Vraag: "Wordt slavernij door de Bijbel gerechtvaardigd?"
Antwoord:
Veel mensen denken dat slavernij iets uit het verleden is. Maar naar schatting zijn er tegenwoordig 12.3 miljoen mensen in de wereld zijn die in slavernij leven: dwangarbeid, sekshandel, familiebezit, enzovoorts. Omdat volgelingen van Jezus Christus zelf verlost zijn uit de slavernij van de zonde, zouden zij tegenwoordig de belangrijkste voorvechters moeten zijn van de beëindiging van slavernij in de wereld. Maar de vraag kan dan gesteld worden waarom de Bijbel zich niet krachtiger tegen slavernij uitspreekt. Waarom lijkt de Bijbel het gebruik van menselijke slavernij feitelijk te ondersteunen?
Het gebruik van slavernij wordt door de Bijbel niet specifiek veroordeeld. De Bijbel geeft aanwijzingen voor de behandeling van slaven (Deuteronomium 15:12-15; Efeziërs 6:9; Kolossenzen 4:1), maar bant de praktijk als geheel niet uit. Veel mensen interpreteren dit als een Bijbelse rechtvaardiging van alle vormen van slavernij. Maar wat veel mensen niet goed begrijpen is dat slavernij in Bijbelse tijden heel anders was dan de slavernij die in de afgelopen eeuwen op veel plaatsen in de wereld heeft plaatsgevonden. De slavernij in de Bijbel was niet uitsluitend op ras gebaseerd. Mensen werden niet tot slavernij gedwongen vanwege hun nationaliteit of hun huidskleur. In Bijbelse tijden was slavernij meer een soort sociale status. Mensen verkochten zichzelf als slaven wanneer ze hun schulden niet konden betalen of niet voor hun gezin konden zorgen. In Nieuwtestamentische tijden waren artsen, advocaten en zelfs politici soms slaven van een ander. Sommige mensen kozen zelfs voor een leven als slaaf, zodat hun meester in al hun behoeften kon voorzien.
De slavernij die in de afgelopen eeuwen plaatsvond was vaak uitsluitend op huidskleur gebaseerd. Zwarte mensen werden vanwege hun afkomst als slaven beschouwd; veel slaveneigenaren geloofden werkelijk dat zwarte mensen “inferieure mensen” waren ten opzichte van blanke mensen. De Bijbel veroordeelt slavernij gebaseerd op ras zeer zeker. Kijk eens naar de slavernij waar de Joden in Egypte mee te maken hadden. De Joden werden slaven omdat ze Joden waren, niet omdat ze ervoor hadden gekozen (Exodus 13:14). De plagen die God over Egypte uitgoot laten zien wat God van raciale slavernij vindt (Exodus 7-11). De Bijbel veroordeelt sommige vormen van slavernij dus wel degelijk. Maar tegelijkertijd lijkt de Bijbel enkele andere soorten slavernij toe te staan. De sleutel is dat de slavernij die door de Bijbel wordt toegestaan op geen enkele manier lijkt op de raciale slavernij die onze wereld in de afgelopen eeuwen heeft geplaagd.
Een ander cruciaal punt is dat de Bijbel bedoeld is om ons de weg naar onze redding te tonen, niet om de samenleving te hervormen. De Bijbel benadert bepaalde zaken vaak van binnen naar buiten. Als iemand de liefde, het erbarmen en de genade van God ervaart en Zijn verlossing ontvangt, dan zal God zijn ziel vernieuwen en de manier waarop hij denkt en handelt veranderen. Iemand die Gods reddende geschenk en de bevrijding uit de slavernij van de zonde heeft ervaren zal zich, omdat God zijn ziel hervormt, realiseren dat gedwongen slavernij verkeerd is. Iemand die Gods genade werkelijk heeft ervaren zal op zijn beurt genadig zijn voor anderen. Dat is het recept van de Bijbel voor de beëindiging van slavernij.
