Ερώτηση
Ποια είναι η σημασία της θριαμβευτικής εισόδου του Ιησού στην Ιερουσαλήμ;
Απάντηση
Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στην Ιερουσαλήμ έγινε τη γνωστή Κυριακή των Βαΐων, την Κυριακή πριν τη σταύρωσή Του (Ιωάννης 12:1, 12). Η ιστορία της θριαμβευτικής εισόδου είναι ένα από εκείνα τα λίγα γεγονότα που καταγράφονται και στα τέσσερα ευαγγέλια (Ματθαίος 21:1-17, Μάρκος 11:1-11, Λουκάς 19:29-40, Ιωάννης 12:12-19). Έχοντας λοιπόν τέσσερις αφηγήσεις μαζί, γίνεται σαφές πως η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού ήταν ένα σημαντικό γεγονός, όχι μόνο για τους ανθρώπους της εποχής Του, αλλά για όλους τους χριστιανούς διαχρονικά. Γιορτάζουμε την Κυριακή των Βαΐων σε ενθύμηση αυτού του πολύ σημαντικού γεγονότος.
Εκείνη την ημέρα, ο Ιησούς ανέβηκε σ' ένα μικρό δανεισμένο γαϊδούρι, στο οποίο κανένας δεν είχε καθίσει μέχρι τότε, και όδευε προς την Ιερουσαλήμ. Οι μαθητές άπλωσαν τα ιμάτιά τους πάνω στο γαϊδούρι για να καθίσει ο Ιησούς, και τα πλήθη βγήκαν έξω να τον συναντήσουν, στρώνοντας τον δρόμο με τα ιμάτιά τους και φοινικόκλαδα. Ο λαός Τον υποδέχτηκε και ζητωκραύγαζε «ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου». Εκείνος κατευθύνθηκε στον Ναό, όπου είχε διδάξει τον λαό, είχε θεραπεύσει ανθρώπους, και έδιωξε έξω τους ανταλλάσσοντας τα νομίσματα και τους εμπόρους, που είχαν καταστήσει τον Οίκο τού Πατέρα Του «σπηλιά ληστών» (Μάρκος 11:17).
Ο σκοπός αυτής της εισόδου του Χριστού στην Ιερουσαλήμ ήταν να δείξει δημοσίως αυτό που ισχυριζόταν, πως ήταν ο Μεσσίας και ο Βασιλιάς του Ισραήλ που εκπλήρωνε την προφητεία της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Ματθαίος λέει ότι ο Βασιλιάς που έρχεται πάνω σε πουλάρι, γέννημα υποζυγίου, εκπληρώνει την προφητεία του Ζαχαρία 9:9, «Χαίρε υπερβολικά, θυγατέρα Σιών· αλάλαζε, θυγατέρα Ιερουσαλήμ· δες, ο βασιλιάς σου έρχεται σε σένα· αυτός είναι δίκαιος, και σώζει· πράος, και κάθεται επάνω σε γαϊδούρι, και επάνω σε πουλάρι, γέννημα υποζυγίου.» Ο Χριστός εισέρχεται στην κύρια πόλη Του ως κυρίαρχος Βασιλιάς και έτσι Τον υποδέχεται ο λαός σύμφωνα με τα ισχύοντα της εποχής. Οι δρόμοι της Ιερουσαλήμ και η βασιλική πόλη είναι ανοιχτοί μπροστά Του και ως Βασιλιάς ανέρχεται στο παλάτι Του, όχι ένα προσωρινό παλάτι αλλά πνευματικό, τουτέστιν στον Ναό, διότι Του ανήκει ένα πνευματικό βασίλειο. Λαμβάνει τη λατρεία και τη δοξολογία τού λαού διότι την αξίζει. Δεν λέει πλέον στους μαθητές Του να πάψουν να μιλούν γι' Αυτόν (Ματθαίος 12:16, 16:20) αλλά να φωνάξουν δοξολογώντας Τον και λατρεύοντάς Τον ανοικτά. Το στρώσιμο των ιματίων αποτελούσε μια πράξη απότισης φόρου τιμής στον Βασιλιά (δες Β΄ Βασιλέων 9:13). Ο Χριστός δήλωνε ανοικτά στον λαό πως ήταν ο Βασιλιάς και ο Μεσσίας που προσδοκούσαν.
Η δοξολογία που ο λαός πρόσφερε απλόχερα στον Χριστό δεν οφειλόταν στην αναγνώριση πως ήταν ο Σωτήρας τους από την αμαρτία. Τον υποδέχθηκαν με την προσδοκία ενός μεσσιανικού ελευθερωτή, κάποιου που θα τους οδηγούσε σε εξέγερση εναντίον της Ρώμης. Υπήρχαν πολλοί, που αν και δεν πίστευαν στον Χριστό ως Σωτήρα, έλπιζαν ωστόσο πως θα μπορούσε προσωρινά να καταστεί ένας μεγάλος ελευθερωτής. Αυτοί είναι που Τον υποδέχθηκαν ως Βασιλιά με τα ωσαννά τους και Τον αναγνώρισαν ως Γιο του Δαβίδ που ερχόταν στο όνομα του Κυρίου. Όταν όμως απέτυχε να εκπληρώσει τις προσδοκίες τους, όταν αρνήθηκε να τους οδηγήσει σε μαζική εξέγερση εναντίον των Ρωμαίων κατακτητών, τα πλήθη γρήγορα μεταστράφηκαν. Μέσα σε λίγες ημέρες, τα ωσαννά τους μετατράπηκαν στην κραυγή «σταύρωσέ Τον» (Λουκάς 23:20-21)! Εκείνοι που Τον υποδέχθηκαν ως ήρωα, γρήγορα Τον απέρριψαν και Τον εγκατέλειψαν.
Η ιστορία της θριαμβευτικής εισόδου του Χριστού στην Ιερουσαλήμ περιέχει αντιθέσεις που βρίσκουν εφαρμογή στους πιστούς. Είναι η ιστορία του Βασιλιά που ήρθε ως ταπεινός δούλος πάνω σ' ένα γαϊδούρι και όχι σε καλπάζον άλογο, ντυμένος όχι με ενδύματα βασιλικά αλλά με αυτά των πτωχών και ταπεινών ανθρώπων. Ο Ιησούς Χριστός δεν έρχεται να κατακτήσει με τη βία όπως οι γήινοι βασιλιάδες, αλλά με την αγάπη, τη χάρη, το έλεος και τη δική Του θυσία για τον λαό Του. Ο στρατός Του δεν είναι μεγαλειώδης αλλά ταπεινός και υπηρετικός. Δεν κατακτά έθνη αλλά καρδιές και διάνοιες. Φέρνει το μήνυμα της ειρήνης με τον Θεό και όχι μιας προσωρινής ειρήνης. Αν ο Χριστός έχει εισέλθει θριαμβευτικά στην καρδιά μας, βασιλεύει εντός μας με ειρήνη και αγάπη. Ως ακόλουθοί Του, εκδηλώνουμε τα ίδια χαρακτηριστικά και ο κόσμος βλέπει τον αληθινό Βασιλιά που ζει και βασιλεύει θριαμβευτικά μέσα μας.
English
Ποια είναι η σημασία της θριαμβευτικής εισόδου του Ιησού στην Ιερουσαλήμ;
