Auteur: 2 Timoteüs 1:1 geeft aan dat de auteur van het boek 2 Timoteüs de apostel Paulus is.
Datering: Het boek 2 Timoteüs werd ca. 67 na Christus geschreven, kort voordat de apostel Paulus ter dood gebracht werd.
Doelstelling: Toen hij wederom in Rome gevangen zat, voelde de Apostel Paulus zich eenzaam en verlaten. Paulus zag in dat zijn aardse leven waarschijnlijk spoedig ten einde zou komen. Het boek 2 Timoteüs bevat in feit de “laatste woorden” van Paulus. Paulus keek verder dan zijn eigen omstandigheden en sprak bezorgdheid uit ten aanzien van de kerken en in het bijzonder over Timoteüs. Paulus wilde zijn laatste woorden gebruiken om Timoteüs en alle andere gelovigen aan te moedigen om te volharden in geloof (2 Timoteüs 3:14) en om het evangelie van Jezus Christus te verkondigen (2 Timoteüs 4:2).
Belangrijkste verzen: “God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid.” (2 Timoteüs 1:7)
“Elke schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen, en om op te voeden tot een deugdzaam leven, zodat een dienaar van God voor zijn taak berekend is en voor elk goed doel volledig is toegerust.” (2 Timoteüs 3:16-17)
“Verkondig de boodschap, blijf aandringen, of het nu uitkomt of niet, wijs terecht, straf en vermaan met alle geduld dat het onderricht vereist.” (2 Timoteüs 4:2)
“Maar ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop volbracht, het geloof behouden. Nu wacht mij de krans van de gerechtigheid die de Heer, de rechtvaardige rechter, aan mij zal geven op de grote dag; en niet alleen aan mij, maar aan allen die naar zijn komst hebben uitgezien.” (2 Timoteüs 4:7-8)
Beknopte samenvatting: Paulus moedigt Timoteüs aan om vurig aan Christus toegewijd te blijven en stand te houden in de juiste leer (2 Timoteüs 1:1-2, 13-14). Paulus herinnert Timoteüs er aan om goddeloos geloof en handelen te vermijden en te ontkomen aan al het immorele gedrag (2 Timoteüs 2:14-26). In de eindtijd zal er zowel hevige vervolging als afvalligheid van het Christelijke geloof plaatsvinden (2 Timoteüs 3:1-17). Paulus besluit met een intense smeekbede aan gelovigen om stand te houden in hun geloof en de wedloop krachtig te volbrengen (2 Timoteüs 4:1-8).
Verbanden: Paulus wilde Timoteüs en degenen die onder zijn hoede stonden zo graag waarschuwen over de gevaren van valse leraren, dat hij het verhaal van de Egyptische tovenaars die Mozes tegenwerkten (Exodus 7:11, 22; 8:3, 14, 15; 9:11) in herinnering riep. Hoewel hun namen niet genoemd zijn in het Oude Testament, zijn volgens de overlevering deze mannen degenen die het gouden kalf lieten maken en gedood werden met de rest van de afgodenaanbidders (Exodus 32). Paulus voorspelt hetzelfde lot voor allen die zich verzetten tegen de waarheid van Christus, want hun dwaasheid zal uiteindelijk door “iedereen worden doorzien” (2 Timoteüs 3:9).
Praktische toepassing: In een Christelijk leven raak je makkelijk van het goede pad af. We moeten onze ogen gericht houden op de ‘hoofdprijs’ — beloond worden in de hemel door Jezus Christus (2 Timoteüs 4:8). We moeten er naar streven om valse leer en goddeloze wegen te vermijden. Dat lukt alleen als we verankerd zijn in onze kennis van Gods Woord en standvastig zijn in onze weigering om welke on-Bijbelse zaak dan ook te aanvaarden.
