Antwoord:
Christenen blijven zondigen nadat ze gered zijn – we zullen niet volledig vrij zijn van zonde totdat we sterven of Jezus terugkomt. Maar een Christen worden resulteert wel in een veranderd leven (2 Korinthe 5:17). Een persoon gaat van het voortbrengen van de daden van het vlees (Galaten 5:19-21) naar het tonen van de vruchten van de Geest (Galaten 5:22-23), naarmate de inwonende Heilige Geest meer en meer controle heeft over zijn leven. Deze verandering gebeurt niet onmiddellijk, maar het gebeurt in de loop van de tijd. Als een persoon geen veranderd leven laat zien, is hij / zij waarschijnlijk geen echte gelovige. Christenen kunnen zware zonden begaan. De geschiedenis is gevuld met christenen (of degenen die beweren christenen te zijn) die vreselijke misdaden begaan. Jezus stierf ook voor deze zonden. Des te meer reden om ze niet te begaan!
In 1 Korinthe 6:9-11 beschrijft de apostel Paulus het soort zondige levensstijlen waarvan gelovigen gered zijn. Vers 11 (HSV) zegt: “Sommigen van u zijn dat wel geweest, maar u bent schoongewassen, maar u bent geheiligd, maar u bent gerechtvaardigd, in de Naam van de Heere Jezus en door de Geest van onze God.” Let op het woord “geweest”. Gelovigen deden voorheen de dingen die in de verzen 9-10 worden opgesomd, maar ze zijn nu anders. Kan iemand gered worden die overspelig, dronkaard, homoseksueel of kindermisbruiker etc. is? Ja. Is iemand die een leven leeft van aanhoudende zonde een gelovige? Nee. Wanneer we christen worden, zullen onze levens veranderen. Iemand die een zondige levensstijl leeft en beweert een christen te zijn, is of aan het liegen, of bedriegt zichzelf of is echt een gelovige die Gods oordeel en tucht zal gaan ervaren. (Hebrews 12:5-11)
Het verschil tussen een zondigende ongelovige en een zondigende gelovige is dat de een zijn zonde liefheeft terwijl de ander het haat. De gelovige die struikelt in zijn wandel met de Heer heeft er spijt van, belijdt het, wenst het nooit meer te doen en probeert zich Gods kracht en genade toe te eigenen om het te voorkomen. Hij overweegt niet hoeveel hij kan zondigen en toch als christen worden beschouwd. Daarentegen overweegt hij hoe hij zelfs een schijn van zonde kan voorkomen in de toekomst.
