Antwoord:
Kinderen opgeven ter adoptie kan een liefdevol alternatief zijn voor ouders die om verscheidene redenen niet in staat zijn voor hun eigen kinderen te zorgen. Het kan ook een antwoord zijn op het gebed van vele stellen die niet in staat zijn om zelf kinderen te krijgen. Adoptie is voor sommigen een roeping voor het vergroten van hun invloed door het uitbreiden van hun gezin met kinderen die niet (biologisch gezien) van henzelf zijn. Door de Schrift klinkt een positief geluid richting adoptie.
Het boek Exodus vertelt het verhaal van een Hebreeuwse vrouw genaamd Jochebed, die een zoon baarde in een tijd waarin de Farao bevolen had dat alle mannelijke Hebreeuwse zuigelingen ter dood gebracht dienden te worden (Exodus 1:15-22). Jochebed nam een mandje, maakte het waterdicht, en liet de baby de rivier af drijven in het mandje. Een van de dochters van de Farao merkte het mandje op en haalde het kind eruit. Uiteindelijk adopteerde ze hem in de Koninklijke familie en gaf ze hem de naam Mozes. Hij groeide op tot een trouw en gezegend dienaar van God (Exodus 2:1-10).
In het boek Esther werd een mooi meisje, Esther genaamd, na de dood van haar ouders geadopteerd door haar neef. Later werd zij koningin en God gebruikte haar voor het bevrijden van het Joodse volk. In het Nieuwe Testament werd Jezus Christus verwekt door de Heilige Geest in plaats van door het zaad van een man (Matteüs 1:18). Hij werd "geadopteerd" en opgevoed door de man van Zijn moeder, Jozef, die Jezus als zijn eigen kind behandelde.
Wanneer we ons hart aan Christus geven en alleen op Hem vertrouwen voor onze verlossing in geloof en vertrouwen, zegt God dat we onderdeel van Zijn familie worden—niet door het natuurlijke proces van menselijke verwekking, maar door adoptie. "U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn (adoptie), en om hem te kunnen aanroepen met 'Abba, Vader' " (Romeinen 8:15). Op gelijke wijze is het een bewuste daad van liefde om een persoon in een gezin te brengen door middel van adoptie. "En hij heeft ons naar zijn wil en verlangen voorbestemd om in Jezus Christus zijn kinderen te worden" (Efeziërs 1:5). Zoals God mensen die Christus als Verlosser ontvangen in Zijn geestelijke familie adopteert, moeten wij allen in gebed overwegen kinderen te adopteren in onze fysieke families.
Het is duidelijk dat adoptie—zowel in de fysieke als in de geestelijke zin—in positief daglicht gesteld wordt door de Schrift. Zowel mensen die adopteren als mensen die geadopteerd worden ontvangen een enorme zegen, een privilege dat uitgebeeld wordt door onze adoptie in Gods familie.
