Πρέπει να λατρεύουμε το Άγιο Πνεύμα;

Γνωρίζουμε πως η λατρεία ανήκει μόνο στον Θεό. Μόνον ο Θεός απαιτεί λατρεία και μόνον ο Θεός αξίζει λατρεία. Η ερώτηση του κατά πόσον πρέπει να λατρεύουμε το Άγιο Πνεύμα απαντάται απλώς όταν προσδιορίσουμε αν το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός. Σε αντίθεση με κάποιες αιρέσεις, το Άγιο Πνεύμα δεν απλώς μια «δύναμη» αλλά μια Προσωπικότητα. Η Γραφή αναφέρεται σ' αυτό με προσωπικούς όρους (Ιωάννης 15:26, 16:7-8, 13-14). Ενεργεί όπως μια ύπαρξη με προσωπικότητα θα ενεργούσε –μιλάει (Α΄ Τιμόθεον 4:1), αγαπάει (Ρωμαίους 15:30), διδάσκει (Ιωάννης 14:26), μεσιτεύει (Ρωμαίους 8:26), κ.ο.κ.

Το Άγιο Πνεύμα κατέχει τη θεϊκή φύση –είναι κοινωνός των ιδιοτήτων του Θεού. Δεν είναι ούτε αγγελική ύπαρξη ούτε ανθρώπινη. Είναι αιώνιος (Εβραίους 9:14). Είναι πανταχού παρών (Ψαλμός 139:7-10). Το Πνεύμα είναι παντογνώστης, «ερευνάει τα πάντα, και τα βάθη του Θεού» (Α΄ Κορινθίους 2:10-11). Δίδαξε τους αποστόλους «τα πάντα» (Ιωάννης 14:26). Συμμετείχε στη Δημιουργική διαδικασία (Γένεση 1:2). Το Άγιο Πνεύμα έχει στενή σχέση με τον Πατέρα και τον Υιό (Ματθαίος 28:19, Ιωάννης 14:16). Καθώς είναι Πρόσωπο, ένας άνθρωπος μπορεί να Του πει ψέματα (Πράξεις 5:3-4) και να Τον λυπήσει (Εφεσίους 4:30). Επιπρόσθετα, κάποιες περικοπές της Παλαιάς Διαθήκης που αναφέρονται στον Θεό, εφαρμόζονται στο Πνεύμα στην Καινή Διαθήκη (δες Ησαΐας 6:8 με Πράξεις 28:25, και Έξοδος 16:7 με Εβραίους 3:7-9).

Ένα θεϊκό Πρόσωπο είναι άξιο λατρείας. Ο Θεός είναι «αξιύμνητος» (Ψαλμός 18:3). «Ο Θεός είναι μέγας και άξιος αίνεσης σε υπερβολικό βαθμό» (Ψαλμός 48:1). Μας έχει δοθεί η εντολή να λατρεύουμε τον Θεό (Ματθαίος 4:10, Αποκάλυψη 19:10, 22:9). Αν λοιπόν το Πνεύμα είναι Θεός, το τρίτο Πρόσωπο του τριαδικού Θεού, είναι άξιος λατρείας. Στην Φιλιππησίους 3:3 μας λέει πως οι αληθινοί πιστοί, αυτοί των οποίων οι καρδιές έχουν περιτμηθεί, λατρεύουν τον Θεό με το Πνεύμα και καυχιούνται στον Χριστό. Πρόκειται για μια όμορφη εικόνα της λατρείας και των τριών Προσώπων της Θεότητας.

Πώς λατρεύουμε το Άγιο Πνεύμα; Με τον ίδιο τρόπο που λατρεύουμε τον Πατέρα και τον Υιό. Η χριστιανική λατρεία είναι πνευματική, ρέουσα από το έργο του Αγίου Πνεύματος μέσα στην ψυχή μας, στο οποίο ανταποκρινόμαστε προσφέροντας τη ζωή μας σ' Αυτόν (Ρωμαίους 12:1). Λατρεύουμε το Πνεύμα υπακούοντας στις εντολές Του. Ο απόστολος Ιωάννης αναφερόμενος στον Χριστό εξηγεί πως «όποιος τηρεί τις εντολές του, μένει σε ενότητα μ' αυτόν, κι αυτός σε ενότητα με εκείνον· και από τούτο γνωρίζουμε ότι μένει μέσα μας, από το Πνεύμα που μας έδωσε» (Α΄ Ιωάννου 3:24). Βλέπουμε εδώ τον σύνδεσμο μεταξύ της υπακοής στον Χριστό και του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί μέσα μας και μας ελέγχει για όλα –ιδιαίτερα για την ανάγκη μας να λατρεύουμε εν υπακοή- και μας ενδυναμώνει για να λατρεύουμε.

Η λατρεία καθ' εαυτή είναι λειτουργία του Πνεύματος. Ο Ιησούς είπε να «λατρεύουμε εν πνεύματι και αληθεία» (με τη δύναμη του Πνεύματος που φανερώνει την αλήθεια – ΝΜΒ) (Ιωάννης 4:24). Πνευματικοί είναι εκείνοι που το Πνεύμα κατοικεί μέσα τους και μαρτυρεί μέσα τους πως ανήκουν σ' Αυτόν (Ρωμαίους 8:16). Η παρουσία Του στις καρδιές μας μάς ικανώνει να λατρεύουμε τον Θεό δι' Αυτού. Είμαστε εν Αυτώ όπως Εκείνος είναι εν ημίν, όπως ο Χριστός είναι εν τω Πατρί και ο Πατέρας είναι εν ημίν δια του Πνεύματος (Ιωάννης 14:20, 17:21).

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Πρέπει να λατρεύουμε το Άγιο Πνεύμα;