Ερώτηση
Πώς μπορώ ν’ αντέξω προσπαθώντας ν’ αναθρέψω έναν/μία έφηβο;
Απάντηση
Πολλοί χριστιανοί γονείς διερωτώνται αν θ’ αντέξουν στην προσπάθειά τους ν’ αναθρέψουν έναν/μία έφηβο. Οι έφηβοι τυπικά έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Πρώτον, διέρχονται το στάδιο τής ζωής κατά το οποίο πιστεύουν ότι γνωρίζουν όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζουν και ό,τι δεν γνωρίζουν είναι αυτά που δεν αξίζουν να τα γνωρίζουν. Δεύτερον, οι ορμόνες και οι χημικές ουσίες που φορτίζουν το μυαλό και το σώμα τούς εμποδίζουν, καθιστώντας τους ανήμπορους να σκεφτούν ως λογικοί ενήλικες. Θέλουν αυτό που θέλουν, όταν το θέλουν και δεν έχουν συχνά ιδέα πως αυτό που ζητάνε θα τους βλάψει. Είναι έργο τών γονιών να κρατήσουν τα παιδιά τους ασφαλή από τον εαυτό τους καθώς περνάνε αυτήν την δύσκολη περίοδο τής ζωής των.
Ο Ιησούς μάς το διδάσκει έμμεσα στον Ματθαίο 7:9-10 όταν λέει, «Εσείς γονείς - αν ο γιος σας ζητήσει ψωμί, μήπως θα του δώσετε πέτρα; Και αν σας ζητήσει ψάρι, μήπως θα του δώσετε φίδι; Φυσικά όχι!» Μερικές φορές τα παιδιά ζητάνε πράγματα που τους φαίνονται καλά αλλά στην πραγματικότητα είναι βλαβερά, έτσι αποτελεί ευθύνη τών γονιών να κάνουν το καλύτερο. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για μας — αν ζητάμε από τον Θεό κάτι που νομίζουμε πως είναι καλό αλλά που ο Θεός γνωρίζει ότι δεν είναι, δεν θα μας το δώσει.
Έχοντας τον Ιησού στο σπίτι σου είναι ο καλύτερος τρόπος ν’ αναθρέψεις παιδιά. «Δίδαξε το παιδί στην αρχή τού δρόμου του και δεν θα απομακρυνθεί απ’ αυτόν ούτε όταν γεράσει» (Παροιμίες 22:6). Αν έχεις γίνει χριστιανός καλώντας τον Ιησού στην καρδιά σου, τότε το Αγιο Πνεύμα ζει μέσα σου και θα σε διδάξει τα πάντα (Ιωάννης 14:26, Α΄ Ιωάννου 2:27), και αυτό περιλαμβάνει τον τρόπο ανατροφής τών παιδιών μας. Τα παιδιά μαθαίνουν πολύ περισσότερο απ’ αυτά που παρατηρούν από μας παρά από τα λόγια μας· έτσι, είναι πολύ σημαντικό να γινόμαστε καλό παράδειγμα.
Η Αγία Γραφή μάς διδάσκει την σπουδαιότητα τής πειθαρχίας. «Αυτός που λυπάται τη ράβδο του, μισεί τον γιο του· αλλ’ αυτός που τον αγαπάει, τον διαπαιδαγωγεί στην κατάλληλη ώρα (Παροιμίες 13:24). «Να διαπαιδαγωγείς τον γιο σου όσο υπάρχει ελπίδα, αλλά μη διεγείρεις την ψυχή σου, ώστε να τον θανατώσεις» (Παροιμίες 19:18). «Να διαπαιδαγωγείς τον γιο σου, και θα σου φέρει ανάπαυση και θα φέρει ηδονή στην ψυχή σου» (Παροιμίες 29:17). Είναι πολύ σημαντικό να θέσεις κανόνες και να τους επιβάλλεις. Όταν τα παιδιά γνωρίζουν πως αυτό που κάνουν είναι κακό, πρέπει ν’ ακολουθήσει κάποιο είδος τιμωρίας αλλά πρέπει να είναι ανάλογο με το φταίξιμο. Για παράδειγμα, το ψέμα δείχνει πως δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι το παιδί, έτσι, μέχρι ν’ αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη θα πρέπει ίσως να περιοριστεί αρκετά ο χρόνος που το παιδί ξοδεύει έξω από το σπίτι. Τα παιδιά θέλουν να τα εμπιστευθείς και πάλι, έτσι θα μάθουν απ’ αυτήν την πειθαρχία. Το χειρότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να γίνουμε ο φίλος τών παιδιών αντί ο γονιός τους.
Η πειθαρχία θα πρέπει πάντοτε να ασκείται με κίνητρο το καλύτερο συμφέρον τού παιδιού. Το Εφεσίους 6:4 λέει να μην παροργίζουμε τα παιδιά μας με την συμπεριφορά μας (αυτό δεν σημαίνει απουσία πειθαρχίας· σημαίνει να μην ασκούμε πειθαρχία σε κατάσταση οργής ή αγανάκτησης) αλλά να ανατρέφουμε με παιδεία και νουθεσία που είναι αποδεκτή από τον Κύριο. Βεβαιώσου πως λες στο παιδί σου γιατί η συμπεριφορά του δεν είναι καλή, γιατί διαφωνείς με την αξιολόγηση που έκανες για κάποιο ζήτημα, και πως ό,τι κάνεις, το κάνεις από αγάπη προς αυτό. Το Εβραίους 12:7 μας λέει ότι ο Θεός διαπαιδαγωγεί όλα τα παιδιά Του όταν σφάλλουμε διότι μας αγαπάει και δεν θα μας έκανε καλό αν δεν το έκανε αυτό. Όταν τα παιδιά αντιδρούν για την τιμωρία τους, πράγμα που αναπόφευκτα θα κάνουν, ο σοφός γονιός απαντάει, «είναι ευθύνη μου να σε διαπαιδαγωγήσω και αν δεν το κάνω θα δώσω λόγο στον Θεό».
Τελικώς, πολλά πράγματα παίζουν κρίσιμο ρόλο ώστε ν’ αντέξει ο γονιός που ανατρέφει εφήβους: αίσθηση χιούμορ, αίσθηση πεποίθησης πως κάνεις το σωστό, εξάρτηση από την σοφία τού Θεού που υπάρχει στον λόγο Του, και προσευχή, προσευχή, προσευχή! Όλα αυτά όχι μόνο βοηθούν τους γονείς να «επιβιώσουν», αλλά και τους βοηθούν να γίνουν υπόδειγμα καλής ανατροφής, το οποίο οι έφηβοι θα χρησιμοποιήσουν τελικά όταν αυτοί γίνουν γονείς.
English
Πώς μπορώ ν’ αντέξω προσπαθώντας ν’ αναθρέψω έναν/μία έφηβο;