Vraag
Waarom is God in het Oude Testament zo verschillend van de God in het Nieuwe Testament?
Antwoord
Ik geloof dat deze vraag een fundamentele misvatting bevat over wat zowel het Oude als het Nieuwe Testament openbaren over de aard van God. Een andere manier om deze basisgedachte uit te drukken is de volgende: “De God van het Oude Testament is een God van toorn, terwijl de God van het Nieuwe Testament een God van liefde is.” De Bijbel is Gods progressieve openbaring van Zichzelf aan ons, door middel van historische gebeurtenissen en Zijn relatie met mensen in de geschiedenis, en dat kan ook bijdragen aan de misvattingen die mensen hebben over de beschrijving van God in het Oude Testament in vergelijking met Zijn beschrijving in het Nieuwe Testament. Maar als je beide Testamenten leest, dan wordt het al snel duidelijk dat God in het ene Testament niet verschilt van God in het andere, en dat Gods toorn én liefde in beide Testamenten worden geopenbaard.
Door het hele Oude Testament heen wordt bijvoorbeeld verkondigd dat God “liefdevol is en genadig, geduldig, trouw en waarachtig” (Exodus 34:6; Numeri 14:18; Deuteronomium 4:31; Nehemia 9:17; Psalm 86:5; Psalm 86:15; Psalm 108:4; Psalm 145:8; Joël 2:13). En toch komen Gods liefde, zachtmoedigheid en genade in het Nieuwe Testament nog meer tot uitdrukking, omdat God “de wereld zo lief had dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft” (Johannes 3:16). Door het Oude Testament heen zien we ook hoe God Israël behandelt als een liefdevolle vader. Wanneer zij moedwillig tegen Hem zondigden en afgoden vereerden, dan strafte Hij hen hiervoor, maar steeds weer redde Hij hen weer wanneer zij berouw toonden voor hun afgoderij. Dit lijkt sterk op de manier waarop God in het Nieuwe Testament met Christenen omgaat. Hebreeën 12:6 vertelt ons bijvoorbeeld dat “de Heer berispt wie hij liefheeft, straft elke zoon van wie hij houdt”.
Zo zien we ook hoe Gods oordeel en toorn in het Oude Testament worden uitgegoten over zondaars die geen berouw tonen. Op eenzelfde manier zien we dat de toorn van God zich in het Nieuwe Testament openbaart “over al het kwaad en onrecht van hen die met hun onrechtvaardigheid de waarheid geweld aandoen” (Romeinen 1:18). Zelfs wanneer het Nieuwe Testament slechts vluchtig gelezen wordt, wordt al snel duidelijk dat Jezus meer over de hel praat dan over de hemel. God is dus duidelijk in het Oude Testament niet verschillend dan in het Nieuwe Testament. God is van nature onveranderlijk. Hoewel we in bepaalde passages van de Schrift sommige aspecten van Zijn aard duidelijker zien dan andere aspecten, verandert Hijzelf niet.
Wanneer je de Bijbel werkelijk begint te lezen en te bestuderen, wordt het duidelijk dat God in het Oude Testament niet anders is dan in het Nieuwe Testament. Ook al bestaat de Bijbel uit zesenzestig individuele boeken, die op twee (mogelijk drie) continenten werden geschreven, in drie verschillende talen, over een tijdspanne van ongeveer 1500 jaar, door meer dan 40 schrijvers (die allemaal van verschillende komaf waren), blijft de Bijbel toch een boek dat van begin tot eind een eenheid zonder tegenstrijdigheden vormt. We zien hierin hoe een liefdevolle, genadige en rechtvaardige God omgaat met zondige mensen in alle mogelijke soorten situaties. De Bijbel is werkelijk Gods liefdesbrief aan de mensheid. Gods liefde voor Zijn schepping, vooral voor de mens, is door alle Schriftteksten heen overduidelijk. Door de hele Bijbel heen zien we hoe God op een liefdevolle en genadige manier mensen oproept om een bijzondere relatie met Hem aan te gaan, niet omdat zij dit zouden verdienen, maar omdat Hij een barmhartige God vol genade is, geduldig en vol liefde en waarheid. En toch zien we ook een heilige en rechtvaardige God die de Rechter is over allen die Zijn woord niet gehoorzamen en weigeren om Hem te aanbidden, en zich in plaats daarvan tot afgoden wenden die zij zelf geschapen hebben en die zij vereren in plaats van de éne en ware God (Romeinen 1).
Vanwege Gods gerechtigheid en Zijn heilige karakter moeten alle zonden, uit het verleden, het heden en de toekomst, worden veroordeeld. En toch heeft God in Zijn oneindige liefde voorzien in een boetedoening voor de zonden. Hij biedt een manier waarop wij zondige mensen met God verzoend kunnen worden en aan Zijn toorn kunnen ontsnappen. We lezen deze geweldige waarheid in verzen als 1 Johannes 4:10: “Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onze zonden.” In het Oude Testament voorzag God in een systeem van offergaven waarmee boetedoening voor zonden kon worden bewerkstelligd, maar dit systeem was tijdelijk en keek slechts vooruit naar de komst van Jezus Christus. Jezus zou later aan het kruis sterven om een echte plaatsvervangende boetedoening voor de zonden van de hele mensheid te volbrengen. De Redder, die in het Oude Testament werd beloofd, wordt in het Nieuwe Testament vollediger geopenbaard. De hoogste uitdrukking van Gods liefde, de komst van Zijn zoon Jezus Christus, wordt in al zijn glorie geopenbaard. Zowel het Oude als het Nieuwe Testament werden ons gegeven om “wijsheid …[te] geven, zodat je wordt gered” (2 Timoteüs 3:15). Wanneer we beide Testamenten nader onderzoeken en bestuderen, dan wordt het echt duidelijk dat God in het Nieuwe Testament niet verschilt van God in het Oude Testament.
English
Waarom is God in het Oude Testament zo verschillend van de God in het Nieuwe Testament?
