Ερώτηση
Πότε θα λάβει χώρα η ανάσταση των νεκρών;
Απάντηση
Η Αγία Γραφή διδάσκει ξεκάθαρα ότι η ανάσταση των νεκρών είναι μια πραγματικότητα κι ότι αυτή η ζωή εδώ στη γη δεν είναι το παν που υπάρχει. Ενώ ο θάνατος είναι το τέλος της φυσικής ζωής, δεν είναι το τέρμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Πολλοί πιστεύουν λανθασμένα ότι υπάρχει μία γενική ανάσταση στο τέλος του αιώνα, αλλά η Αγία Γραφή διδάσκει ότι δεν πρόκειται για μια ανάσταση αλλά μια σειρά αναστάσεων, κάποιες για αιώνια ζωή στον Ουρανό και κάποια για αιώνια καταδίκη (Δανιήλ 12:2, Ιωάννης 5:28-29).
Η πρώτη μεγάλη ανάσταση ήταν η ανάσταση του Ιησού Χριστού. Τεκμηριώνεται σε κάθε ένα από τα τέσσερα ευαγγέλια (Ματθαίος 28, Μάρκος 16, Λουκάς 24, Ιωάννης 20), αναφέρεται πολλές φορές στις Πράξεις (Πράξεις 1:22, 2:31, 4:2, 33, 26:23), κι επίσης αναφέρεται στις επιστολές προς τις εκκλησίες (Ρωμαίους 1:4, Φιλιππησίους 3:10, Α΄ Πέτρου 1:3). Πολλά γράφονται για τη σπουδαιότητα της ανάστασης του Χριστού στην Α΄ Κορινθίους 15:12-34, στην οποία καταγράφεται ότι περισσότεροι από πεντακόσιοι άνθρωποι τον είδαν μονομιάς στις μετα-αναστάσιμες εμφανίσεις Του. Η ανάσταση του Χριστού είναι η «απαρχή» και η εγγύηση για κάθε χριστιανό πως κι αυτός θ' αναστηθεί. Η ανάσταση του Χριστού είναι επίσης η βάση της βεβαιότητας του χριστιανού ότι όλοι οι άνθρωποι που έχουν πεθάνει, μια μέρα θ' αναστηθούν και θα κριθούν από τον Ιησού Χριστό (Πράξεις 17:30-31). Η ανάσταση για αιώνια ζωή αναφέρεται στη Γραφή ως «πρώτη ανάσταση» (Αποκάλυψη 20:5-6)· η ανάσταση για κρίση και βάσανα χαρακτηρίζεται ως «ο δεύτερος θάνατος» (Αποκάλυψη 20:6, 13-15).
Η πρώτη μεγάλη ανάσταση της Εκκλησίας θα συμβεί τη στιγμή της Αρπαγής. Όλοι εκείνοι που έχουν εμπιστευθεί τον Ιησού Χριστό κατά τη διάρκεια του αιώνα της Εκκλησίας, και έχουν πεθάνει πριν επιστρέψει ο Χριστός, θ' αναστηθούν κατά την Αρπαγή. Ο αιώνας της Εκκλησίας ξεκίνησε την ημέρα της Πεντηκοστής και θα ολοκληρωθεί όταν επιστρέψει ο Χριστός να πάρει τους πιστούς στον Ουρανό μαζί Του (Ιωάννης 14:1-3, Α΄ Θεσσαλονικείς 4:16-17). Ο απόστολος Παύλος εξήγησε πως δεν πεθάνουν όλοι οι χριστιανοί αλλά όλοι θα υποστούμε μια αλλαγή, δηλαδή θα λάβουμε αναστημένο σώμα (Α΄ Κορινθίους 15:50-58)· κάποιοι χωρίς να έχουν πεθάνει. Οι χριστιανοί που ζουν, και αυτοί που ήδη έχουν πεθάνει, θα συναντηθούμε όλοι στον αέρα με τον Κύριο και θα είμαστε πάντοτε μαζί Του!
Μια άλλη μεγάλη ανάσταση θα συμβεί όταν ο Χριστός επιστρέψει στη γη (στη δεύτερη έλευσή Του) στο τέλος της περιόδου της Θλίψης. Μετά την αρπαγή, δηλαδή μετά τον αιώνα της Εκκλησίας, το επόμενο γεγονός στο χρονολόγιο του Θεού είναι η Θλίψη. Πρόκειται για μια χρονική περίοδο τρομερής κρίσης πάνω στον κόσμο, που περιγράφεται με πολλές λεπτομέρειες στην Αποκάλυψη, κεφάλαια 6-18. Αν και όλοι οι πιστοί της περιόδου της Εκκλησίας θα έχουν φύγει, εκατομμύρια ανθρώπων που θα έχουν μείνει στη γη, θα συνετιστούν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και θα εμπιστευθούν τον Χριστό ως Σωτήρα των. Το τραγικό είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς θα πληρώσουν με τη ζωή τους την πίστη τους στον Χριστό (Αποκάλυψη 6:9-11, 7:9-17, 13:7, 15-17, 17:6, 19:1-2). Οι πιστοί αυτοί του Χριστού που πεθαίνουν κατά τη διάρκεια της Θλίψης θ' αναστηθούν όταν επιστρέψει ο Χριστός, και θα βασιλέψουν μαζί Του για χίλια χρόνια κατά τη διάρκεια της χιλιετίας (Αποκάλυψη 20:4, 6). Οι πιστοί της Παλαιάς Διαθήκης, όπως ο Ιώβ, ο Νώε, ο Αβραάμ, ο Δαβίδ, ακόμη κι ο Ιωάννης ο βαπτιστής (τον οποίον φόνευσαν πριν ξεκινήσει ο αιώνας της Εκκλησίας), θ' αναστηθούν, επίσης, την ίδια χρονική στιγμή. Πολλές περικοπές στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρουν το γεγονός αυτό (Ιώβ 19:25-27, Ησαΐας 26:19, Δανιήλ 12:1-2, Ωσηέ 13:14). Ο Ιεζεκιήλ 37:1-14 περιγράφει πρωταρχικά τη συγκέντρωση του έθνους του Ισραήλ, χρησιμοποιώντας τον συμβολισμό των νεκρών οστών που επανέρχονται στη ζωή. Με βάση όμως τη γλώσσα που χρησιμοποιείται, δεν μπορούμε να εξαιρέσουμε την πιθανότητα μιας φυσικής ανάστασης νεκρών Ισραηλιτών. Έτσι, όλοι οι πιστοί του Θεού της εποχής της Παλαιάς Διαθήκης και όλοι οι πιστοί του Χριστού της Καινής Διαθήκης συμμετέχουν στην πρώτη ανάσταση, μια ανάσταση ζωής (Αποκάλυψη 20:4, 6).
Ίσως συμβεί μια ανάσταση στο τέλος της χιλιετίας, μια που υπονοείται αλλά δεν δηλώνεται πουθενά ξεκάθαρα στις Γραφές. Είναι πιθανό να πεθάνουν κάποιοι πιστοί τον φυσικό θάνατο κατά τη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας. Ο Θεός είπε δια του προφήτη Ησαΐα, «Βρέφος δεν θα υπάρχει εκεί που να 'χει λίγο μόνο ζήσει ούτε και γέρος που να μη συμπληρώσει μακρόχρονη ζωή. Γιατί αυτός που θα πεθαίνει στα εκατό θα θεωρείται νέος· και όποιος δεν θα φτάνει στα εκατό καταραμένος θα λογαριάζεται.» (Ησαΐας 65:20). Από την άλλη πλευρά είναι πιθανό ότι θάνατος θα συμβαίνει μόνο στους ανυπάκουους κατά τη διάρκεια της χιλιετίας. Όπως κι αν γίνει, κάποιο είδος μεταμόρφωσης θα λάβει χώρα για να ταιριάξουν οι πιστοί στη φυσική-σωματική κατάσταση της χιλιετίας και της αψεγάδιαστης αιωνιότητας που ακολουθεί. Κάθε πιστός θα χρειαστεί ένα σώμα, τύπου ανάστασης.
Είναι σαφές από τις Γραφές ότι ο Θεός θα καταστρέψει ολόκληρο το σύμπαν, συμπεριλαμβανομένης της γης, με φωτιά (Β΄ Πέτρου 3:7-12). Αυτό θα καταστεί αναγκαίο για να εξαγνιστεί η Δημιουργία του Θεού από το ενδημικό της κακό και την παρακμή που υπέστη εξαιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου. Ο Θεός θα δημιουργήσει στη θέση του έναν καινούριο Ουρανό και μια καινούρια γη (Β΄ Πέτρου 3:13, Αποκάλυψη 21:1-4). Αλλά τι θα γίνει σ' εκείνους τους πιστούς που θα επιζήσουν στη Θλίψη και θα εισέλθουν στη χιλιετία με τα φυσικά τους σώματα; Και τι θα συμβεί σ' εκείνους που θα γεννηθούν κατά τη διάρκεια της χιλιετίας, θα εμπιστευθούν τον Χριστό, και θα συνεχίσουν να ζουν με τα φυσικά τους σώματα; Ο Παύλος λέει σαφώς πως σάρκα και αίμα, που σημαίνει φθαρτή ύπαρξη που υπόκειται στη φθορά, δεν μπορεί να κληρονομήσει τη βασιλεία του Θεού. Στην αιώνια βασιλεία θα κατοικούν μόνο όσοι έχουν αναστημένα και ένδοξα σώματα που δεν είναι πλέον φθαρτά και δεν υπόκεινται στη φθορά (Α΄ Κορινθίους 15:35-49). Κατά πάσα πιθανότητα, οι πιστοί αυτοί θα λάβουν αναστημένα σώματα χωρίς να πεθάνουν. Δεν αναφέρεται πότε θα συμβεί αυτό αλλά θεολογικά θα πρέπει να συμβεί κάπου στη μετάβαση από την παρούσα γη αυτού του σύμπαντος προς την καινούρια γη και τον καινούριο Ουρανό (Β΄ Πέτρου 3:13, Αποκάλυψη 21:1-4).
Υπάρχει μια τελική ανάσταση, προφανώς για όλους τους απίστους νεκρούς όλων των εποχών. Ο Ιησούς Χριστός θα τους αναστήσει από τους νεκρούς (Ιωάννης 5:25-29) μετά τη χιλιετία που θα βασιλέψει (Αποκάλυψη 20:5), και μετά την καταστροφή της παρούσας γης και του σύμπαντος (Β΄ Πέτρου 3:7-12, Αποκάλυψη 20:11). Αυτή είναι η ανάσταση που περιγράφεται στον Δανιήλ ως μια αφύπνιση, «Και πολλοί από αυτούς που κοιμούνται μέσα στο χώμα της γης, θα σηκωθούν, οι μεν σε αιώνια ζωή, οι δε σε ονειδισμό και αιώνια καταισχύνη» (Δανιήλ 12:2). Ο Χριστός την περιγράφει ως «ανάσταση κρίσης» (Ιωάννης 5:28-29).
Ο απόστολος Ιωάννης είδε κάτι που θα συνέβαινε στο μέλλον. Είδε έναν «μεγάλο λευκό θρόνο» (Αποκάλυψη 20:11). Ουρανός και γη «έφυγαν» μπροστά από τον καθήμενο στο θρόνο. Αυτή είναι εμφανώς μια περιγραφή της διάλυσης με φωτιά όλης της ύλης, όλου του σύμπαντος και αυτής της γης (Β΄ Πέτρου 3:7-12). Όλοι οι (ασεβείς) νεκροί θα σταθούν μπροστά στο θρόνο. Αυτό σημαίνει ότι έχουν αναστηθεί μετά τη χιλιετία (Αποκάλυψη 20:5). Θα έχουν σώμα που μπορεί να αισθανθεί πόνο αλλά ποτέ δεν θα παύσουν να υπάρχουν (Μάρκος 9:43-48). Θα κριθούν, και η τιμωρία τους θα είναι ανάλογη με τα έργα τους. Αλλά υπάρχει ένα άλλο βιβλίο ανοικτό –το βιβλίο της ζωής του Αρνίου (Αποκάλυψη 21:27). Εκείνοι, των οποίων τα ονόματα δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής ρίχνονται στη «λίμνη της φωτιάς», που ισοδυναμεί με τον «δεύτερο θάνατο» (Αποκάλυψη 20:11-15). Δεν υπάρχει καμία ένδειξη πως κάποιος από αυτούς που κρίνονται στον λευκό θρόνο έχει το όνομά του γραμμένο στο βιβλίο της ζωής. Αντιθέτως, εκείνοι που τα ονόματά τους είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής, ήσαν οι ευλογημένοι διότι συγχωρέθηκαν και συμμετείχαν στην πρώτη ανάσταση, την ανάσταση για ζωή (Αποκάλυψη 20:6).
English
Πότε θα λάβει χώρα η ανάσταση των νεκρών;
