Vraag: "Verwijst de profetie over de koning van Tyrus in Ezechiël 28 naar Satan?"
Antwoord:
Op het eerste gezicht lijkt de profetie in Ezechiël 28:11-19 te verwijzen naar een menselijke koning. De stad Tyrus was het onderwerp van enkele van de krachtigste profetische veroordelingen in de Bijbel (Jesaja 23:1–18; Jeremiah 25:22; 27:1–11; Ezekiel 26:1–28:19; Joel 3:4–8; Amos 1:9,10). De stad stond er om dat zij haar rijkdom vergrootte door haar buren uit te buiten. Schrijvers uit de oudheid noemden Tyrus een stad die vol zat met gewetenloze handelslieden. Tyrus was een centrum van afgoderij en seksuele bandeloosheid. De Bijbelse profeten wezen Tyrus terecht voor de trots die zij had over haar grote rijkdom en strategische positie. Ezechiël 28:11-19 lijkt een bijzonder sterke aanklacht te zijn tegen de koning van Tyrus in de tijd van de profeet Ezechiël, waarbij de koning de les gelezen krijgt over zijn onverzadigbare trots en hebzucht.
Maar sommige beschrijvingen in Ezechiël 28:11-19 gaan verder dan welke menselijke koning dan ook.
Geen enkele aardse koning zou kunnen beweren dat hij “leefde in Eden” of “de gezalfde cherub”, met “vleugels beschermend uitgespreid”, “op de heilige berg van God”. Daarom veronderstellen de meeste Bijbelgeleerden dat Ezechiël 28:11-19 een dubbele profetie is, waarbij de trots van de koning van Tyrus vergeleken wordt met de trots van Satan. Sommigen veronderstellen dat de koning van Tyrus feitelijk bezeten was door Satan, waardoor het verband tussen deze twee zelfs nog krachtiger en toepasselijker wordt.
Vóór zijn val was Satan inderdaad een prachtig wezen (Ezechiël 28:12-13). Hij was wellicht de mooiste en machtigste van alle engelen. Mogelijk duidt de omschrijving “beschermende cherub” er op dat Satan de engel was die Gods aanwezigheid “beschermde”.
Trots leidde tot de val van Satan. In plaats van God de glorie te geven voor het feit dat God hem zo mooi had gemaakt, was Satan trots op zichzelf, en dacht hij dat hij zijn verhoogde status aan zichzelf te danken had. Satans opstand had tot gevolg dat God Satan uit Zijn nabijheid verbande, en zal er uiteindelijk toe leiden dat God Satan voor alle eeuwigheid tot de poel van vuur en zwavel veroordeelt (Openbaring 20:10).
Net als Satan was de menselijke koning van Tyrus zelfingenomen. In plaats van Gods gezag te erkennen, beschouwde de koning van Tyrus de rijkdommen van Tyrus als de verdienste van zijn eigen wijsheid en kracht. Hij was niet tevreden met zijn extravagante positie en wilde nog méér en meer, waardoor Tyrus misbruik maakte van andere landen en zichzelf verrijkte ten koste van anderen. Maar net zoals Satans trots leidde tot zijn val en uiteindelijk zal leiden tot zijn eeuwige vernietiging, zo zou ook de stad Tyrus haar rijkdom, macht en status verliezen. Ezechiëls profetie over de totale verwoesting van Tyrus werd gedeeltelijk vervuld door Nebukadnessar (Ezechiël 29:17-21) en uiteindelijk door Alexander de Grote.
