Γιατί μας αγαπάει ο Θεός;

Αυτή η σύντομη ερώτηση είναι μία από τις πλέον θεμελιώδεις ερωτήσεις που έχουν γίνει ποτέ, και κανένας άνθρωπος δεν είναι ικανός να την απαντήσει επαρκώς. Ένα πράγμα, όμως, είναι βέβαιο. Ο Θεός δεν μας αγαπάει διότι είμαστε αξιαγάπητοι ή διότι αξίζουμε την αγάπη Του. Αν μη τι άλλο, το αντίθετο είναι αληθές. Το ανθρώπινο γένος από τη στιγμή της Πτώσης ζει σε κατάσταση ανταρσίας και ανυπακοής. Το Ιερεμίας 17:9 περιγράφει την εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου: «Η καρδιά είναι απατηλή περισσότερο απ' όλα, και υπερβολικά διεφθαρμένη· ποιος μπορεί να την γνωρίσει;» Η εσώτατη ύπαρξή μας είναι τόσο διεφθαρμένη από την αμαρτία, που δεν αντιλαμβανόμαστε την έκταση που η αμαρτία μάς έχει μολύνει. Στη φυσική μας κατάσταση δεν εκζητούμε τον Θεό· δεν αγαπάμε τον Θεό· δεν επιθυμούμε τον Θεό. Στη Ρωμαίους 3:10-12 παρουσιάζεται καθαρά η κατάσταση του φυσικού, μη αναγεννημένου προσώπου: «Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας· δεν υπάρχει κάποιος που να έχει σύνεση· δεν υπάρχει κάποιος που να εκζητεί τον Θεό. Όλοι παρέκλιναν, μαζί εξαχρειώθηκαν· δεν υπάρχει αυτός που πράττει το αγαθό· δεν υπάρχει ούτε ένας.» Πώς, τότε, είναι δυνατό για έναν άγιο, δίκαιο και τέλειο Θεό να αγαπάει τέτοια δημιουργήματα; Για να το κατανοήσουμε θα πρέπει ν' αντιληφθούμε κάτι από τη φύση και τον χαρακτήρα του Θεού.

Τα Α΄ Ιωάννου 4:8 και 16 μας λένε πως «ο Θεός είναι αγάπη». Ποτέ δεν έγινε σπουδαιότερη διακήρυξη από αυτήν – ο Θεός είναι αγάπη. Είναι μια ουσιώδης διακήρυξη. Δεν είναι ότι ο Θεός απλά αγαπάει· είναι αγάπη. Η φύση και η ουσία Του είναι αγάπη. Η αγάπη διαποτίζει αυτήν την ύπαρξή Του και ξεχειλίζει προς τις υπόλοιπες ιδιότητές Του, ακόμη και στον θυμό και την οργή Του. Καθώς η φύση τού Θεού είναι αγάπη, πρέπει να επιδείξει αγάπη, όπως πρέπει να επιδείξει όλες τις ιδιότητές Του διότι κάνοντας έτσι δοξάζει τον εαυτό Του. Η πράξη που δοξάζει τον Θεό είναι η ύψιστη, η κάλλιστη, η πλέον ευγενής από όλες τις πράξεις· έτσι, φυσιολογικά, το να δοξάζει ο Θεός τον εαυτό Του είναι αυτό που πρέπει να κάνει, διότι είναι ο Ύψιστος και ο πλέον αγαθός και αξίζει όλη τη δόξα.

Καθώς είναι η ουσιώδης φύση του Θεού η αγάπη, την εκδηλώνει προσφέροντάς την πλουσιοπάροχα σε ανάξιους ανθρώπους που βρίσκονται σε ανταρσία εναντίον Του. Η αγάπη του Θεού δεν είναι μια γλυκανάλατη, συναισθηματική, ρομαντική αγάπη. Είναι η αγάπη της αυτοθυσίας. Εκδηλώνει την αγάπη που θυσιάζεται στέλνοντας τον Υιό Του στο σταυρό για να πληρώσει την τιμωρία της αμαρτίας μας (Α΄ Ιωάννου 4:10), ελκύοντάς μας προς τον εαυτό Του (Ιωάννης 6:44), δίνοντάς μας άφεση για την ανταρσία μας εναντίον Του (Εφεσίους 1:3–10), και στέλνοντας το Άγιο Πνεύμα να κατοικήσει μέσα μας (Ιωάννης 14:16–17), καθιστώντας μας ικανούς να αγαπάμε όπως Εκείνος αγαπάει (Ιωάννης 13:34–35). Το έκανε αυτό παρά το γεγονός πως δεν το αξίζαμε. «Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας.» (Ρωμαίους 5:8).

Η αγάπη του Θεού είναι προσωπική. Γνωρίζει καθένα μας προσωπικά και μας αγαπάει προσωπικά. Η αγάπη Του είναι δυνατή και δεν έχει μήτε αρχή μήτε τέλος. Είναι αυτή η εμπειρία της αγάπης του Θεού που ξεχωρίζει τον χριστιανισμό από όλες τις άλλες θρησκείες. Γιατί μας αγαπάει ο Θεός; Ένεκα αυτού που είναι: «ο Θεός είναι αγάπη».

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Γιατί μας αγαπάει ο Θεός;