Swali
Je! Kifo cha kimwili kinahusianaje na kifo cha kiroho?
Jibu
Biblia ina mengi ya kusema juu ya kifo na la muhimu zaidi, kinachotokea baada ya kifo. Kifo cha kimwili na kifo cha kiroho zote mbili ni utengano wa kitu kimoja kutoka kwa kingine. Kifo cha kimwili ni utengano wa nafsi kutoka kwa mwili, na kifo cha kiroho ni kutenganisha nafsi kutoka kwa Mungu. Ikieleweka kwa njia hiyo, dhana mbili zimehusiana sana, na zote kifo cha kimwili na kifo cha kiroho huonyeshwa katika marejeleo ya kwanza ya kifo.
Katika akaunti ya uumbaji (Mwanzo 1-2), tunasoma jinsi Mungu alivyoumba viumbe mbalimbali. Wanyama hawa walikuwa na uhai, kipengele cha ndani ambacho kiliwapa harakati na nguvu kwa miili yao ya kimwili. Wanasayansi bado wamepotea katika kuelezea ni nini hasa kinachosababisha maisha, lakini Biblia ii wazi kuwa Mungu huwapa uzima vitu vyote (Mwanzo 1: 11-28; 1 Timotheo 6:13). Maisha ambayo Mungu aliwapa wanadamu yalikuwa tofauti na yale aliyowapa wanyama. Katika Mwanzo 2: 7, tunaambiwa kwamba Mungu "akampulizia puani pumzi ya uhai; mtu akawa nafsi hai." Ingawa wanyama wana maisha ya kimwili, wanadamu wana kipengele cha mwili na kiroho, na kifo tunachokiona pia kina kipengele cha kimwili na kiroho.
Kulingana na Mwanzo 2:17, Mungu alimwambia Adamu kwamba, kama angekula mti wa ujuzi wa mema na mabaya, "atakufa". Wataalam wengine wamejaribu kutumia aya hii kuonyesha hali ya kutofautiana katika Biblia, kwa sababu Adamu na Hawa hawakukufa siku hiyo walikula matunda hayo. Hata hivyo, kuna aina tofauti za maisha, na kuna aina tofauti za kifo. Mtu anaweza kuwa hai kimwili na kufa kiroho (Waefeso 2: 1, 5) na kinyume chake (Mathayo 22:32). Walipofanya dhambi (Mwanzo 3: 7), Adamu na Hawa walipoteza maisha yao ya kiroho mara hiyo, wakawa "wamekufa" kwa utakatifu, wakatoroka Edeni, na wakawa chini ya hukumu ya Mungu (kifo cha milele). Aibu yao ilisabisha hatua uhusiano, wakati walichificha kutoka kwa Mungu (Mwanzo 3: 8) — kujitenga kwao kwa ndani na Mungu kunajitokeza katika kujitenga kwao kimwili kutoka kwake.
Mbali na kifo cha kiroho cha haraka walichopata, pia walianzisha mchakato wa kifo cha kimwili, ingawa ilichukua miaka mingi kwa kifo kuwa na athari yake kamili. Hii inaweza kueleweka vizuri kwa mfano wa maua. Unapoona maua yakikua bustani, unajua yako hai, kwa sababu imeunganishwa na shina na mizizi, na inapokea chakula kutoka kwenye ardhi. Unapotenganisha maua kutoka chanzo cha uhai wake, bado inaonekana kuwa uhai, na inaweza kudumisha mwonekano huo kwa siku kadhaa, kulingana na hali. Bila kujali huduma inayotolewa, ingawa, iko tayari kufa, mchakato huo hauwezi kuingiliwa. Vile vile ni kweli kwa wanadamu.
Kifo cha kimwili kilichoingia ulimwenguni kwa dhambi ya Adamu (Waroma 5:12) kiliathiri vitu vyote vilivyo hai. Ni vigumu kwetu kufikiria ulimwengu usio na kifo, lakini ndivyo Maandiko yanavyofundisha vile hali ilivyokuwa kabla ya Kuanguka. Mambo yote yaliyo hai yalianza mchakato wa kufa wakati dhambi iliingia ulimwenguni. Wakati kifo cha kimwili hutokea, kwa wazi kuna nguvu ya uzima ambayo imetoweka kutoka kwa mwili. Wakati utengano huo unatokea, hakuna kitu mtu yeyote anaweza kufanya ili kuibadilisha hali (hata jamii ya matibabu inakubali tofauti kati ya "kifo cha kliniki" na "kifo cha kibiolojia"). Mshahara wa dhambi ni mauti (Warumi 6:23), na mauti huwa juu ya watu wote kwa sababu wote wamefanya dhambi. Kila mtu anahusika na kifo cha kimwili kwa sababu ya kuwepo kwa dhambi katika ulimwengu huu, pamoja na dhambi zao wenyewe. Kwa mtazamo wa kibinadamu, kifo cha kimwili kinaonekana kuwa adhabu ya mwisho, lakini Biblia inafundisha kuwa kuna maana zaidi ya kifo ambayo inapaswa kuzingatiwa.
Maisha ambayo Mungu alimpulizia Adamu (Mwanzo 2: 7) ilikuwa zaidi ya maisha ya wanyama; Ilikuwa pumzi ya Mungu, na kusababisha kuwa na nafsi. Adamu aliumbwa kiroho hai, akiwa ameunganika na Mungu kwa njia maalum. Alifurahia uhusiano na Mungu, lakini wakati alipofanya dhambi, uhusiano huo ulivunjika. Kifo cha kiroho kina maana kabla na baada ya kifo cha kimwili. Ingawa Adamu alikuwa bado akiishi kimwili (lakini kuanza mchakato wa kifo), akafa kiroho, akajitenga na uhusiano na Mungu. Katika maisha haya ya sasa duniani, athari ya kifo cha kiroho ni kupoteza kibali cha Mungu pamoja na ujuzi na hamu kwa Mungu. Maandiko yako dhahiri kwamba kila mtu anaanza maisha akiwa "amekufa katika makosa na dhambi" (Waefeso 2: 1-5), na kusababisha maisha yanayoangazia tamaa yetu ya dhambi. Yesu alifundisha kwamba dawa ya kifo cha kiroho ni kuzaliwa tena kiroho (Yohana 3: 3-5) kupitia imani ndani yake. Kuzaliwa upya huu ni upatanisho tena kwenye chanzo cha uzima, ambacho Yesu alionyesha katika Yohana 15: 1-6. Yeye ni mzabibu, na sisi ni matawi. Bila kushikamana na Yeye, hatuna uzima ndani yetu, lakini tunapokuwa na Yesu, tuna maisha halisi (1 Yohana 5: 11-12).
Kwa wale wanaokataa kukubali wokovu wa Mungu, kifo cha kimwili na kifo cha kiroho hatimaye yake ii katika "kifo cha pili" (Ufunuo 20:14). Kifo hiki cha milele sio cha kuangamiza, kama wengine wanavyofundisha, lakini ni adhabu ya ufahamu milele katika ziwa la moto, lililoelezewa kuwa kutengwa na uwepo wa Bwana (2 Wathesalonike 1: 9). Yesu pia alizungumza juu ya kujitenga kwa milele na Mungu katika Mathayo 25:41 na kutambua kuteswa kwa watu binafsi katika hadithi ya mtu tajiri na Lazaro (Luka 16: 19-31). Mungu hataki kwamba mtu yeyote apotee, bali kwamba wote wanapaswa kuja katika tobai (2 Petro 3: 9), kwa hivyo hawana budi kubaki wakiwa bado wamekufa kiroho. Kutubu ina maana ya kuacha dhambi, ni pamoja na kukiri dhambi kwa Mungu kwa huzuni kwa kukiuka utakatifu Wake. Wale ambao wamepokea wokovu wa Mungu wamegeuka kutoka kifo na kwenda uzimani (1 Yohana 3:14), na kifo cha pili hakina nguvu juu yao (Ufunuo 20: 6).
English
Je! Kifo cha kimwili kinahusianaje na kifo cha kiroho?
