Vraag: "Hoe kan de Heilige Geest als een vuur zijn?"
Antwoord:
De Bijbel beschrijft God als “een verterend vuur” (Hebreeën 12:29), dus het is niet verwonderlijk dat vuur vaak gezien wordt als een symbool van Gods aanwezigheid. Voorbeelden zijn o.a. de brandende doornstruik (Exodus 3:2), de vuurzuil, ook wel bekend als Sjechiena, Gods aanwezigheid (Exodus 14:20; Numeri 9:15) en het visioen van Ezechiël (Ezechiël 1:4). Vuur is vaak een werktuig van Gods oordeel geweest (Numeri 11:1, 11:3; 2 Koningen 1:10-12) en een teken van Zijn macht (Rechters 13:20; 1 Koningen 18:38).
Om voor de hand liggende redenen was vuur belangrijk voor de offers van het Oude Testament. Het vuur op het altaar voor brandoffers was een Goddelijke gave, dat oorspronkelijk door God Zelf werd aangestoken (Leviticus 9:24). God belastte de priesters met de taak om Zijn vuur brandende te houden (Leviticus 6:12-13, in sommige vertalingen zijn deze verzen anders genummerd) en maakte duidelijk dat vuur uit enige andere bron onaanvaardbaar was (Leviticus 10:1-2).
In het Nieuwe Testament kan het altaar dienen als beeld van onze toewijding aan de Heer. Als gelovigen in Jezus Christus worden we ertoe opgeroepen om onze lichamen als “levend offer” te stellen (Romeinen 12:1), overspoeld door de Goddelijke gave: het ondoofbare vuur van de Heilige Geest. Aan het begin van het Nieuwe Testament wordt de Heilige Geest in verband gebracht met vuur. Johannes de Doper voorspelt dat Jezus Degene is die “jullie zal dopen met de Heilige Geest en met vuur” (Matteüs 3:11). Toen de Heilige Geest Zijn bediening begon door in de vroege kerk Zijn intrek te nemen, verkoos Hij te verschijnen als “tongen van vuur” die zich neerzetten op elk van de gelovigen. Op dat moment “werden allen vervuld van de Heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven” (Handelingen 2:3-4).
Vuur is een geweldig beeld van het werk van de Heilige Geest. De Geest is als een vuur op tenminste drie manieren: Hij brengt Gods aanwezigheid, Gods hartstocht en Gods reinheid. De Heilige Geest is de aanwezigheid van God terwijl Hij in het hart van de gelovige woont (Romeinen 8:9). In het Oude Testament toonde God Zijn aanwezigheid aan de Israëlieten door de tabernakel met vuur te overdekken (Numeri 9:15-16). Deze vurige aanwezigheid verschafte licht en richting (Numeri 9:17-23). In het Nieuwe Testament geleidt en troost God Zijn kinderen met de Heilige Geest die in onze lichamen woont – de “tabernakel” en de “tempel van de levende God” (2 Korintiërs 5:1; 6:16).
De Heilige Geest brengt de hartstocht van God in onze harten. Nadat de twee reizende leerlingen spreken met de verrezen Jezus, zeggen zij dat hun harten “in hen branden” (Lucas 24:32). Vanaf het moment dat de leerlingen de Geest ontvangen met Pinksteren, hebben zij een passie die hun hele leven lang duurt en hen er toe aanzet om vrijmoedig de boodschap van God te brengen (Handelingen 4:31).
De Heilige Geest brengt de reinheid van God in onze levens teweeg. Gods doel is om ons te reinigen (Titus 2:14) en de Geest is het middel van onze heiliging (1 Korintiërs 6:11; 2 Tessalonicenzen 2:13; 1 Petrus 1:2). Zoals de zilversmid vuur gebruikt om verontreinigingen uit het edelmetaal te halen, zo gebruikt God de Geest om onze zonden uit ons te halen (Psalm 66:10; Spreuken 17:3). Zijn vuur zuivert en loutert.
