Ερώτηση
Οσον αφορά την συγχώρηση, υπάρχει διαφορά μεταξύ ηθελημένης αμαρτίας και αυτής που την πράξαμε έχοντας άγνοια;
Απάντηση
Αν και ο Θεός κάνει διάκριση μεταξύ αυτών που αμαρτάνουν εν αγνοία τους και εκείνων που αμαρτάνουν ηθελημένα (Αριθμοί 15:27-31), είναι πάντοτε αναγκαία η μετάνοια για να συγχωρηθούμε (Μάρκος 1:15, Πράξεις 2:38, 26:18). Μετάνοια, κυριολεκτικά, είναι η αλλαγή τής στάσης κάποιου απέναντι στον Θεό, και συνοδεύει την σώζουσα πίστη στον Χριστό (Πράξεις 3:19, 20:21, 26:20). Χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει συγχώρηση. Ο Ιησούς είπε, «αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε» (Λουκάς 13:3, σύγκρινε με 17:3-4, Β΄ Πέτρου 3:9).
Ηθελημένη αμαρτία σημαίνει ότι κάποιος ενεργεί με υπερηφάνεια και απρέπεια στην απείθειά του στον Θεό (Ψαλμός 19:13, Εβραίους 10:26). Οι ηθελημένες αμαρτίες προκαλούν την κρίση τού Θεού, νωρίτερα ή αργότερα, αλλά και οι αμαρτίες που γίνονται εν αγνοία μας δεν δικαιολογούνται: «Αυτό, λοιπόν, σας λέω και διακηρύττω δημόσια εν Κυρίω, να μη περπατάτε πλέον όπως περπατούν και τα υπόλοιπα έθνη, μέσα στη ματαιότητα τού νου τους, σκοτισμένοι στη διάνοια, καθώς είναι απαλλοτριωμένοι από τη ζωή τού Θεού, εξαιτίας τής άγνοιας που είναι μέσα τους, εξαιτίας τής πώρωσης της καρδιάς τους· οι οποίοι καθώς έχουν γίνει αναίσθητοι, παρέδωσαν τον εαυτό τους στην ασέλγεια, για να εργάζονται ακόρεστα κάθε ακαθαρσία.» (Εφεσίους 4:17-19· δες επίσης Πράξεις 3:17-19, 17:30-31). Η συγχώρηση προσφέρεται σε όλους αλλά επαφίεται στην κυρίαρχη χάρη τού Θεού να κάνει τον παραβάτη να μετανοήσει πραγματικά ώστε να συγχωρηθεί (Εφεσίους 2:4).
Εκείνοι που απορρίπτουν τον Ιησού και το ευαγγέλιό Του μέσα στην άγνοιά τους πρέπει να Τον δεχθούν με μετάνοια προκειμένου να συγχωρηθούν για τις αμαρτίες τους. Ο Ιησούς το κατέστησε απολύτως σαφές: «Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή· κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου εμού.» (Ιωάννης 14:6). Δεν έχει σημασία κατά πόσον κάποιος χάνει τον δρόμο εξαιτίας άγνοιας ή ηθελημένης ανταρσίας — το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, έχει χάσει τον δρόμο.
Παρ’ όλα αυτά είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι δεν έχουν τόση άγνοια όση μπορεί να ισχυρίζονται. Κανένας δεν έχει απόλυτη άγνοια τού Θεού, και κανένας δεν έχει δικαιολογία να ζει σε ανυπακοή. Ο απόστολος Παύλος είπε «Επειδή, οργή τού Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας. Επειδή, ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό, είναι φανερό μέσα τους, για τον λόγο ότι ο Θεός το φανέρωσε σ’ αυτούς. Δεδομένου ότι τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή τής κτίσης τού κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου τών δημιουργημάτων του, και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι.» (Ρωμαίους 1:18-20).
Αν και είναι αλήθεια πως κάποιες φορές αμαρτάνουμε εν αγνοία μας, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την συγχώρηση τού Θεού. Ο απόστολος Παύλος αποτελεί κλασικό παράδειγμα αυτής της αλήθειας: «Ευχαριστώ τον Ιησού Χριστό, τον Κύριό μας, που με ενδυνάμωσε, ότι με θεώρησε πιστό, και με έταξε στη διακονία, εμένα που άλλοτε ήμουν βλάσφημος, και διώκτης και υβριστής· ελεήθηκα, όμως, επειδή, καθώς ήμουν σε άγνοια, έπραξα μέσα σε απιστία.» (Α΄ Τιμόθεον 1:12-13). Για εκείνους που αμαρτάνουν ηθελημένα και κατά συνήθεια, ο Πέτρος το λέει ξεκάθαρα, «Επειδή, αν, αφού απέφυγαν τα μολύσματα τού κόσμου, διαμέσου τής επίγνωσης τού Κυρίου και Σωτήρα, του Ιησού Χριστού, μπλέχτηκαν ξανά σ’ αυτά και πέφτουν νικημένοι, έγιναν σ’ αυτούς τα τελευταία χειρότερα από τα πρώτα. Επειδή, ήταν καλύτερα σ’ αυτούς να μη γνωρίσουν τον δρόμο τής δικαιοσύνης, παρά, αφού τον γνώρισαν, να κάνουν πίσω από την άγια εντολή που τους παραδόθηκε.» (Β΄ Πέτρου 2:20-21).
Ο λόγος τού Ιωάννη είναι διαυγής στο ζήτημα τής συγχώρησης: «Αν πούμε ότι δεν έχουμε αμαρτία, εξαπατούμε τον εαυτό μας και η αλήθεια δεν υπάρχει μέσα μας. Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.» (Α΄ Ιωάννου 1:8-9).
English
Οσον αφορά την συγχώρηση, υπάρχει διαφορά μεταξύ ηθελημένης αμαρτίας και αυτής που την πράξαμε έχοντας άγνοια;
