Ερώτηση
Πώς γνωρίζουμε ότι η Αγία Γραφή είναι ο λόγος του Θεού και όχι τα Απόκρυφα, το Κοράνι, το βιβλίο των Μορμόνων κ.λπ.;
Απάντηση
Η ερώτηση, ποια θρησκευτικά κείμενα (αν υπάρχουν κάποια) είναι ο αληθής λόγος του Θεού, έχει τεράστια σημασία. Για ν' αποφύγουμε μια κυκλική επιχειρηματολογία, η πρώτη ερώτηση που πρέπει να ρωτήσουμε είναι: πώς μπορούμε να γνωρίζουμε ότι ο Θεός πραγματικά επικοινώνησε το θεωρούμενο αρχικό μήνυμα; Ο Θεός θα έπρεπε να επικοινωνήσει με τρόπο που οι άνθρωποι θα μπορούσαν να κατανοήσουν, αλλά αυτό σημαίνει επίσης, πως οι άνθρωποι θα μπορούσαν να επινοήσουν τα δικά τους μηνύματα ενώ θα ισχυρίζονταν πως τα έλαβαν από τον Θεό. Έτσι, είναι λογικό να σκεφτούμε πως αν ο Θεός ήθελε να πιστοποιήσει την αυθεντικότητα της επικοινωνίας Του, θα έπρεπε να την επιβεβαιώσει μ' έναν τρόπο που οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να Τον αντιγράψουν –με άλλα λόγια, μέσω θαυμάτων. Η αλήθεια αυτή στενεύει σημαντικά το πεδίο.
Πέραν της μαρτυρίας για την ορθότητα της Γραφής (μαρτυρία των χειρογράφων) και την ιστορικότητά της (αρχαιολογική μαρτυρία), η πλέον σοβαρή μαρτυρία είναι αυτή της θεοπνευστίας. Το αποφασιστικό στοιχείο του ισχυρισμού της Γραφής πως είναι απόλυτα θεόπνευστη αλήθεια βρίσκεται στην υπερφυσική μαρτυρία, που περιλαμβάνει την προφητεία. Ο Θεός χρησιμοποίησε προφήτες για να μιλήσουν και καταγράψουν τον λόγο Του και χρησιμοποιεί θαύματα, όπως την εκπληρωμένη προφητεία, για να πιστοποιήσει τους αγγελιαφόρους Του. Για παράδειγμα, στο Γένεση 12:7, ο Θεός υποσχέθηκε πως η γνωστή χώρα του Ισραήλ προοριζόταν για τον Αβραάμ και τους απογόνους του. Το 1948 ο Ισραήλ επέστρεψε πίσω στη γη του για δεύτερη φορά στην ιστορία του. Ίσως αυτό δεν φαίνεται τόσο εντυπωσιακό μέχρις ότου κατανοήσεις πως κανένα έθνος στην ιστορία του κόσμου έχει διασκορπιστεί από την πατρίδα του και έχει επιστρέψει! Ο Ισραήλ το έχει κάνει δύο φορές. Το βιβλίο του Δανιήλ προβλέπει με ακρίβεια την έλευση τεσσάρων μεγάλων βασιλείων, των Βαβυλωνίων, των Μήδο-Περσών, των Ελλήνων και των Ρωμαίων, αιώνες πριν τα βασίλεια αυτά έρθουν στο προσκήνιο, με λεπτομέρειες που σχετίζονται με τον τρόπο διακυβέρνησής των και της συντριβής των. Εδώ περιλαμβάνονται η βασιλεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Αντίοχου του Επιφανούς.
Στον Ιεζεκιήλ 26 βλέπουμε με εκπληκτική λεπτομέρεια πώς η πόλη της Τύρου θα καταστρεφόταν, πώς θα γκρεμιζόταν και πως τα ερείπια θα ρίχνονταν στη θάλασσα. Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στην περιοχή, συνάντησε κάποιο πλήθος ανθρώπων που είχαν καταφύγει σ' έναν πύργο, σε νησί κοντά στη ακτή. Δεν μπορούσε να διασχίσει τη θάλασσα κι έτσι δεν μπορούσε να πολεμήσει τους ευρισκόμενους στον πύργο. Αντί να τους περιμένει να παραδοθούν, ο περήφανος κατακτητής έβαλε τον στρατό του να ρίχνει τις πέτρες στη θάλασσα και να την μετατρέπει σε ξηρά-γέφυρα προς το φρούριο. Το σχέδιο πέτυχε. Ο στρατός του διέσχισε τη θάλασσα και νίκησε τους οχυρωμένους στο φρούριο. Αλλά πού βρήκε τόσες πολλές πέτρες; Οι πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για να καταστήσουν τη θάλασσα στεριά πάρθηκαν από την γκρεμισμένη πόλη της Τύρου … τα ερείπιά της ρίχτηκαν στη θάλασσα!
Υπάρχουν τόσες πολλές προφητείες που αφορούν τον Χριστό (περισσότερες από 270!) που θα χρειαζόταν πολύς χώρος για να τις καταχωρίσεις όλες. Επιπρόσθετα, ο Ιησούς δεν μπορούσε να ελέγξει πολλές από αυτές, όπως λ.χ. ο τόπος και ο χρόνος της γέννησής Του. Δεύτερον, η πιθανότητα που έχει ένας άνθρωπος να εκπληρώσει τυχαία 16, μόνον, από αυτές είναι 1 στις 1045. Πόσο μεγάλος είναι αυτός ο αριθμός; Για να έχουμε μια σύγκριση, υπάρχουν λιγότερα από 1082 άτομα σε όλο το σύμπαν! Και ο Ιησούς που επιβεβαίωσε πως οι Γραφές είναι ο λόγος του Θεού, απέδειξε την αξιοπιστία Του και τη θεότητά Του δια της ανάστασης (ένα ιστορικό γεγονός που δεν μπορεί εύκολα ν' αγνοηθεί).
Τώρα, ας θεωρήσουμε το Κοράνι –ο συγγραφέας του, ο Μωάμεθ, δεν έκανε θαύματα που να επιβεβαιώνουν το μήνυμά του (ακόμη και όταν οι ακόλουθοί του ζήτησαν να κάνει – Σούρα 17:91-95, 29:47-51). Μόνο σε μια πολύ μεταγενέστερη παράδοση (Χαντίθ) αναφαίνονται κάποια δήθεν θαύματα, που όλα τους είναι παράξενα (όπως ότι Μωάμεθ έκοψε το φεγγάρι στη μέση), και δεν έχουν καμία αξιόπιστη μαρτυρία να τα υποστηρίξει. Επιπλέον, το Κοράνι περιέχει καθαρά ιστορικά σφάλματα. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν πως η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη αλλά με σφάλματα λόγω της επεξεργασίας της (Σούρα 2:136, επίσης Σούρα 13, 16, 17, 20, 21, 23, 25). Το ερώτημα στο οποίο δεν μπορούν επαρκώς ν' απαντήσουν είναι: «Πότε διαφθάρηκε η Αγία Γραφή;» Αν πουν πριν το 600 μ.Χ. τότε πώς γίνεται το Κοράνι να τους προτρέπει να την διαβάζουν; Αν ισχυριστούν πως έγινε μετά το 600 μ.Χ., τότε έχουν πηδήξει από το τηγάνι στη φωτιά διότι δεν έχουμε απολύτως καμία αμφιβολία για την ακρίβεια των βιβλικών χειρογράφων από τον 3ο, τουλάχιστον, αιώνα και μετά. Ακόμη και αν ο χριστιανισμός ήταν εσφαλμένος, το Κοράνι έχει ένα ακόμη αξεπέραστο πρόβλημα διότι ασκεί κριτική στους χριστιανούς πως πιστεύουν πράγματα που δεν πιστεύουν (ούτε πίστεψαν ποτέ). Για παράδειγμα, το Κοράνι διδάσκει πως οι χριστιανοί πιστεύουν πως η αγία Τριάδα είναι ο Πατέρας, η Μητέρα (Μαριάμ) και ο Υιός (Σούρα 5:73-75, 116), και διδάσκει επίσης το Κοράνι ότι οι χριστιανοί πιστεύουν ότι ο Θεός είχε σεξουαλική σχέση με τη Μαριάμ ώστε να έχει γιο (Σούρα 2:116, 6:100-101, 10:68, 16:57, 19:35, 23:91, 37:149-151, 43:16-19). Αν το Κοράνι προέρχεται πραγματικά από τον Θεό, τότε θα έπρεπε τουλάχιστον να αναφέρει με ακρίβεια αυτά που πιστεύουν οι χριστιανοί.
Ο Joseph Smith, ο συγγραφέας του βιβλίου των Μορμόνων, προσπάθησε να κάνει μερικά θαύματα, όπως προφητεία (μια δοκιμή για τον αληθή προφήτη βρίσκεται στο Δευτερονόμιο 18:21-22) αλλά απέτυχε πολλές φορές. Μίλησε για τον δεύτερο ερχομό του Χριστού στην Ιστορία της Εκκλησίας (HC) 2:382. Ο Joseph Smith κήρυξε πως ο ερχομός του Κυρίου θα πραγματοποιείτο σε 56 χρόνια (γύρω στο 1891). Δεν πραγματοποιήθηκε και η εκκλησία των Μορμόνων δεν ισχυρίζεται πως συνέβη. Ούτε βέβαια έχει συμβεί από τότε έως σήμερα. Επίσης «προφήτεψε» πως πολλές πόλεις θα καταστρέφονταν (στο βιβλίο Διδαχή και Διαθήκες (Δ&Δ) 84:114-115). Νέα Υόρκη, Όλμπανι και Βοστόνη θα καταστρέφονταν αν απέρριπταν το ευαγγέλιο σύμφωνα με τον Smith. Ο ίδιος ο Joseph Smith πήγε στη Νέα Υόρκη, στην Όλμπανι και στη Βοστόνη και κήρυξε. Οι πόλεις αυτές δεν δέχθηκαν το ευαγγέλιό του αλλά ακόμη δεν έχουν καταστραφεί. Μια άλλη περίφημη ψευδοπροφητεία του Joseph Smith αφορούσε «ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ» στο βιβλίο (Δ&Δ 87) που αφορά την ανταρσία της Νότιας Καρολίνας στον πόλεμο μεταξύ των Πολιτειών. Ο Νότος υποτίθετο πως θα καλούσε σε βοήθεια τη Μεγάλη Βρετανία και ως αποτέλεσμα θα ξεσπούσε πόλεμος όλων των εθνών. Οι κάτοικοι της γης θα θρηνούσαν. Πείνα, πληγές, σεισμός, βροντή, αστραπή και το τέλος των εθνών θα έφτανε. Ο Νότος επαναστάτησε τελικά το 1861 αλλά οι σκλάβοι δεν ξεσηκώθηκαν, δεν έγινε πόλεμος όλων των εθνών, δεν υπήρξε παγκόσμια πείνα, πληγές, σεισμός κ.λπ., και δεν ήρθε «το τέλος όλων των εθνών».
Η συλλογή των κειμένων που οι Διαμαρτυρόμενοι αποκαλούν Απόκρυφα (κρυμμένα κείμενα), οι Ρωμαιοκαθολικοί αποκαλούν Δευτεροκανονικά (ενός μεταγενέστερου ή δεύτερου κανόνα) βιβλία. Τα βιβλία αυτά γράφτηκαν μεταξύ του 300 π.Χ. και του 100 μ.Χ., στη μεσοδιαθηκική περίοδο μεταξύ των θεόπνευστων κειμένων των προφητών του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης και αυτών των αποστόλων και των συγχρόνων τους της Καινής Διαθήκης. Τα κείμενα αυτά έγιναν αποδεκτά ως «αλάνθαστα» μέσα στην Αγία Γραφή από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία το 1546 στη Σύνοδο του Τριδέντου. Τώρα τα Απόκρυφα θα καλύπτονταν από τη μαρτυρία της Αγίας Γραφής, εάν τα κείμενα αυτά ήσαν αληθώς θεόπνευστα –αλλά η μαρτυρία φαίνεται να δείχνει πως δεν είναι. Στη Γραφή βρίσκουμε προφήτες του Θεού των οποίων τα μηνύματα επικυρώνονται από θαύματα ή προφητεία που επαληθεύεται και των οποίων το μήνυμα γίνεται αμέσως αποδεκτό από τον λαό (Δευτερονόμιο 31:26, Ιησούς του Ναυή 24:26, Α΄ Σαμουήλ 10:25, Δανιήλ 9:2, Κολοσσαείς 4:16, Β΄ Πέτρου 3:15-16). Αυτό που συναντούμε στα Απόκρυφα είναι ακριβώς το αντίθετο –κανένα Απόκρυφο βιβλίο δεν γράφτηκε από προφήτη. Κανένα από τα βιβλία αυτά δεν συμπεριλήφθηκε στις εβραϊκές Γραφές. Δεν υπάρχει επιβεβαίωση των συγγραφέων των Απόκρυφων βιβλίων. Κανένα Απόκρυφο βιβλίο δεν αναφέρεται ως έγκυρο από μεταγενέστερους βιβλικούς συγγραφείς. Δεν υπάρχει καμία επαληθευμένη προφητεία στα Απόκρυφα βιβλία. Τελικά, ο Ιησούς που αναφέρθηκε σε κάθε τμήμα των Γραφών της Παλαιάς Διαθήκης, ποτέ δεν αναφέρθηκε στα Απόκρυφα. Ούτε οι μαθητές Του αναφέρθηκαν σ' αυτά.
Η Αγία Γραφή ξεπερνά κάθε ανταγωνιζόμενη πηγή που διατείνεται πως είναι η αποκάλυψη του λόγου του Θεού. Αν η Γραφή δεν είναι ο λόγος του Θεού, φαίνεται πως θα ήταν αδύνατο να επιλέξει κάποιος κάποια άλλη πηγή μεταξύ των υπολοίπων. Αν η Αγία Γραφή δεν είναι ο λόγος του Θεού, τότε στερούμαστε τα σαφή κριτήρια μέσω των οποίων μπορούμε να γνωρίζουμε ποιος μπορεί να είναι αυτός ο λόγος.
English
Πώς γνωρίζουμε ότι η Αγία Γραφή είναι ο λόγος του Θεού και όχι τα Απόκρυφα, το Κοράνι, το βιβλίο των Μορμόνων κ.λπ.;
