Vraag: "Wat is de betekenis van het bloed van Christus?"
Antwoord:
De term “bloed van Christus” wordt meerdere malen gebruikt in het Nieuwe Testament en brengt de offerdood en het volledig verzoenende werk van Jezus omwille van ons tot uitdrukking. Verwijzingen naar het bloed van de Verlosser omvatten de realiteit dat Hij letterlijk bloedde op het kruis, maar belangrijker nog, dat Hij bloedde en stierf voor zondaars. Het bloed van Christus heeft de macht om te verzoenen voor een oneindige hoeveelheid zonden die begaan wordt door een oneindig aantal mensen door de eeuwen heen. Allen die vertrouwen op dat bloed zullen gered worden.
De werkelijkheid van het bloed van Christus als verzoening voor zonden vindt haar oorsprong in de Wet van Mozes. Eenmaal per jaar moest de priester op het tempelaltaar een offer van dierenbloed brengen voor de zonden van de mensen. “Volgens de wet wordt inderdaad vrijwel alles met bloed gereinigd, want als er geen bloed wordt uitgegoten, vindt er geen vergeving plaats” (Hebreeën 9:22). Maar dit was een bloedoffer met een beperkte doeltreffendheid, waardoor het steeds weer opnieuw moest gebeuren. Dit was een voorafschaduwing van het offer dat Jezus “voor eens en altijd” bracht op het kruis (Hebreeën 7:27). Toen dat offer eenmaal gebracht was, was er geen behoefte meer aan het bloed van stieren en bokken.
Het bloed van Christus is de basis van het Nieuwe Verbond. Op de avond voordat Hij naar het kruis ging, bood Jezus de beker met wijn aan Zijn discipelen aan en zei: "Deze beker, die voor jullie wordt uitgegoten, is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt” (Lucas 22:20). Het schenken van de wijn in de beker symboliseerde het bloed van Christus dat vergoten zou worden voor allen die ooit in Hem zouden geloven. Toen Hij Zijn bloed op het kruis vergoot, maakte Jezus een einde aan de bepaling uit het Oude Verbond ten aanzien van het voortdurende offeren van dieren. Hun bloed volstond alleen om de zonden van de mensen tijdelijk te bedekken, want zondigen tegen een heilige en oneindige God vergt een heilig en altijddurend offer. “Elk jaar worden met dezelfde offers de zonden weer in herinnering geroepen – bloed van stieren en bokken kan mensen onmogelijk van hun zonden bevrijden” (Hebreeën 10:3-4). Terwijl het bloed van stieren en bokken een “herinnering” was aan de zonde, betaalde het “kostbaar bloed, van een lam zonder smet of gebrek, van Christus” (1 Petrus 1:19), de zondeschuld die we aan God verschuldigd zijn, volledig. Daarom hoeven wij nu verder niet meer te offeren voor zonden. Toen Jezus stierf zei Hij: “Het is volbracht”, en dat is ook precies wat Hij bedoelde – het gehele werk van verlossing was voor altijd volbracht omdat Hij voor ons “een eeuwige verlossing verworven” heeft (Hebreeën 9:12).
Niet alleen verlost het bloed van Christus gelovigen van de zonde en een eeuwige bestraffing, maar Zijn bloed zal “ons geweten reinigen van daden die tot de dood leiden, en het heiligen voor de dienst aan de levende God” (Hebreeën 9:14). Dit betekent dat we nu niet alleen vrij zijn van het brengen van offers die “zinloos” zijn voor de verkrijging van verlossing, maar ook dat we bevrijd zijn van ons vertrouwen op waardeloze en onproductieve werken van het vlees om God te behagen. Omdat het bloed van Christus ons verlost heeft, zijn we nu nieuwe scheppingen in Christus (2 Korintiërs 5:17) en door Zijn bloed zijn wij bevrijd van de zonde, zodat we de levende God voor altijd kunnen dienen en verheerlijken, en van Zijn aanwezigheid mogen genieten.
