Antwoord:
Onze relatie met God lijkt op onze relatie met andere mensen, in de zin dat alle relaties geloof vereisen. We kunnen een andere persoon nooit volledig kennen. We kunnen niet ervaren wat zij ervaren en ook niet in hun gedachten kijken om te weten wat hun gedachten of gevoelens zijn. Spreuken 14:10 zegt: "Het hart kent zijn eigen bitterheid, en een vreemde kan zijn blijdschap niet delen". We zijn zelfs niet in staat om ons eigen hart volledig te kennen. Jeremia 17:9 zegt dat het menselijke hart slecht is en bedrieglijk: "wie kan het kennen?" Met andere woorden: het menselijk hart zit dusdanig in elkaar dat het probeert de omvang van de eigen slechtheid te verbergen, waardoor het zelfs zijn eigenaar bedriegt. We doen dit door schuld van ons af te schuiven, slecht gedrag goed te praten, onze zonden te minimaliseren, enzovoorts.
Omdat we niet in staat zijn om andere mensen volledig te kennen, is geloof (vertrouwen) tot op zekere hoogte een vast ingrediënt in alle relaties. Zo is een vrouw slechts een passagier wanneer haar man de auto bestuurt. Ze vertrouwt erop dat hij veilig zal rijden, ook al rijdt hij vaak harder dan zij zelf zou doen op winterse wegen. Ze vertrouwt erop dat hij te allen tijde voor hun bestwil zal handelen. Wij delen allemaal informatie over onszelf met anderen, waarbij we er op vertrouwen dat ze ons met die kennis niet zullen benadelen. Als weggebruikers vertrouwen we erop dat de mensen om ons heen zich aan de verkeersregels houden. Dus of we nu met vreemden of met goede vrienden en kameraden te maken hebben, is vertrouwen altijd een noodzakelijk onderdeel van onze relaties, omdat we anderen niet volledig kunnen kennen.
Als we onze medemensen, die net als wij sterfelijk zijn, niet volledig kunnen kennen, hoe kunnen we dan verwachten een eeuwige God volledig te kennen? Zelfs als het Zijn wens zou zijn om Zich volledig te openbaren, dan is het onmogelijk voor ons om Hem volledig te kennen. Dat zou hetzelfde zijn als een poging om de oceaan (schijnbaar onbeperkt groot) in een maatbeker (met beperkte inhoud) te gieten…. Dat gaat niet! Maar op dezelfde manier waarop wij waardevolle relaties kunnen hebben met anderen die wij hebben leren vertrouwen (omdat wij hen en hun karakter kennen), heeft God voldoende over Zichzelf geopenbaard door Zijn schepping (Romeinen 1:18-21), door Zijn geschreven Woord, de Bijbel (2 Timoteüs 3:16-17; 2 Petrus 1:16-21), en door Zijn Zoon (Johannes 14:9), dat wij een waardevolle relatie met Hem kunnen vormen. Maar dat kan alleen wanneer de barrière van onze zonden verwijderd is door te vertrouwen op de persoon van Christus en Zijn werk op het kruis als betaling voor onze zonden. Dat is noodzakelijk, want net zoals licht en duisternis onmogelijk samen kunnen bestaan, zo kan ook een heilige God onmogelijk samen zijn met een zondige mens. Tenzij de zonden van die mens betaald zijn en van hem of haar zijn weggenomen. Jezus Christus, de zondeloze Zoon van God, stierf op het kruis om onze straf op Zich te nemen en ons te veranderen, zodat ieder die in Hem gelooft, een kind van God kan worden en eeuwig in Zijn nabijheid kan leven (Johannes 1:12; 2 Korintiërs 5:21; 2 Petrus 3:17-18; Romeinen 3:10-26).
In het verleden zijn er tijden geweest waarin God Zich “zichtbaarder” aan mensen openbaarde. Een voorbeeld daarvan is de tijd van de Exodus uit Egypte, toen God Zijn zorg voor de Israëlieten openbaarde door de Egyptenaren met wonderbaarlijke plagen te slaan totdat zij bereid waren om de Israëlieten te laten gaan uit hun slavernij. God scheidde toen de Rode Zee, waardoor de ca. twee miljoen Israëlieten konden oversteken op droge grond. Toen vervolgens het Egyptische leger hen wilde achtervolgen door dezelfde opening, liet Hij het water op hen neerstorten (Exodus 14:22-29). Later in de woestijn voedde God hen op wonderbaarlijke wijze met manna, en wees Hij hen overdag de weg met een wolkkolom en ‘s nachts met een vuurzuil - zichtbare beelden van Zijn aanwezigheid bij hen (Exodus 15:14-15).
Maar ondanks deze herhaalde betuigingen van Zijn liefde, leiding en macht, weigerden de Israëlieten nog steeds Hem te vertrouwen toen Hij wilde dat zij het Beloofde Land binnengingen. In plaats daarvan verkozen ze te vertrouwen op het woord van tien mannen die hen angst aanjoegen met hun verhalen over de ommuurde steden en de reusachtige gestalte van sommige inwoners van het land (Numeri 13:25-33). Deze gebeurtenissen tonen aan dat zelfs wanneer God Zich verder aan ons zou openbaren, ons vermogen om Hem te vertrouwen daardoor niet vergroot zou worden. Als God met mensen die nu leven op een soortgelijke manier zou omgaan, dan zouden wij net zo reageren als de Israëlieten, omdat onze zondige harten dezelfde zijn als die van hen.
De Bijbel spreekt ook over een toekomstige tijd wanneer de verheerlijkte Christus zal terugkeren om vanuit Jeruzalem duizend jaar over de aarde te heersen (Openbaring 20:1-10). Gedurende die heerschappij van Christus zullen nog meer mensen geboren worden op aarde. Hij zal heersen met volkomen rechtschapenheid en rechtvaardigheid, maar ondanks Zijn volmaakte heerschappij zal Satan volgens de Bijbel aan het eind van die duizend jaar een leger kunnen samenbrengen om tegen de heerschappij van Christus in opstand te komen. De toekomstige duizendjarige periode en de geschiedenis van de Exodus laten zien dat een beperkte openbaring van God aan de mens niet het probleem is. Het probleem is dat zondige mensenharten in opstand komen tegen Gods liefhebbende heerschappij. Zondig verlangen wij naar zelfbeschikking.
God heeft genoeg van Zijn aard laten zien dat wij Hem kunnen vertrouwen. Hij heeft in de geschiedenis, in de werking van de natuur en middels het leven van Jezus Christus getoond dat Hij almachtig en alwetend is, dat Hij alle wijsheid, alle liefde en alle heiligheid bezit en dat Hij onveranderlijk en eeuwig is. En in die openbaring heeft Hij ons laten zien dat Hij waardig is om vertrouwd te worden. Maar net als voor de Israëlieten in de woestijn is het onze keuze of we Hem zullen vertrouwen of niet. Vaak zijn we geneigd om deze keuze te maken op basis van wat we over God menen te weten, in plaats van wat Hij over Zichzelf geopenbaard heeft en over Hem begrepen kan worden door een nauwkeurige studie van Zijn feilloze Woord, de Bijbel. Als jij dat nog niet gedaan hebt, begin dan de Bijbel heel aandachtig te bestuderen. Zo kun je God leren kennen door te vertrouwen op Zijn Zoon, Jezus Christus, die naar de aarde kwam om ons van onze zonden te redden, zodat wij een heel aangename relatie met God kunnen hebben – nu, en ooit in de hemel nog veel meer.
