Ερώτηση
Ποιος θα πάει στην κόλαση;
Απάντηση
Τα περί κόλασης αποτελούν ένα επίμαχο θέμα τα τελευταία χρόνια, ακόμη και μεταξύ τών χριστιανών. Η διαμάχη, όμως, οφείλεται απολύτως σ’ εμάς τους ανθρώπους. Η απόρριψη τής πραγματικότητας τής κόλασης προέρχεται από την ανθρώπινη αδυναμία να συμφιλιώσει την αγάπη τού Θεού με την αιώνια τιμωρία ή από την ξεκάθαρη απόρριψη τού λόγου τού Θεού. Ακόμη, κάποιοι ομολογούντες χριστιανοί έχουν καταλήξει σε αντιβιβλικά συμπεράσματα. Κάποιοι έχουν προσπαθήσει να ορίσουν εκ νέου την έννοια τής κόλασης, να δημιουργήσουν μια ενδιάμεση κατάσταση που δεν υπάρχει στις Γραφές ή αρνούνται πλήρως την κόλαση. Ενεργώντας έτσι, αγνοούν την προειδοποίηση τού Ιησού στην Αποκάλυψη 22:19, «Και αν κάποιος αφαιρέσει από τα λόγια τού βιβλίου τής προφητείας αυτής, ο Θεός θα αφαιρέσει το μέρος του από το βιβλίο τής ζωής, και από την άγια πόλη, και από τους γραμμένους στο βιβλίο αυτό.».
Η κόλαση αναφέρεται 167 φορές στην Αγία Γραφή, μερικές φορές αποκαλείται γέεννα, Αδης, λάκκος, άβυσσος, ή αιώνια τιμωρία (Παροιμίες 7:27, Λουκάς 8:31, 10:15, Β΄ Θεσσαλονικείς 1:9). Ο Ιησούς μίλησε για τον Ουρανό και την κόλαση ως πραγματικούς τόπους (Ματθαίος 13:41-42, 23:33, Μάρκος 9:43-47, Λουκάς 12:5). Η ιστορία που είπε ο Ιησούς για τον πλούσιο και τον Λάζαρο αφορά ένα πραγματικό γεγονός που έδειξε την πραγματικότητα τών δύο αιωνίων προορισμών (Λουκάς 16:19-31). Ο Ουρανός είναι ο τόπος κατοικίας τού Θεού (Β΄ Χρονικών 30:27), όπου ο Ιησούς έχει πορευτεί «να ετοιμάσει τόπο» γι’ αυτούς που Τον αγαπούν (Ιωάννης 14:2). Η κόλαση φτιάχτηκε για «τον Διάβολο και τους αγγέλους του» (Ματθαίος 25:41). Αλλά καθώς κάθε άνθρωπος είναι αμαρτωλός, κάθε άνθρωπος έχει ήδη καταδικαστεί στην κόλαση (Ρωμαίους 3:10, 5:12, Ιωάννης 3:18). Ολοι αξίζουμε την κόλαση ως δίκαιη τιμωρία για την ανταρσία μας εναντίον τού Θεού (Ρωμαίους 6:23).
Ο Ιησούς ήταν σαφής πως «αν κάποιος δεν γεννηθεί από επάνω, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού» (Ιωάννης 3:3). Ηταν επίσης σαφής ότι η κόλαση είναι αιώνια τιμωρία για εκείνους που δεν υπακούνε σ’ Αυτόν (Ματθαίος 25:46). Η Β΄ Θεσσαλονικείς 1:8-9 γράφει πως στο τέλος ο Θεός θα τιμωρήσει «αυτούς που δεν γνωρίζουν τον Θεό, και αυτούς που δεν υπακούν στο ευαγγέλιο τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, με αιώνιο όλεθρο από το πρόσωπο τού Κυρίου, και από τη δόξα τής δύναμής του». Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είπε για τον Ιησού, «κρατάει το φτυάρι στο χέρι του, και θα καθαρίσει το αλώνι του, και θα συνάξει το σιτάρι του στην αποθήκη· το άχυρο, όμως, θα το κατακάψει με ακατάσβεστη φωτιά» (Ματθαίος 3:12).
Το Ιωάννης 3:18 εξηγεί με τους απλούστερους όρους ποιοι θα πάνε στον Ουρανό και ποιοι στην κόλαση: «Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν δεν κρίνεται· όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί επειδή δεν πίστεψε στο όνομα τού μονογενή Υιού τού Θεού.» Ετσι, αυτοί που πηγαίνουν στην κόλαση είναι συγκεκριμένα εκείνοι που δεν πιστεύουν στο όνομα τού Ιησού. Η «πίστη» υπερβαίνει την διανοητική αναγνώριση τής αλήθειας. Η πίστη στον Χριστό προς σωτηρία απαιτεί αλλαγή αφοσίωσης. Σταματάμε να λατρεύουμε τον εαυτό μας, εγκαταλείπουμε την αμαρτία μας και αρχίζουμε να λατρεύουμε τον Θεό με την καρδιά, την ψυχή, την διάνοια και την δύναμη μας (Ματθαίος 22:36-37, Μάρκος 12:30).
Ο Θεός επιθυμεί κάθε άνθρωπος να περάσει την αιωνιότητα μαζί Του (Ματθαίος 18:14, Β΄ Πέτρου 3:9), αλλά τιμά την ελεύθερη βούλησή μας (Ιωάννης 4:14). Καθένας που θέλει μπορεί να πάει στον Ουρανό (Ιωάννης 1:12). Ο Ιησούς πλήρωσε ήδη το τίμημα τής σωτηρίας μας, αλλά πρέπει να δεχθούμε αυτό το δώρο και την κυριότητα τού Ιησού στην ζωή μας (Λουκάς 9:23). Ο Ουρανός είναι τέλειος και ο Θεός δεν μπορεί να πάρει κάποιον εκεί που επιμένει να κρατάει την αμαρτία του. Πρέπει να Του επιτρέψουμε να μας καθαρίσει από την αμαρτία μας και να μας δικαιώσει ενώπιόν Του (Β΄ Κορινθίους 5:21). Η περικοπή Ιωάννης 1:10-12 μας δείχνει το πρόβλημα και την λύση του: «Ήταν μέσα στον κόσμο, και ο κόσμος έγινε διαμέσου αυτού, και ο κόσμος δεν τον γνώρισε. Στα δικά του ήρθε, και οι δικοί του δεν τον δέχθηκαν. Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του.».
Μπορούμε να επιλέξουμε να εμπιστευθούμε τον Ιησού που πλήρωσε για την αμαρτία μας ή μπορούμε να επιλέξουμε να πληρώσουμε εμείς για τις αμαρτίες μας — αλλά θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η πληρωμή για την αμαρτία μας σημαίνει να περάσουμε την αιωνιότητα στην κόλαση. Ο C. S. Lewis το είπε ως εξής: «Υπάρχουν δύο μόνον είδη ανθρώπων τελικώς: εκείνοι που λένε στον Θεό, ‘γεννηθήτω το θέλημά Σου’, κι εκείνοι στους οποίους ο Θεός λέει στο τέλος, ‘γενηθήτω το θέλημά σου’».
English
Ποιος θα πάει στην κόλαση;
