Antwoord:
De Pentateuch is een naam voor de eerste vijf boeken van de Bijbel die volgens conservatieve Bijbelgeleerden hoofdzakelijk door Mozes geschreven zijn. Hoewel de boeken van de Pentateuch zelf niet duidelijk vermelden wie de schrijver is, zijn er vele tekstdelen die ze toeschrijven aan Mozes of als zijnde de woorden van Mozes (Exodus 17:14; 24:4-7; Numeri 33:1-2; Deuteronomium 31:9-22). Een van de belangrijkste bewijzen dat Mozes de schrijver van de Pentateuch is, is dat Jezus Zelf dit deel van het Oude Testament de “Wet van Mozes” noemt (Lucas 24:44). Hoewel er sommige verzen in de Pentateuch staan die klaarblijkelijk door iemand anders dan Mozes zijn toegevoegd – bijvoorbeeld Deuteronomium 34:5-8, waarin de dood en begrafenis van Mozes beschreven worden – schrijven de meeste geleerden het overgrote deel van deze boeken toe aan Mozes. Zelfs als Jozua of iemand anders de oorspronkelijke manuscripten zou hebben geschreven, kunnen de leer en openbaring teruggevoerd worden van Mozes naar God. Ongeacht wie uiteindelijk de woorden op papier zette, was God de uiteindelijke schrijver, en de boeken blijven geïnspireerd.
Het woord “Pentateuch” komt van een samentrekking van de Griekse woorden penta, hetgeen “vijf” betekent, en teuchos, dat vertaald kan worden als “rol”. Daarom verwijst “Pentateuch” simpelweg naar de vijf rollen die gezamenlijk de eerste van drie delen van de Joodse canon vormen. De naam Pentateuch bestond al in 200 na Christus, toen Tertullianus naar de eerste vijf boeken van de Bijbel verwees met die naam. Deze vijf boeken van de Bijbel, die ook de “Thora” worden genoemd (het Hebreeuwse woord voor “Wet”) zijn Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium.
Joden delen over het algemeen het Oude Testament in drie delen op: de Wet, de Profeten en de Geschiften (“Ketoevim”). De Wet of Thora bevat de historische achtergrond van de schepping en Gods keuze van Abraham en het Joodse volk als Zijn uitverkoren volk. De Thora bevat ook de wet die aan Israël gegeven werd op de Berg Sinaï. De Schrift gebruikt verschillende namen voor deze vijf boeken. In Jozua 1:7 wordt ervan gezegd dat ze “de wet [Thora] [zijn] waarin Mijn dienaar Mozes je heeft onderwezen” en in 1 Koningen 2:3 worden ze “de wet[ten] van Mozes” genoemd.
De vijf boeken van de Bijbel die samen de Pentateuch vormen zijn het begin van Gods voortschrijdende openbaring aan de mens. In Genesis vinden we het begin van de schepping, de zondeval van de mens, de belofte van verlossing, het begin van de menselijke beschaving en het begin van Gods verbondsrelatie met Zijn uitverkoren volk, Israël.
Het volgende boek is Exodus, dat Gods bevrijding van Zijn verbondsvolk uit de slavernij beschrijft, en hun voorbereiding op het bezit van het Beloofde Land dat God voor hen apart gezet had. Exodus verhaalt over de bevrijding van Israël uit Egypte na 400 jaar slavernij, zoals God beloofd had aan Abraham (Genesis 15:13). Exodus beschrijft het verbond dat God sluit met Israël op de Berg Sinai, de aanwijzingen voor de bouw van de tabernakel, de ontvangst van de Tien Geboden, en andere instructies voor hoe Israël God moest vereren.
Exodus wordt gevolgd door Leviticus. Dit boek geeft verdere aanwijzingen over hoe een verbondsvolk (Israël) God moet aanbidden en zichzelf moet besturen. Het legt de vereisten vast voor het offersysteem dat God in staat stelde om de zonden van Zijn volk door de vingers te zien totdat het volmaakte offer van Christus de zonde volledig verzoende.
Na Leviticus komt Numeri, dat de belangrijkste gebeurtenissen bevat die plaatsvonden gedurende de 40 jaar dat Israël door de woestijn zwierf. Tevens verschaft Numeri aanwijzingen voor de verering van God en het leven als Zijn verbondsvolk. Het laatste van de vijf boeken die samen de Pentateuch vormen is Deuteronomium. Deuteronomium wordt ook wel de “tweede wet” of de “herhaling van de wet” genoemd. Het beschrijft de laatste woorden van Mozes voordat het volk van Israël het Beloofde Land binnengaat (Deuteronomium 1:1). In Deuteronomium wordt Gods Wet die op de Berg Sinaï gegeven is, herhaald en verder uitgelegd. Op het moment dat het volk van Israël een nieuw hoofdstuk van zijn geschiedenis binnengaat, herinnert Mozes hen aan Gods geboden en de zegeningen die zij tegemoet mochten zien door gehoorzaamheid aan God, maar ook het onheil dat zou volgen als zij ongehoorzaam zouden zijn.
De vijf boeken van de Pentateuch worden over het algemeen beschouwd als historische boeken omdat zij historische gebeurtenissen beschrijven. Hoewel ze vaak de Thora of de Wet genoemd worden, bevatten ze in werkelijkheid veel meer dan wetten. Ze verschaffen een overzicht van Gods plan voor verlossing en geven een achtergrond voor alles wat later in de Schrift gebeurt. Net als de rest van het Oude Testament vinden de beloftes, voorafschaduwingen en profetieën in de Pentateuch hun ultieme vervulling in de persoon en het werk van Jezus Christus.
