Ερώτηση
Γιατί μας δοκιμάζει ο Θεός;
Απάντηση
Όταν ρωτάμε γιατί μας δοκιμάζει ο Θεός ή επιτρέπει να δοκιμαζόμαστε, παραδεχόμαστε ότι η δοκιμασία προέρχεται πραγματικά από Αυτόν. Όταν ο Θεός δοκιμάζει τα παιδιά Του, κάνει κάτι πολύτιμο. Ο Δαβίδ επιζητούσε τη δοκιμασία του Θεού, ζητώντας Του να εξετάσει την καρδιά του και το νου του για να δει πως περπατούσε στην αλήθεια Του (Ψαλμός 26:2, 139:23). Όταν ο Θεός δοκίμασε τον Αβραάμ στο ζήτημα της θυσίας του Ισαάκ, ο Αβραάμ υπάκουσε (Εβραίους 11:17–19) και έδειξε σ' όλον τον κόσμο πως είναι ο πατέρας της πίστης (Ρωμαίους 4:16).
Και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, οι λέξεις που μεταφράζονται «δοκιμασία» σημαίνουν «υποβάλλω σε δοκιμασία». Συνεπώς, όταν ο Θεός δοκιμάζει τα παιδιά Του, ο σκοπός Του είναι ν' αποδείξει ότι η πίστη μας είναι αληθινή. Δεν είναι ότι ο Θεός χρειάζεται να το αποδείξει στον εαυτό Του καθώς γνωρίζει τα πάντα, αλλά δείχνει σε μας πως η πίστη μας είναι αληθινή, ότι είμαστε πραγματικά παιδιά Του και ότι καμία δοκιμασία δεν θα καταβάλει την πίστη μας.
Στην παραβολή του σπορέα, ο Χριστός ταυτίζει τους σπόρους που έπεσαν σε πετρώδες έδαφος με τους ανθρώπους που δέχονται τον λόγο του Θεού με χαρά, αλλά όταν έρχεται η ώρα της δοκιμασίας σκανδαλίζονται. Ο Ιάκωβος λέει ότι η δοκιμασία της πίστης μας εργάζεται υπομονή, η οποία οδηγεί σε ωριμότητα στην πορεία μας με τον Θεό (Ιακώβου 1:3–4). Ο Ιάκωβος συνεχίζει και λέει ότι η δοκιμασία είναι ευλογία, διότι όταν τελειώσει η δοκιμασία και έχουμε σταθεί, θα λάβουμε «το στεφάνι της ζωής, το οποίο ο Κύριος υποσχέθηκε σ' αυτούς που τον αγαπούν» (Ιακώβου 1:12). Η δοκιμασία προέρχεται από τον Ουράνιο Πατέρα μας ο οποίος εργάζεται τα πάντα προς το αγαθό, σε όσους Τον αγαπούν και έχουν κληθεί να είναι παιδιά Του (Ρωμαίους 8:28).
Οι δοκιμασίες που υφιστάμεθα έρχονται με διάφορους τρόπους. Ως χριστιανοί, απαιτείται συχνά να μετακινηθούμε από τη ζώνη της ασφάλειάς μας προς το άγνωστο. Η υπομονή στη δοκιμασία οδηγεί σε πνευματική ωριμότητα και ακεραιότητα. Γι' αυτό ο Ιάκωβος έγραψε «Να το θεωρήσετε χαρά πολύ μεγάλη, αδελφοί μου, όταν βρεθείτε μέσα σε διάφορες δοκιμασίες» (Ιακώβου 1:2, ΛΟΓΟΥ). Η δοκιμασία της πίστης μπορεί να συμβεί με μικρά πράγματα και καθημερινούς ερεθισμούς· μπορεί, ακόμη, να συμβούν σοβαρές θλίψεις (Ησαΐας 48:10) και επιθέσεις από τον Σατανά (Ιώβ 2:7). Οποιαδήποτε και αν η προέλευση της δοκιμασίας, είναι προς όφελός μας να την υποστούμε καθώς ο Θεός την επιτρέπει.
Η αφήγηση του Ιώβ προβάλλει το τέλειο παράδειγμα μιας δοκιμασίας, κατά την οποία ο Θεός επιτρέπει στον Διάβολο να πειράξει έναν δίκαιο άνθρωπό Του. Ο Ιώβ διατήρησε σε όλες τις δοκιμασίες του την υπομονή και «…δεν αμάρτησε, και δεν έδωσε αφροσύνη στον Θεό» (Ιώβ 1:22). Η αφήγηση της δοκιμασίας του Θεού αποδεικνύει ότι η ικανότητα του Διαβόλου να μας πειράζει περιορίζεται από τον κυρίαρχο έλεγχο του Θεού. Κανένα δαιμόνιο δεν μπορεί να μας πειράξει ή θλίψει πέραν αυτού που ο Θεός ορίζει. Όλες οι δοκιμασίες εργάζονται προς τον τέλειο σκοπό του Θεού και προς όφελός μας.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που δείχνουν τα καλά αποτελέσματα των δοκιμασιών. Ο ψαλμωδός παρομοιάζει τη δοκιμασία με αυτήν του ασημιού (Ψαλμός 66:10). Ο Πέτρος λέει πως η δοκιμασία της πίστης μας αξίζει περισσότερο από το χρυσάφι που δοκιμάζεται στη φωτιά, κι αυτός είναι ο λόγος που περνάμε διάφορους πειρασμούς (Α΄ Πέτρου 1:6–7). Καθώς δοκιμάζεται η πίστη μας, ο Θεός μάς καθιστά δυνατούς μαθητές που ζούμε με πίστη και όχι με ό,τι βλέπουμε (Β΄ Κορινθίους 5:7).
Όταν βιώνουμε τις καταιγίδες της ζωής, θα πρέπει να λειτουργούμε όπως τα δέντρα που οι ρίζες τους βαθαίνουν ακόμη περισσότερο για καλύτερο κράτημα στο έδαφος. Πρέπει να βαθύνουμε τις ρίζες μας στον λόγο του Θεού και να προσκολληθούμε στις υποσχέσεις Του, έτσι που ν' αντέχουμε οποιεσδήποτε θύελλες έρχονται εναντίον μας.
Αυτό που μας παρηγορεί περισσότερο από όλα είναι πως γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν θα επιτρέψει ποτέ να πειραστούμε πέραν αυτού που μπορούμε ν' ανταπεξέλθουμε με τη δική Του δύναμη. Η χάρη Του είναι επαρκής για μας και η δύναμή Του φανερώνεται τέλεια στην αδυναμία μας (Β΄ Κορινθίους 12:9). Έτσι έγραψε ο Παύλος, «Γι' αυτό, αρέσκομαι στις αδυναμίες, στις ύβρεις, στις ανάγκες, στους διωγμούς, στις στενοχώριες για χάρη του Χριστού· επειδή, όταν είμαι αδύνατος, τότε είμαι δυνατός.» (Β΄ Κορινθίους 12:10).
English
Γιατί μας δοκιμάζει ο Θεός;
