεο. Αυτή η επιστολή γράφτηκε από τον απόστολο Παύλο για να ενθαρρύνει τον εν Χριστώ αδελφό του, τον Τίτο, που τον άφησε στην Κρήτη να καθοδηγήσει την εκκλησία που ίδρυσε σε ένα από τα ιεραποστολικά ταξίδια του (Τίτος 1:5). Αυτή η επιστολή συμβουλεύει τον Τίτο όσον αφορά τα προσόντα που πρέπει να έχει ένας ηγέτης της εκκλησίας. Του εφιστά, επίσης, την προσοχή για τη φήμη των κατοίκων του νησιού της Κρήτης (Τίτος 1:12).
Εκτός από τις οδηγίες που δίνει στον Τίτο σχετικά με προσόντα που πρέπει να έχει ένας ηγέτης της εκκλησίας, ο Παύλος ενθαρρύνει τον Τίτο να έρθει στη Νικόπολη να τον επισκεφθεί. Με άλλα λόγια, ο Παύλος συνεχίζει να μαθητεύει τον Τίτο και άλλους καθώς αύξαναν στη χάρη του Κυρίου (Τίτος 3:13).
Εδάφια-κλειδιά: Τίτος 1:5, «Γι' αυτό σε άφησα στην Κρήτη, για να διορθώσεις αυτά που λείπουν, και να βάλεις σε κάθε πόλη πρεσβύτερους, όπως εγώ σε διέταξα.»
Τίτος 1:16, «Ομολογούν ότι γνωρίζουν τον Θεό, με τα έργα όμως τον αρνούνται, καθώς είναι βδελυκτοί και απειθείς, και σε κάθε έργο αγαθό αδόκιμοι.»
Τίτος 2:15, «Αυτά να λες και να προτρέπεις και να ελέγχεις με κάθε εξουσία· ας μη σε περιφρονεί κανένας.»
Τίτος 3:3-6, «Επειδή, ήμασταν κάποτε κι εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον. Όταν, όμως, φανερώθηκε η αγαθότητα και η φιλανθρωπία του Σωτήρα μας Θεού, όχι από έργα δικαιοσύνης που εμείς πράξαμε, αλλά σύμφωνα με το έλεός του μας έσωσε διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Αγίου Πνεύματος, το οποίο ξέχυσε επάνω μας πλούσια, διαμέσου του Ιησού Χριστού του Σωτήρα μας.»
Σύντομη σύνοψη: Πόσο υπέροχο θα πρέπει να ήταν όταν ο Τίτος έλαβε μια επιστολή από τον δάσκαλό του, τον απόστολο Παύλο. Ο Παύλος ήταν ένας πολύ τιμώμενος άνθρωπος, και δικαίως, αφού είχε ιδρύσει πολλές εκκλησίες σ' όλον τον ανατολικό κόσμο. Αυτή η σπουδαία σύσταση του αποστόλου θα διαβαζόταν από τον Τίτο, «προς τον Τίτο, το γνήσιο παιδί μου, σύμφωνα με την κοινή μας πίστη· είθε να είναι χάρη, έλεος, ειρήνη από τον Πατέρα Θεό, και τον Κύριο Ιησού Χριστό τον Σωτήρα μας.» (Τίτος 1:4).
Το νησί της Κρήτης, όπου άφησε ο Παύλος τον Τίτο να ηγηθεί της εκκλησίας, ήταν κατοικημένο από ντόπιους αλλά και Ιουδαίους που δεν γνώριζαν την αλήθεια του Ιησού Χριστού (Τίτος 1:12-14). Ο Παύλος ένιωσε πως ήταν δική του ευθύνη να φέρει εις πέρας το έργο με τον Τίτο, να τον οδηγήσει και να τον ενθαρρύνει στην ανάδειξη ηγετών μέσα στις εκκλησίες της Κρήτης. Καθώς ο απόστολος Παύλος καθοδηγεί τον Τίτο στην αναζήτηση ηγετών, τον συμβουλεύει, ακόμη, στο πώς θα καθοδηγήσει τους ηγέτες έτσι ώστε να μπορέσουν ν' αυξηθούν στην πίστη τους στον Χριστό. Οι οδηγίες του περιλαμβάνουν τους άνδρες και τις γυναίκες όλων των ηλικιών (Τίτος 2:1-8).
Για να βοηθήσει τον Τίτο να συνεχίσει την πορεία της πίστης του με τον Χριστό, ο Παύλος προτείνει στον Τίτο να έρθει στη Νικόπολη και να πάρει μαζί του δύο άλλα μέλη της εκκλησίας (Τίτος 3:12-13).
Συνδέσεις: Για άλλη μια φορά, ο Παύλος κρίνει απαραίτητο να εκπαιδεύσει τους ηγέτες της εκκλησίας να βρίσκονται σ' επιφυλακή απέναντι στους Ιουδαΐζοντες, εκείνους που ψάχνουν να προσθέσουν έργα στο δώρο της χάρης που φέρνει σωτηρία. Προειδοποιεί ενάντια στους ανυπότακτους απατεώνες, ειδικά εκείνους που συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι η περιτομή και η προσήλωση στις τελετουργίες και τα έθιμα του Μωσαϊκού Νόμου είναι ακόμη απαραίτητη (Τίτος 1:10-11). Αυτό είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στις επιστολές του Παύλου, και στην επιστολή προς τον Τίτον φτάνει στο σημείο να πει πως όλοι αυτοί πρέπει ν' αποστομώνονται.
Πρακτική εφαρμογή: Ο απόστολος Παύλος αξίζει την προσοχή μας καθώς ψάχνουμε στην Αγία Γραφή για οδηγία στο πώς να ζούμε μια ζωή που ευαρεστεί τον Κύριο. Μπορούμε να μάθουμε τι πρέπει ν' αποφεύγουμε όσο και το τι πρέπει ν' αγωνιζόμαστε να μιμηθούμε. Ο Παύλος μας καλεί να επιδιώκουμε να είμαστε αγνοί καθώς αποφεύγουμε εκείνα που μολύνουν το μυαλό και τη συνείδησή μας. Ο Παύλος προχωρά σε μια δήλωση που δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί: «Ομολογούν ότι γνωρίζουν τον Θεό, με τα έργα όμως τον αρνούνται, καθώς είναι βδελυκτοί και απειθείς, και σε κάθε έργο αγαθό αδόκιμοι.» (Τίτος 1:16) Ως χριστιανοί, χρειάζεται να εξετάζουμε τους εαυτούς μας για να είμαστε βέβαιοι πως η ζωή μας ευθυγραμμίζεται με την ομολογία της πίστης μας στον Ιησού Χριστό (Β' Κορινθίους 13:5).
Μαζί με την προειδοποίηση αυτή, ο Παύλος μας λέει με ποιο τρόπο ν' αποφύγουμε να αρνηθούμε τον Θεό: «Σύμφωνα με το έλεός του μας έσωσε, διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Αγίου Πνεύματος, το οποίο ξέχυσε επάνω μας πλούσια, διαμέσου του Ιησού Χριστού του Σωτήρα μας.» (Τίτος 3:5β-6). Επιδιώκοντας την καθημερινή ανανέωση του νου μας μέσω του Αγίου Πνεύματος, μπορούμε ν' αναπτυχθούμε σε χριστιανούς που τιμούμε τον Θεό με τον τρόπο που ζούμε.
English
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
το βιβλίο προς Τίτον επιστολή
