प्रश्नः
पावित्र शास्त्र चहाडीबद्दल काय म्हणते?
उत्तरः
जुन्या करारामध्ये “चहाडी” म्हणून अनुवादित केलेल्या हिब्रू शब्दाची व्याख्या “रहस्य उघड करणारा, कथाकार किंवा घोटाळा करणारा म्हणून फिरणारा” अशी केली जाते. चहाडी करणारी व्यक्ती अशी आहे जिला लोकांबद्दल विशेषाधिकार असलेली माहिती असते आणि ज्यांना कोणताही व्यवसाय नसताना हि टी व्यक्ती ती माहिती उघड करण्यासाठी पुढे जाते. चहाडी त्याच्या हेतूने माहिती सामायिक करण्यापासून वेगळे आहे. चहाडी करणाऱ्यांचे ध्येय आहे की इतरांना वाईट बनवून स्वत: ला उभे करणे आणि स्वतःला काही प्रकारचे ज्ञानाचे भांडार म्हणून मोठे करणे.
रोमकरांस पत्राच्या पुस्तकामध्ये, पौल मानवजातीचा पापी स्वभाव आणि अधर्म प्रकट करतो, ज्यामध्ये देवाची अवज्ञा करणाऱ्या लोकांवर देवाचा क्रोध कसा उतरला हे असंगीतले आहे. कारण त्यांनी देवाच्या सूचना आणि मार्गदर्शनाकडे पाठ फिरवली होती, त्याने त्यांना त्यांच्या पापी स्वभावाच्या स्वाधीन केले. पापांच्या यादीमध्ये चाहाडी आणि निंदा करणाऱ्या लोकांचा समाविष्ट आहेत (रोम 1:29ब-32). या परिच्छेदातून चहाडी करणे किती गंभीर पाप किती आहे आणि जे देवाच्या क्रोधाखाली आहेत त्यांचे वैशिष्ट्य आपण पाहतो.
आणखी एक गट जो (आजही आहेत) चहाडी करण्यासाठी ओळखला जातो तो म्हणजे विधवा. पौल विधवांना गप्पा मारण्याची सवय आणि निष्क्रिय राहण्यापासून सावध करतो. या स्त्रियांचे वर्णन "वटवट आणि व्यस्त व्यक्ती म्हणून केले जाते, ज्या गोष्टी त्यांनी करू नयेत" (1 तीमथ्य 5:12-13). स्त्रिया एकमेकांच्या घरात बराच वेळ घालवतात आणि इतर स्त्रियांशी जवळून काम करतात, ते विकृत होऊ शकतात अशा परिस्थिती ऐकतात आणि विशेषत: जेव्हा वारंवार पुनरावृत्ती केली जाते तेंव्हा त्या निरीक्षण करतात, पौल म्हणतो की विधवांना घरोघरी जाण्याची सवय लागते, त्यांच्या आळशीपणासाठी काहीतरी शोधत असतात. निष्क्रिय हात सैतानाची कार्यशाळा आहेत आणि आळशीपणा आपल्या जीवनात येऊ देऊ नये म्हणून देव सावध करतो. “लावालावी करणारा गुप्त गोष्टी प्रगट करतो, म्हणून बडबड करणाऱ्यांची संगत धरू नकोस.” (नीतिसूत्रे 20:19)
लावालावी करण्यात फक्त महिलाच दोषी ठरल्या नाहीत. आत्मविश्वासाने ऐकलेल्या गोष्टीची पुनरावृत्ती करून कोणीही लावालावी मध्ये गुंतू शकतो. नीतिसूत्रांच्या पुस्तकात लावालावीचा धोक्यांना आणि त्यातून होणाऱ्या संभाव्य दुखापतींचा समावेश असलेल्या वचनांची एक मोठी यादी आहे. “जो आपल्या शेजार्‍याला तुच्छ मानतो तो बुद्धिशून्य होय, पण सुज्ञ मनुष्य मौन धारण करतो. लावालावी करीत फिरणारा गुप्त गोष्टी उघड करतो, पण जो निष्ठावान असतो तो गोष्ट गुप्त ठेवतो.” (नीतिसूत्रे 11:12-13).
पवित्र शास्त्र आपल्याला सांगते की “कुटिल मनुष्य वैमनस्य पसरतो; कानास लागणारा मोठ्या स्नेह्यांत फूट पाडतो” (नीतिसूत्रे 16:28). गप्पांपासून सुरू झालेल्या गैरसमजामुळे अनेकांची मैत्री बिघडली आहे. जे लोक या वागण्यात गुंतले आहेत ते त्रास वाढवण्याशिवाय काही करत नाहीत आणि मित्रांमध्ये राग, कटुता आणि वेदना निर्माण करतात. दुर्दैवाने काही लोक यावर भरभराट करतात आणि इतरांचा नाश करण्याच्या संधी शोधतात. आणि जेव्हा अशा लोकांचा सामना केला जातो तेव्हा ते आरोप नाकारतात आणि सबब आणि तर्कशुद्धतेने उत्तर देतात. चुकीची कबुली देण्याऐवजी ते दुसऱ्याला दोष देतात किंवा पापाचे गांभीर्य कमी करण्याचा प्रयत्न करतात. “मूर्खाचा नाश त्याच्या तोंडामुळे होतो. त्याची वाणी त्याच्या जिवाला पाश होय. कानास लागणार्‍याचे शब्द स्वादिष्ट पक्‍वान्नासारखे आहेत, ते अगदी खोल पोटात शिरतात.” (नीतिसूत्रे 18:7-8).
जो आपले तोंड व जिव्हा सांभाळतो, तो संकटांपासून आपला जीव बचावतो (नीतिसूत्रे 21:23). म्हणून आपण आपल्या जिभेचे रक्षण केले पाहिजे आणि गप्पांच्या पापी कृत्यापासून दूर राहिले पाहिजे. जर आपण आपल्या नैसर्गिक इच्छा परमेश्वराकडे सोपवल्या तर तो आपल्याला नीतिमान राहण्यास मदत करेल. जर आपण बोलणे आवश्यक आणि योग्य नसेल तर आपले तोंड बंद ठेवून गप्पांबद्दल पवित्र शास्त्राच्या शिकवणीचे पालन करूया.
English
पावित्र शास्त्र चहाडीबद्दल काय म्हणते?