Vraag: "Kan een afvallige Christen toch nog gered worden?"
Antwoord:
Dit is een vraag waar al heel lang eindeloos over gedebatteerd wordt. Woorden met de betekenis van “afvallen” of “afglijden” komen in het Nieuwe Testament niet voor en worden in het Oude Testament hoofdzakelijk voor Israël gebruikt. Hoewel de Joden Gods uitverkoren volk waren, keerden ze Hem voortdurend de rug toe en kwamen tegen Zijn Woord in opstand (zie Jeremia 8:9). Om die reden moesten ze voortdurend zoenoffers brengen om hun relatie met de God die zij gegriefd hadden, te herstellen. Maar de Christen heeft het volmaakte offer van Christus verworven, dat voor eens en altijd is gebracht, en heeft geen behoefte aan verdere offers vanwege zijn of haar zonden. God Zelf heeft onze verlossing voor ons verkregen (2 Korintiërs 5:21) en omdat wij door Hem gered zijn, kan een ware Christen niet dusdanig afvallig worden dat hij of zij niet meer kan terugkeren.
Ook Christenen zondigen (1 Johannes 1:8), maar het leven van een Christen mag niet gekenmerkt worden door zondigheid. Gelovigen zijn nieuwe scheppingen (2 Korintiërs 5:17). We hebben de Heilige Geest in ons die goede vrucht voortbrengt (Galaten 5:22-23). Een Christelijk leven zou een veranderd leven moeten zijn. Christenen zijn vergeven hoe vaak ze ook zondigen, maar tegelijkertijd moeten Christenen, terwijl ze naar God toegroeien, in toenemende mate een heilig leven leiden en méér zoals Christus zijn. Wij moeten ernstige vraagtekens zetten bij iemand die beweert een gelovige te zijn, maar een leven leidt waaruit iets anders blijkt. Ja, een ware Christen die tijdelijk terugvalt in een zondige leefstijl is nog steeds gered, maar tegelijkertijd is iemand die zijn of haar leven laat leiden door zonden niet werkelijk een Christen.
Hoe zit dat met iemand die ervoor kiest om Christus af te wijzen? De Bijbel leert ons dat als iemand Christus ontkent, hij (of zij) Christus om te beginnen nooit goed gekend heeft. “Ze zijn uit ons midden voortgekomen maar ze hoorden niet bij ons, want als ze werkelijk bij ons hadden gehoord, zouden ze bij ons gebleven zijn. Maar het moest aan het licht komen dat niemand van hen bij ons hoorde” (1 Johannes 2:19). Iemand die Christus afwijst en het geloof de rug toekeert, laat zien dat hij of zij nooit bij Christus gehoord heeft. Wie aan Christus toebehoren, blijven bij Christus. Wie afstand doen van hun geloof, hadden vanaf het begin al geen geloof. “Deze boodschap is betrouwbaar: Als wij met Hem gestorven zijn, zullen we ook met Hem leven; als wij volharden, zullen we ook met Hem heersen; als wij Hem verloochenen, zal Hij ons ook verloochenen; als wij Hem ontrouw zijn, blijft Hij ons trouw, want Zichzelf verloochenen kan Hij niet” (2 Timoteüs 2:11-13).
