Ερώτηση
Τι είναι η πίνακας εθνών;
Απάντηση
Το 10ο κεφάλαιο τού βιβλίου τής Γένεσης που είναι γνωστό ως ο Πίνακας τών Εθνών, αποτελεί έναν κατάλογο τών πατριαρχών-ιδρυτών εβδομήντα εθνών που κατάγονται από τον Νώε και τους τρεις γιους του, Σημ, Χαμ και Ιάφεθ. Είκοσι έξι από τα εβδομήντα έθνη κατάγονται από τον Σημ, τριάντα από τον Χαμ και δέκα τέσσερα από τον Ιάφεθ. Το Γένεση 10:32 καταλήγει συνοπτικά: «Αυτές είναι οι φυλές τών γιων τού Νώε, σύμφωνα με τις γενεές τους, στα έθνη τους· και από αυτούς διασπάρθηκαν τα έθνη επάνω στη γη μετά τον κατακλυσμό.» Το κεφάλαιο 11 εξιστορεί την διαίρεσή τους στην Βαβέλ.
Το κείμενο φαίνεται να υπονοεί, χωρίς ποτέ να το δηλώνει ρητώς, πως ο κατάλογος αυτός είχε σκοπό ν’ αποτελέσει μια πλήρη αναφορά. Ετσι έχει ερμηνευθεί παραδοσιακά. Ωστόσο, η ερμηνεία αυτή είναι υποθετική.
Ολες οι βιβλικές γενεαλογίες είναι συντετμημένες. Περιλαμβάνονται οι βασικές ιστορικές προσωπικότητες ενώ εκείνες που έπαιξαν «μικρότερο» ρόλο ή εκείνες που ήταν λιγότερο σχετικές ιστορικά, ή τα αδέλφια, μένουν απέξω. Είναι πιθανό πως αυτό ισχύει και με τον Πίνακα τών Εθνών. Ο συνθέτης τού Πίνακα μπορεί να εστίασε την μελέτη του σε έθνη σημαντικότερα από το δικό του, κατά την εποχή τής σύνθεσης, ενώ προσπέρασε τους ιδρυτές άλλων απόμακρων, ίσως ακόμη ξεχασμένων για καιρό εθνών. Ενώ κάθε έθνος συνδέεται απολύτως με κάθε άλλο έθνος μέσω του Νώε, ο προγονικός αυτός σύνδεσμος δεν διαιωνίζει επ’ αόριστον την αμοιβαία πολιτιστική σημασία μεταξύ τών απογόνων.
Ενώ κάποια από τα αναφερόμενα έθνη αναγνωρίζονται εύκολα, κάποια άλλα παραμένουν ασαφή. Αρκετοί ερευνητές έχουν προσπαθήσει να ταυτοποιήσουν αυτά τα άγνωστα έθνη με διάφορους βαθμούς επιτυχίας. Εξαιτίας της αρχαϊκής φύσης τού υλικού τών πηγών, παραμένει αξιοσημείωτη ασάφεια.
Η ακρίβεια τού Πίνακα έχει αμφισβητηθεί από το γεγονός πως μερικές από τις αναφερόμενες σχέσεις δεν ταιριάζουν με την σύγχρονη συγκριτική γλωσσολογία. Για παράδειγμα, γράφεται πως οι Ελαμίτες κατάγονται από τον Σημ αλλά η γλώσσα τους δεν ήταν σημιτική. Γράφεται πως οι Χαναναίοι κατάγονται από τον Χαμ αλλά η γλώσσα τους ήταν σημιτική.
Η αντίρρηση αυτή υποθέτει ότι οι γλώσσες αυτές δεν υπέστησαν ποτέ κάποια δραματική αλλαγή. Η ιστορία τής περιοχής φαίνεται να δείχνει πως πρόκειται για μια αβέβαιη υπόθεση. Οι πολιτισμοί τών περιοχών αυτών υπόκειντο συνεχώς σε μεταναστεύσεις και επιδρομές ξένων δυνάμεων. Οι αυτοκρατορίες-κατακτητές επέβαλαν συχνά την γλώσσα τους πάνω στους ηττημένους.
Κλασικό παράδειγμα αποτελεί ο εξελληνισμός τής περσικής αυτοκρατορίας που ακολούθησε την κατάκτηση της από τον Μέγα Αλέξανδρο. Η, θεωρείστε τους Ισραηλίτες, οι οποίοι αρχικά μιλούσαν αρχαία εβραϊκά μέχρι την βαβυλωνιακή αιχμαλωσία και την περσική κατοχή. Κατόπιν υιοθέτησαν την αραμαϊκή, την επίσημη γλώσσα της περσικής αυτοκρατορίας. Το ιουδαϊκό Ταλμούδ γράφτηκε στην αραμαϊκή, όπως και μεγάλα τμήματα των βιβλίων Δανιήλ και Εσδρα. Η αραμαϊκή θεωρείται η τοπική γλώσσα του Ιησού. Μετά την κατάκτηση της Περσίας από τον Μέγα Αλέξανδρο, οι Ιουδαίοι υιοθέτησαν την ελληνική ως δεύτερη γλώσσα. Ως αποτέλεσμα, όλη η Καινή Διαθήκη γράφτηκε στην ελληνική. Οι γλώσσες των περιοχών δεν ήταν στατικές.
Οι Εβραίοι εισέβαλαν και κατέκτησαν την Χαναάν πολύ προ των Ελλήνων, Βαβυλωνίων και Περσών. Προκαλεί έκπληξη ότι οι Χαναναίοι τής περιοχής υιοθέτησαν μια σημιτική γλώσσα σχεδόν ταυτόσημη με την αρχαία εβραϊκή; Οσον αφορά τους Ελαμίτες, αν θέλουμε να αιτιολογήσουμε την περίπτωσή τους, θα πρέπει να ξεκινήσουμε με την πρώτο-ελαμιτική, που δεν έχει ακόμη αποκωδικοποιηθεί, έτσι που δεν μπορεί ν’ αποτελέσει την βάση για πολεμική ενάντια στον Πίνακα τών Εθνών. Δεν υπάρχει μαρτυρία ότι η μεταγενέστερη, μη σημιτική ελαμιτική βρίσκεται στην βάση τής πρώτο-ελαμιτικής, και δεν γνωρίζουμε ποιες επιδράσεις μπορεί να έχουν αλλάξει την γλώσσα σε κάθε εποχή.
Μια άλλη αντίρρηση στον Πίνακα τών Εθνών είναι πως αρκετά από τα αναφερόμενα έθνη δεν εμφανίζονται στην ιστορική καταγραφή (όπως την γνωρίζουμε σήμερα) μέχρι την πρώτη χιλιετία π.Χ. Αυτό έχει οδηγήσει κάποιους κριτικούς ερευνητές να χρονολογήσουν τον Πίνακα όχι νωρίτερα από τον 7ο αιώνα π.Χ.
Γίνεται επαναλαμβανόμενη κριτική τής Αγίας Γραφής. Αντί να δώσουν στην Γραφή το πλεονέκτημα τής αμφιβολίας, στις περιπτώσεις εκείνες που αναφέρει μια πόλη ή έναν πολιτισμό που δεν εμφανίζεται σε κάποια άλλη ιστορική καταγραφή, ή όταν τοποθετεί έναν πολιτισμό σε μια εποχή που προηγείται κάθε άλλης καταγραφής που έχουμε από άλλες περιορισμένες πηγές, οι κριτικοί υποθέτουν γενικώς ότι οι βιβλικοί συγγραφείς είτε ήταν ανειλικρινείς είτε αδαείς. Αυτή ήταν η περίπτωση τής αρχαίας μητρόπολης Νινευή και του αρχαίου χεττιτικού πολιτισμού τής Συροπαλαιστίνης, που ανακαλύφθηκαν στους σύγχρονους καιρούς, τον 19ο και 20ο αιώνα αντιστοίχως, δικαιώνοντας με αξιοσημείωτο τρόπο την ιστορική μαρτυρία τής Γραφής. Η αλήθεια τού ζητήματος είναι πως η γνώση που έχουμε για τους αρχαίους πολιτισμούς είναι υπερβολικά κατακερματισμένη και συχνά εξαρτάται από καίριες υποθέσεις. Είναι συνεπώς υποθετικό να επιχειρηματολογούμε ότι ο Πίνακας τών Εθνών γράφτηκε τόσο αργά, βασισμένοι μόνο στο γεγονός ότι κάποια από τα αναφερόμενα έθνη δεν εμφανίζονται πουθενά αλλού παρά μόνον σε μεταγενέστερες ιστορικές καταγραφές.
Μια τελική αντίρρηση αφορά το γεγονός ότι ο Νεβρώδ αναφέρεται ως γιος τού Χους (Γένεση 10:8), ο οποίος πιστεύεται ότι ίδρυσε την Νουβία, στα νότια τής Αιγύπτου. Ο Νεβρώδ, ακόμη, ίδρυσε αρκετές πόλεις στην Μεσοποταμία που δεν δείχνουν κανένα σημάδι νουβικής προέλευσης τους (Γένεση 10:8-12). Αυτό σημαίνει, όπως ισχυρίζονται μερικοί κριτικοί, ότι ο Πίνακας σφάλλει εμφανώς, είτε σχετικά με το γενεαλογικό δέντρο τού Νεβρώδ, είτε στον ρόλο που διαδραμάτισε στην θεμελίωση των πόλεων της Μεσοποταμίας;
Οι σκεπτικιστές που προβάλλουν αυτό το επιχείρημα, παραβλέπουν το γεγονός ότι ο Χους, ακόμη, ήταν ο πατέρας έξι, τουλάχιστον, αραβικών εθνών (Γένεση 10:7),κανένας από τους οποίους δεν δείχνει σημάδια νουβικής προέλευσης. Αυτό αληθεύει διότι η Νουβία ανέπτυξε το δικό της πολιτισμικό μονοπάτι με την παρέλευση πολλών γενεών. Ο Νεβρώδ ήταν άμεσος γιος του Χους. Δεν υπάρχει λόγος να προσδοκούμε πως ο ίδιος ή οι πόλεις που βοήθησε να ιδρυθούν θα πρέπει να φανερώνουν κάποια σημάδια νουβικής προέλευσης.
Συνοψίζοντας, ο Πίνακας τών Εθνών παρουσιάζει την βιβλική, εθνολογική θεώρηση, πώς όλα τα έθνη προέρχονται από τον Νώε διαμέσου των τριών γιων του, Σημ, Χαμ και Ιάφεθ. Δεν γνωρίζουμε αν ο κατάλογος τών εβδομήντα εθνών τα περιλαμβάνει όλα ή αν κάποια έθνη παραλείφθηκαν σκοπίμως ή τυχαίως. Η ακρίβεια αυτών που γνωρίζουμε σχετικά με τον Πίνακα έχει αμφισβητηθεί από σκεπτικιστές, των οποίων οι πολεμικές αντιρρήσεις τείνουν να είναι προβληματικές και αδύναμες. Σύμφωνα με την αρχαϊκή φύση τού υλικού τών πηγών, η εγκυρότητα τού Πίνακα παραμένει ουσιαστικά απροσδιόριστη. Τελικώς, αυτοί που τον αποδέχονται, το κάνουν με πίστη, θεωρώντας τον δεδομένο ως τμήμα μιας μεγαλύτερης, αιτιολογημένης άποψης. Εκείνοι που τον απορρίπτουν, κάνουν βασικά το ίδιο για τους ίδιους λόγους.
English
Τι είναι η πίνακας εθνών;
