Vraag: "Waarom zijn er zoveel verschillende denominaties?"
Antwoord:
Om deze vraag te beantwoorden, zullen we eerst verduidelijken welke verschillende denominaties er bestaan binnen het christendom en welke niet tot het christendom behoren.
Presbeterianen en Luteranen zijn voorbeelden van Christelijke denominaties. Mormonen en Jehova Getuigen behoren daar niet toe. Zij zijn culten (groepen die beweren Christelijk te zijn, maar die 1 of meer fundamentele kenmerken van het Christelijke geloof ontkennen). Islam en Boeddhisme zijn eigen godsdiensten.
Tijdens de Reformatie van de 16e eeuw zijn de meeste takken ontstaan toen er een beweging plaatsvond om de Katholieke Kerk te hervormen. De afsplitsingen van de traditionele Rooms Katholieke kerk vormen de 4 grootste takken van de Protestantse Kerk: Lutheraans, Gereformeerd, Anabaptistisch en Aglicaans. Door de jaren heen zijn deze weer verder gesplitst in andere denominaties.
De Lutherse tak ofwel denominatie is genoemd naar Maarten Luther en is gebaseerd op zijn ideeën. De “vader” van de Methodisten was John Wesley, die bekend staat om zijn “methoden” tot spirituele groei. De naam Presbeteriaan komt van het Griekse woord presbyteros dat “ouderling” betekent en geeft aan hoe zij het kerkelijk bestuur zien. Baptisten/doopsgezinden ontlenen hun naam aan het accent dat zij leggen op de doop. Elke denominatie is een klein beetje verschillend in hoe ze de doctrine en accent van het Christelijke geloof zien, bijvoorbeeld de manier waarop je gedoopt wordt; wie aan het avondmaal mag deelnemen, Gods voorbestemming wat betreft zaligmaking; de toekomst voor Israel en de kerk; de verschillende opvattingen wat betreft de wederkomst van Christus en de gelovigen; het bestaan van hedendaagse “tekenen” en gaven. Het is belangrijk te weten dat het geen van de denominaties het centrale punt ter discussie stelt, namelijk dat Christus de zaligmaker is. Eerder dat mensen, met menselijke gedachten en meningen eerlijk zoeken naar een doctrinaire puurheid om hun geloof te uiten en God te dienen. Dit d.m.v door God gegeven gewetens en Zijn woord ofwel de bijbel.
Op dit moment bestaan er veel verschillende denominaties. Vanuit de hierboven vier genoemde denominaties zijn de volgende weer afsplitsingen met nuance verschillen: Pinkstergemeenten, de “Christian and Missionary Alliance”, de Nazarenen, Vrij Evangelische kerken, onafhankelijke Bijbelkerken en anderen.
Sommige takken leggen het accent op lichte doctrinale verschillen, maar meestal verschillen zij gewoon in manier van aanbidding om de verschillende voorkeuren van Christelijke gelovigen te uiten. Maar als gelovigen in Christus, zijn we allemaal 1 in het grondbeginsel van ons geloof, n.l Christus. Daaromheen bestaan er verschillen hoe we ons geloof uiten als we samen met andere gelovigen samenkomen. Deze verschillen vormen de verschillende “smaken/zuilen/takken” binnen het Christelijke geloof. Een Presbeteriaanse kerk in Uganda zal daarom een andere manier van aanbidding hebben dan een Presbeteriaanse kerk in Amerika of in Nederland, maar hun doctrine/ grondleer is in grote lijnen eendezelfde.
Verscheidenheid is goed, maar verdeeldheid niet. Indien twee kerken een andere grondslag hebben, kan dat een goed Bijbeldebat tot gevolg hebben. Dit soort debat is gezond voor alle betrokkenen (Spreuken 27:17): “Zoals men ijzer scherpt met ijzer, zo scherpt een mens zijn medemens.” Als zij het hierover niet eens kunnen worden, is het goed om apart dezelfde godsdienst te beleven. Maar alle Christenen zijn desondanks verantwoordelijk om elkaar lief te hebben (1 Johannes 4:11-12) en uiteindelijk 1 te zijn in Christus (Johannes 17:21-22).
