Antwoord:
Het woord “apocalyps” is afkomstig van het Griekse woord apocalupsis wat “onthullen, openbaren, de afdekking wegnemen” betekent. Het boek Openbaring wordt soms ook “apocalyps van Johannes” genoemd omdat het Gods onthulling van de eindtijd aan de apostel Johannes is. Verder is het Griekse woord voor “apocalyps” het eerste woord in de Griekse tekst van het boek van Openbaring. De uitdrukking “apocalyptische literatuur” wordt gebruikt om het gebruik van symbolen, beelden, en cijfers voor het verbeelden van toekomstige gebeurtenissen te beschrijven. Naast Openbaring zijn Daniël 7-12, Jesaja 24-27, Ezechiël 37-41, en Zacharia 9-12 voorbeelden van apocalyptische literatuur.
Waarom werd de apocalyptische literatuur met zulke symboliek en beeldspraak geschreven? De apocalyptische boeken werden geschreven in een tijd waarin het verstandiger was de boodschap te verbergen in beelden en symboliek in plaats van deze in gewone taal te geven. Verder creëerde de symboliek een mysterieus element wat betreft de details van plaats en tijd. Echter, het doel van zulke symboliek was niet het zaaien van verwarring, maar eerder het instrueren en bemoedigen van de volgers van God in moeilijke tijden.
Behalve de specifieke Bijbelse betekenis, wordt de term “apocalyps” vaak gebruikt voor het aanduiden van de eindtijd in het algemeen, of de laatste gebeurtenissen in de eindtijd in het bijzonder. Gebeurtenissen in de eindtijd zoals de wederkomst van Christus en de strijd van Armageddon worden soms de Apocalyps genoemd. De Apocalyps zal de ultieme onthulling zijn van God, Zijn toorn, Zijn gerechtigheid, en, uiteindelijk, Zijn liefde. Jezus Christus is de opperste “apocalyps” van God, daar hij God voor ons onthulde (Johannes 14:9; Hebreeën 1:2).
