Antwoord:
De Bijbel vertelt ons dat niemand God ooit gezien heeft (Johannes 1:18), met uitzondering van de Heer Jezus Christus. In Exodus 33:20 verkondigt God: “Mijn gezicht zul je niet kunnen zien, want geen mens kan mij zien en in leven blijven.” Deze Schrifttekst lijkt andere Schriftteksten tegen te spreken waarin beschreven wordt hoe verschillende mensen God “gezien” hebben. Exodus 33:19-23 beschrijft bijvoorbeeld hoe Mozes “van aangezicht tot aangezicht” tot God sprak. Maar hoe kun je “van aangezicht tot aangezicht” tot God spreken, als niemand God kan zien en in leven blijven? In dit geval is de zinsnede “van aangezicht tot aangezicht” een figuurlijke uitdrukking die aangeeft dat zij persoonlijk met elkaar spraken en hierbij zeer nauw met elkaar verbonden waren. God en Mozes spraken met elkaar “alsof” twee mensen een persoonlijk gesprek met elkaar voerden.
In Genesis 32:30 zag Jakob hoe God als een engel verscheen; Hij zag God niet werkelijk. Simsons ouders waren doodsbang toen zij zich realiseerden dat zij God gezien hadden (Rechters 13:22), maar zij hadden Hem slechts zien verschijnen als een engel. Jezus was God in een menselijke gedaante (Johannes 1:1,14), dus toen mensen Hem zagen, zagen zij God. God kan dus inderdaad “gezien” worden en veel mensen hebben God inderdaad “gezien”. Maar tegelijkertijd heeft niemand God ooit in al Zijn heerlijkheid gezien. Als God Zich werkelijk volledig aan ons zou openbaren, dan zouden wij hierdoor verteerd worden. Daarom “bedekt” God Zichzelf en verschijnt Hij aan ons in vormen die wij kunnen “zien”. Maar dat is wat anders dan de volledige openbaring van God in al Zijn heerlijkheid en heiligheid aanschouwen. Mensen hebben visioenen, voorstellingen en verschijningen van God gezien, maar niemand heeft God ooit in al Zijn volledigheid gezien (Exodus 33:20).
