Vraag: "Wat zegt de Bijbel over dinosaurussen? Komen dinosaurussen in de Bijbel voor?"
Antwoord:
De vraag of dinosaurussen in de Bijbel voorkomen is onderdeel van een groter debat dat binnen de Christelijke gemeenschap plaatsvindt over de leeftijd van de aarde, de correcte interpretatie van Genesis, en hoe het fysieke bewijs dat we om ons heen aantreffen geïnterpreteerd zou moeten worden. Mensen die in een hogere leeftijd van de aarde geloven zijn meestal van mening dat dinosaurussen niet in de Bijbel worden genoemd, omdat de dinosaurussen volgens hun paradigma al miljoenen jaren vóór de eerste mensen uitstierven. De mannen die de Bijbel schreven konden dus onmogelijk met eigen ogen levende dinosaurussen hebben gezien.
Mensen die in een jongere aarde geloven zijn meestal van mening dat dinosaurussen wel in de Bijbel worden vermeld, hoewel de Bijbel nooit specifiek het woord “dinosaurus” gebruikt. In plaats daarvan gebruikt de Bijbel het Hebreeuwse woord tanniyn”. Tanniyn wordt in anderstalige Bijbels op verschillende manieren vertaald; soms als “zeemonster”, soms als “serpent”. De meest voorkomende vertaling is “draak”. De tanniyn lijkt een of ander reusachtig reptiel te zijn geweest. Deze wezens worden in het Oude Testament bijna dertig keer genoemd en worden zowel op het land als in het water aangetroffen.
Naast het feit dat deze reusachtige reptielen bijna dertig keer in algemene zin in het Oude Testament worden vermeld, beschrijft de Bijbel een aantal schepsels op een dusdanige manier dat sommige Schriftgeleerden geloven dat de schrijvers het over dinosaurussen zouden kunnen hebben gehad. ”Behemoth” wordt als de machtigste van al Gods wezens beschreven; een reus wiens staart lijkt op een cederboom (Job 40:15 en verder). Sommige Schriftgeleerden proberen Behemoth als een olifant of als een nijlpaard te classificeren (zie bijvoorbeeld de Nieuwe Bijbel Vertaling). Anderen wijzen op het feit dat olifanten en nijlpaarden zeer dunne staarten hebben, die totaal niet vergeleken kunnen worden met een cederboom. Aan de andere kant hadden dinosaurussen zoals de Brachiosaurus en de Diplodocus enorme staarten die men wel gemakkelijk zou kunnen vergelijken met een cederboom.
Bijna elke beschaving uit de oudheid kent de een of andere kunstvorm die reusachtige reptielachtige wezens afbeeldt. Petrogliefen, artefacten en zelfs kleine kleifiguren die in Noord-Amerika zijn gevonden lijken op moderne afbeeldingen van dinosaurussen. Etsen in stenen in Zuid-Amerika zijn voorstellingen van mensen die op Diplodocus-achtige wezens rijden en hebben afbeeldingen die lijken op Triceratops-, Pterodactylus- en Tyrannosaurus Rex-achtige wezens. Romeinse mozaïeken, aardewerk van de Maya’s en de stadsmuren van Babylon zijn allemaal getuigen van de menselijke fascinatie met deze wezens, die noch plaatsgebonden, noch cultuurgebonden blijken te zijn. Nuchtere verslagen, zoals Marco Polo’s ”Il Milione”, vermengen zich met fantastische verhalen over schatten verzamelende beesten. Er bestaan ook moderne meldingen van dergelijke waarnemingen, hoewel deze gewoonlijk met een overweldigend scepticisme worden behandeld.
Naast de substantiële hoeveelheid antropologisch en historisch bewijs voor een gelijktijdig bestaan van dinosaurus en mens, bestaat er ook nog fysiek bewijs, zoals gefossiliseerde voetstappen van dinosaurussen en mensen die samen werden aangetroffen op locaties in Noord-Amerika en West-Centraal Azië.
Nou, komen dinosaurussen in de Bijbel voor? Dit is nog lang geen uitgemaakte zaak. Het hangt ervan af hoe je het beschikbare bewijs interpreteert en hoe je de wereld om je heen bekijkt. Wij van GotQuestions.org geloven in een jonge aarde en wij geloven dat dinosaurussen en mensen samen leefden. Wij geloven dat de dinosaurussen ergens na de zondvloed uitstierven ten gevolge van een combinatie van dramatische klimaatsveranderingen en de onophoudelijke jacht door de mens.
