Ερώτηση
Υπάρχει βιβλική μαρτυρία πως η ηλικία της γης είναι μικρή;
Απάντηση
Υπάρχει πληθώρα βιβλικών μαρτυριών για τη μικρή ηλικία της γης. Η άποψη, όμως, της μεγάλης ηλικίας της γης ήταν μονοπωλιακή στα δημόσια σχολεία, στα μεγάλα ακαδημαϊκά κέντρα και στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης για γενεές. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι περισσότεροι επιστήμονες αποδέχονται την άποψη μιας γης μεγάλης ηλικίας. Είναι το μόνο που διδάχτηκαν μεγαλώνοντας στο σχολείο. Είναι το μόνο που έμαθαν στα πανεπιστήμια από όπου απέκτησαν το πτυχίο τους. Είναι αυτό που ισχυρίζονται οι περισσότεροι συνάδελφοί τους. Κάποιοι όμως διαφωνούν μέσα στην επιστημονική κοινότητα και ο αριθμός τους αυξάνεται. Γιατί; Διότι περισσότεροι και περισσότεροι επιστήμονες αντιμετωπίζουν ένα αυξανόμενο σώμα μαρτυρίας που θέτει υπό αμφισβήτηση το υπόδειγμα μιας γης μεγάλης ηλικίας.
Αυτό δεν σημαίνει πως οποιοσδήποτε εξετάζει αυτές τις μαρτυρίες θ' απορρίψει την άποψη πως η γη έχει μεγάλη ηλικία. Κάποιοι που έχουν επεξεργαστεί αυτές τις μαρτυρίες τις θεωρούν ανώμαλες, φαινόμενα που αναμένεται ακόμη η εξήγησή τους. Μερικοί πιστεύουν πως δεν μπορούν ν' αντέξουν τον εξονυχιστικό έλεγχο. Άλλοι τις θεωρούν ως σκόπιμες παραποιήσεις των γεγονότων από φανατικούς θρησκευόμενους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι φανατικοί θρησκευόμενοι έχουν την τάση να διαστρέφουν τα γεγονότα όταν αυτό ταιριάζει με τους σκοπούς τους. Οι φανατικοί της άποψης μιας γης μεγάλης ηλικίας έχουν την ίδια τάση όταν η καριέρα τους και η φήμη τους κινδυνεύουν. Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση. Είναι εξίσου αλήθεια ότι μερικές μαρτυρίες υπέρ της άποψης μιας γης μικρής ηλικίας, που έχουν προταθεί στο πέρασμα των χρόνων, δεν έχουν αντέξει τον εξονυχιστικό έλεγχο. Πολλές άλλες όμως έχουν, και παραμένει γεγονός πως ένας αυξανόμενος αριθμός επαγγελματικώς εκπαιδευμένων επιστημόνων –ειδικών στον τομέα τους- αποδέχονται την άποψη μιας γης μικρής ηλικίας, που είναι τουλάχιστον ευλογοφανής επιστημονικά, αν όχι πειστική. Να μερικές από τις σχετικές μαρτυρίες προς θεώρηση:
Ηπειρωτική διάβρωση και απολιθώματα. Οι ήπειροι διαβρώνονται σε τέτοιο βαθμό που αν δεν συνέβαινε τεκτονική ανύψωση, απόθεση μετεωρικής σκόνης και ηφαιστειακή εισροή, θα αποσαρθρώνονταν τελείως (το όρος Έβερεστ και όλα τ' άλλα) σε λιγότερο από 25 εκατομμύρια χρόνια. Μ' αυτόν τον ρυθμό, απολιθώματα εκατομμυρίων ετών που βρίσκονται σε μεγάλο υψόμετρο θα έπρεπε να έχουν διαβρωθεί τελείως. Κι όμως ακόμη παραμένουν. Ο υπαινιγμός είναι ότι αυτά τα απολιθώματα δεν υπάρχουν για εκατομμύρια χρόνια. Αν αυτό ήταν αλήθεια, τότε όλη η γεωλογική στήλη θα χρειαζόταν σοβαρή αναθεώρηση.
Υπόγεια πίεση υγρών. Όταν ένα γεωτρύπανο βρίσκει πετρέλαιο, αυτό μερικές φορές αναβλύζει με μεγάλο πίδακα. Αυτό συμβαίνει διότι το πετρέλαιο συχνά βρίσκεται υπό τεράστια πίεση από τo μεγάλο βάρος των υπερκείμενων πετρωμάτων. Άλλα υπόγεια ρευστά υπό πίεση είναι το φυσικό αέριο και το νερό. Το πρόβλημα είναι ότι το πέτρωμα που βρίσκεται υπεράνω των συμπιεσμένων ρευστών κοιτασμάτων είναι σχετικά διαπερατό. Η πίεση θα διέφευγε σε λιγότερο από 100.000 χρόνια. Τα κοιτάσματα αυτά, όμως, παραμένουν σε υψηλή πίεση. Ας επαναλάβουμε πως ένεκα της υποτιθέμενης αρχαιότητας των κοιτασμάτων και της τοποθέτησής τους στη γεωλογική στήλη, η παρατήρηση αυτή θέτει υπό αμφισβήτηση κάποιες ερμηνείες που έχουν συμβάλλει στη διαμόρφωση της στήλης.
Παγκόσμια ψύξη. Τον 19ο αιώνα, ο φημισμένος φυσικός και εφευρέτης Λόρδος Κέλβιν (Γουίλιαμ Τόμσον) ήταν ο πρώτος που επισήμανε πως αν η γη ξεκίνησε σε πύρινη ρευστή κατάσταση, θα είχε ψυχθεί στην τωρινή θερμοκρασία δισεκατομμύρια χρόνια νωρίτερα παρά τα 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια που θεωρούνται αποδεκτά σήμερα. Από τότε, οι υπερασπιστές μιας γης μεγάλης ηλικίας έχουν παρατηρήσει ότι η ραδιενεργή αποσύνθεση στο πλαίσιο της γης θα επιβράδυνε πολύ τη διαδικασία της ψύξης. Οι υποστηρικτές της άποψης μιας γης μικρής ηλικίας απαντούν πως ακόμη και με το δεδομένο των προοδευτικών υποθέσεων αναφορικά με το ποσό της θερμότητας που παράγεται από τη ραδιενεργή αποσύνθεση, η γη θα ψυχόταν φτάνοντας στην τωρινή θερμοκρασία πολύ πιο γρήγορα από ό,τι οι υποστηρικτές μιας μεγάλης ηλικίας γης δέχονται.
Απομάκρυνση της σελήνης. Καθώς κινείται η σελήνη, απομακρύνεται αργά από τη γη. Αυτό σχετίζεται με το γεγονός ότι επιβραδύνεται η περιστροφή της γης εξαιτίας της παλιρροιακής τριβής και άλλων παραγόντων. Η απομάκρυνση της σελήνης παρατηρήθηκε αρχικά από τον Έντμουντ Χάλεϋ στα τέλη του 17ου αιώνα (είναι ο ίδιος Έντμουντ Χάλεϋ που προέβλεψε τη τροχιά του φημισμένου κομήτη που φέρνει το όνομά του, διάρκειας 76 χρόνων). Με δεδομένο τον ρυθμό της απομάκρυνσης σήμερα, το γεγονός ότι έχει βαθμιαία επιταχυνθεί διαχρονικά, και βάσει αρκετών άλλων παραγόντων, οι φυσικοί έχουν καθορίσει ότι το σύστημα γη-σελήνη δεν θα μπορούσε να υπάρχει πέραν των 1,2 εκατομμυρίων χρόνων (μπορείς να δεις τις σχετικές μαθηματικές εξισώσεις στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.creationscience.com/). Η χρονική αυτή διάρκεια είναι μικρότερη κατά 3,4 δισεκατομμύρια χρόνια από αυτήν που δέχονται οι υποστηρικτές μιας γης μεγάλης ηλικίας. Επιπρόσθετα, όσο πιο κοντά στη γη έρχεται η σελήνη, τόσο μεγαλώνει η επιρροή της στις παλίρροιες. Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε πολύ πίσω στον χρόνο πριν να πνιγούμε όλοι μας δύο φορές την ημέρα.
Διάχυση ηλίου από προκάμβρια ζιργκόν. Το ήλιο παράγεται μέσα στη γη από τη ραδιενεργή αποσύνθεση συγκεκριμένων ασταθών στοιχείων (το ουράνιο και το θόριο είναι δύο τέτοια στοιχεία). Μερική τέτοια αποσύνθεση λαμβάνει χώρα εντός των κρυστάλλων που είναι γνωστοί ως «ζιργκόν». Το ήλιο διαχέεται από αυτά τα ζιργκόν σε γνωστούς ρυθμούς που εξαρτώνται από το βάθος και τη θερμοκρασία. Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι σε ζιργκόν που καθ' υπόθεσιν έχει λάβει χώρα αποσύνθεση επί ένα εκατομμύρια χρόνια, παραμένει πάρα πολύ ήλιο –υπερβολικά πολύ. Φαίνεται ως εάν το ήλιο δεν είχε αρκετό χρόνο να διαχυθεί από τους κρυστάλλους. Η παρατήρηση αυτή έχει δύο συνέπειες.
Πρώτον, η παρατήρηση αυτή μπορεί ν' ανατρέψει μια υπόθεση-κλειδί που αποτελεί τη βάση της ραδιομετρικής χρονολόγησης (η πλέον κοινή τεχνική χρονολόγησης που σχετίζεται με την άποψη μιας γης μεγάλης ηλικίας). Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι έχει λάβει χώρα αποσύνθεση του ουρανίου επί ένα εκατομμύριο χρόνια μέσα σ' αυτά τα ζιργκόν, διότι κάνουν συγκεκριμένες υποθέσεις σχετικά με το μη παρατηρήσιμο παρελθόν. Μία από αυτές τις υποθέσεις είναι ότι η ραδιενεργός αποσύνθεση έχει παραμείνει σταθερή κατά το μη παρατηρήσιμο παρελθόν. Οι επιστήμονες είναι ικανοί να διαφοροποιούν τους ρυθμούς αποσύνθεσης στο εργαστήριο αλλά οι περισσότεροι δεν πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει στη φύση. Αν όμως αποσύνθεση ουρανίου δισεκατομμυρίων χρόνων έχει συμβεί τόσο γρήγορα, ώστε το παραχθέν ήλιο δεν είχε αρκετό χρόνο να διαφύγει από τα ζιργκόν, αυτό ενδεχομένως αποτελεί ισχυρή μαρτυρία ότι οι ρυθμοί της ραδιενεργής αποσύνθεσης επιταχύνθηκαν πολύ στο μη παρατηρήσιμο παρελθόν.
Δεύτερον, καθώς τα ζιργκόν προήλθαν από τα προκάμβρια πετρώματα, χαμηλά στη γεωλογική στήλη, οι τωρινές ερμηνείες της γεωλογικής στήλης περί μιας γης μεγάλης ηλικίας ενδέχεται να χρειάζονται σοβαρή αναθεώρηση. Αυτές και αρκετές άλλες επιστημονικές μαρτυρίες περί μιας γης μικρής ηλικίας προσδίδουν αξιοπιστία στη βιβλική αφήγηση της Δημιουργίας της γης και του σύμπαντος, όπως την συναντούμε στο βιβλίο της Γένεσης.
English
Υπάρχει βιβλική μαρτυρία πως η ηλικία της γης είναι μικρή;
