प्रश्नः
पवित्र शास्त्र रागाबद्दल काय म्हणते?
उत्तरः
राग हाताळणे हा एक महत्त्वाचा विषय आहे. ख्रिस्ती समुपदेशक अहवाल देतात की 50 टक्के लोक जे समुपदेशनासाठी येतात त्यांना रागाचा सामना करावा लागतो. राग संप्रेषणास विस्कळीत करू शकतो आणि नातेसंबंध तोडू शकतो आणि यामुळे अनेकांचे आनंद आणि आरोग्य दोन्ही नष्ट होते. दुःखाची गोष्ट म्हणजे, लोक त्यांच्या रागाची जबाबदारी स्वीकारण्याऐवजी त्याचे समर्थन करण्यास प्रवृत्त होतात. प्रत्येकजण रागासह, वेगवेगळ्या प्रमाणात संघर्ष करतो. कृतज्ञतापूर्वक, देवाच्या वचनामध्ये ईश्वरी पद्धतीने राग कसा हाताळावा आणि पापी रागावर मात कशी करावी यासंबंधी तत्त्वे आहेत.
राग नेहमीच पाप नसते. एक प्रकारचा राग आहे ज्याला पवित्र शास्त्र मान्यता देते, ज्याला सहसा “नीतिमान राग” म्हणतात. देव रागावला आहे (स्तोत्र 7:11; मार्क 3:5), आणि विश्वासणाऱ्यांना रागवण्याची आज्ञा आहे (इफिस 4:26). आमच्या ग्रीक शब्द “राग” यासाठी शब्दासाठी नवीन करारामध्ये दोन ग्रीक शब्द वापरले आहेत. एक म्हणजे “उत्कटता, शक्ती” आणि दुसरा म्हणजे “उत्तेजित, उकळणे.” पवित्र शास्त्रासंबंध, राग ही ईश्वराने दिलेली शक्ती आहे जी आपल्याला समस्या सोडवण्यात मदत करते. पवित्र शास्त्रासंबंधी रागाच्या उदाहरणांमध्ये गलतीकरांस पत्र 2:11-14 मधील चुकीच्या उदाहरणामुळे पौलाने पेत्राचा सामना केला, नाथान संदेष्ट्याने अन्याय केल्याचे ऐकून दावीद अस्वस्थ झाला (2 शमुवेल 12) आणि काही यहुदी लोकांनी यरुशालेममधील आराधनेचे देवाचे मंदिरात असे नासवले यावर येशूचा राग (योहान 2:13-18). लक्षात घ्या की रागाच्या या उदाहरणांपैकी कोणतेही आत्मसंरक्षण नाही, परंतु इतरांचे किंवा तत्त्वाचे संरक्षण आहे.
जेव्हा स्वार्थाने प्रेरित होतो तेव्हा राग पापाकडे वळतो (याकोब 1:20), जेव्हा देवाचे ध्येय विकृत केले जाते (1 करिंथ 10:31), किंवा जेव्हा रागाला रेंगाळण्याची परवानगी दिली जाते (इफिस 4:26-27). रागामुळे निर्माण होणारी शक्ती समस्येवर हल्ला करण्यासाठी वापरण्याऐवजी, ती व्यक्तीवर वापरली जाते. इफिसकरांस पत्र 4:15-19 म्हणते की आपण प्रेमात सत्य बोलावे आणि इतरांना घडवण्यासाठी आपले शब्द वापरावेत, कुजलेले किंवा विध्वंसक शब्द आपल्या ओठातून येऊ देऊ नयेत. दुर्दैवाने, हे विषारी भाषण पडलेल्या माणसाचे सामान्य वैशिष्ट्य आहे (रोम. 3:13-14). जेव्हा संयम न करता उकळण्याची परवानगी दिली जाते तेव्हा राग पाप बनतो, परिणामी दुखापतीचे प्रमाण वाढते (नीतिसूत्रे 29:11), यामुळे विनाश होतो, बहुतेक वेळा न भरून येणारे परिणाम होतात. जेव्हा राग शांत होण्यास नकार देतो, राग धरतो किंवा हे सर्व आत ठेवतो तेव्हा राग देखील पाप बनतो (इफिस 4:26-27). यामुळे छोट्या छोट्या गोष्टींवर उदासीनता आणि चिडचिड होऊ शकते, बऱ्याचदा मूलभूत समस्येशी संबंधित नसलेल्या गोष्टी होऊ शकतात.
आपण आपला स्वार्थी राग ओळखून आणि/किंवा रागाला पाप म्हणून चुकीच्या पद्धतीने हाताळल्यास (नीतिसूत्रे 28:13; 1 योहान 1:9) राग पवित्र शास्त्रानुसार हाताळू शकतो. ही कबुली देवाला आणि आमच्या रागामुळे जे दुखावले गेले आहे त्यांच्यासाठी असावी. आपण कारणे सांगून किंवा दोष लावून पाप कमी करू नये.
संकटात देवाला पाहून आपण पवित्र शास्त्रीय पद्धतीने राग हाताळू शकतो. हे तेंव्हा विशेषतः महत्वाचे आहे जेव्हा लोकांनी आपल्याला नाराज करण्यासाठी काहीतरी केले आहे. याकोब 1:2-4, रोमकरांस पत्र 8:28-29, आणि उत्पत्ति 50:20 हे सर्व या गोष्टीकडे निर्देश करतात की देव सार्वभौम आहे आणि जो आपल्या मार्गात प्रवेश करतो अशा प्रत्येक परिस्थितीत आणि व्यक्तीवर त्याचे पूर्ण नियंत्रण आहे. तो कारणीभूत नाही किंव्हा तो परवानगी देत नाही अशी कोणतीही गोष्ट आपल्या जीवनात घडत नाही. आणि जसे हे वचन सामायिक करतात, देव एक चांगला देव आहे (स्तोत्र 145:8, 9, 17) जो आपल्या आयुष्यातील सर्व गोष्टी आपल्या भल्यासाठी आणि इतरांच्या भल्यासाठी परवानगी देतो. हे सत्य आपल्या डोक्यातून आपल्या हृदयापर्यंत येईपर्यंत चिंतन केल्याने आपल्याला दुखावलेल्यांना आपण कशी प्रतिक्रिया देतो हे बदलेल.
देवाच्या क्रोधाला जागा देऊन आपण पवित्र शास्त्रानुसार राग हाताळू शकतो. अन्यायाच्या बाबतीत हे विशेषतः महत्वाचे आहे, जेव्हा “दुष्ट” पुरुष “निष्पाप” लोकांचा गैरवापर करतात. उत्पत्ति 50:19 आणि रोमकरांस पत्र 12:19 हे दोन्ही आपल्याला देवाबरोबर खेळू नका असे सांगतात. देव नीतिमान आणि न्यायी आहे, आणि आपण त्याच्यावर विश्वास ठेवू शकतो जो सर्वांना जाणतो आणि सर्वांना न्याय्य वागण्यास पाहतो (उत्पत्ति 18:25).
चांगल्यासाठी वाईट परत न करता आपण पवित्र शास्त्रानुसार राग हाताळू शकतो (उत्पत्ती 50:21; रोम 12:21). आपल्या रागाचे प्रेमात रुपांतर करण्याची ही गुरुकिल्ली आहे. जसे आपल्या कृती आपल्या अंतःकरणातून वाहतात, त्याचप्रमाणे आपल्या हृदयालाही आपल्या कृतींनी बदलता येते (मत्तय 5:43-48). म्हणजेच, आपण त्या व्यक्तीबद्दल कसे वागायचे ते बदलून आपण आपल्या भावना दुसऱ्याबद्दल बदलू शकतो.
समस्येचे निराकरण करण्यासाठी संप्रेषण करून आपण राग पवित्र शास्त्रानुसार हाताळू शकतो. इफिसकरांस पत्र 4:15, 25-32 मध्ये संवादाचे चार मूलभूत नियम आहेत:
1) प्रामाणिक रहा आणि बोला (इफिस 4:15, 25). लोक आमचे मन वाचू शकत नाहीत. आपण प्रेमाने सत्य बोलले पाहिजे.
2) चालू रहा (इफिस 4:26-27). जोपर्यंत आपण नियंत्रण गमावत नाही तोपर्यंत आपल्याला जे त्रास देत आहे ते निर्माण होऊ देऊ नये. जे आपल्याला त्रास देत आहे त्याच्याशी वागणे आणि सामायिक करणे हे त्या टप्प्यावर येण्यापूर्वी महत्वाचे आहे.
3) समस्येवर हल्ला करा, व्यक्तीवर नाही (इफिस 4:29, 31). या रेषेत, आपण आपल्या आवाजाचे प्रमाण कमी ठेवण्याचे महत्त्व लक्षात ठेवले पाहिजे (नीतिसूत्रे 15:1).
4) कृती करा, प्रतिक्रिया देऊ नका (इफिस 4:31-32). आमच्या पडलेल्या स्वभावामुळे, आमचा पहिला आवेग बहुतेक वेळा पापी असतो (व. 31). “दहा ते दहा” मोजण्यात घालवलेल्या वेळेचा उपयोग ईश्वरीय मार्गाने प्रतिबिंबित करण्यासाठी केला जावा (व. 32) आणि मोठ्या समस्या निर्माण न करता समस्या सोडविण्यासाठी रागाचा कसा वापर केला जाऊ शकतो याबद्दल स्वतःला आठवण करून देत जा.
शेवटी, आपण समस्येचा आपला भाग सोडवण्यासाठी कार्य केले पाहिजे ( रोम 12:18). इतर कसे वागतात किंवा प्रतिसाद देतात यावर आपण नियंत्रण ठेवू शकत नाही, परंतु आपण आपल्याकडून आवश्यक ते बदल करू शकतो. स्वभावावर मात करणे एका रात्रीत पूर्ण होत नाही. परंतु प्रार्थना, पवित्र शास्त्र अद्यायन आणि देवाच्या पवित्र आत्म्यावर विसंबून राहून, अधार्मिक रागावर मात करता येते. ज्याप्रमाणे आपण नेहमीच्या सरावाने रागाला आपल्या जीवनात रुजण्याची अनुमती दिली असेल, त्याचप्रमाणे ती स्वतः सवय होईपर्यंत योग्य प्रतिसाद देण्याचा सराव केला पाहिजे.
English
पवित्र शास्त्र रागाबद्दल काय म्हणते?