Antwoord:
De Goddelijke instelling van het huwelijk is in het boek Genesis vastgelegd. “En de mens riep uit: ‘Eindelijk een gelijk aan mij, mijn eigen gebeente, mijn eigen vlees, een die zal heten: vrouw, een uit een man gebouwd. Zo komt het dat een man zich losmaakt van zijn vader en moeder en zich hecht aan zijn vrouw, met wie hij één van lichaam wordt" (Genesis 2:23-24). God schiep de man en maakte de vrouw vervolgens als het “been van zijn gebeente”. Dit proces, zoals het hier is vastgelegd, vertelt ons dat God een van Adams “ribben” nam (Genesis 2:21-22). Het Hebreeuwse woord hiervoor betekent letterlijk “de zijde” van een mens.
Eva werd dus uit de “zij” van Adam genomen en zij hoort zich dan ook aan zijn zijde te bevinden. “De mens gaf namen aan al het vee, aan alle vogels en alle wilde dieren, maar hij vond geen helper die bij hem paste” (Genesis 2:20). De woorden “helper die bij hem paste” zijn een en hetzelfde Hebreeuwse woord. Dit woord is “ezer” en is uit een primitieve stam afkomstig die de volgende betekenissen kan hebben: omgeven, beschermen, helpen, hulp, helper, verlichting. Het betekent dus helpen, assisteren of te hulp schieten. Eva werd naast Adam als zijn “andere helft” geschapen om zijn hulp en toeverlaat te zijn. Een man en een vrouw die met elkaar trouwen worden “één lichaam”. Het Nieuwe Testament voegt aan deze “vereniging” een waarschuwing toe: “Ze zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden." (Matteüs 19:6)
De apostel Paulus heeft verschillende epistels geschreven over de aspecten van het huwelijk en over de werking van een huwelijksrelatie tussen wedergeboren gelovigen. Een van deze passages kunnen we aantreffen in hoofdstuk 7 van 1 Korintiërs en een andere in Efeziërs 5:22-33. Wanneer deze twee passages samen worden bestudeerd, dan bieden deze de gelovige enkele Bijbelse principes die gebruikt kunnen worden als een raamwerk voor een huwelijksrelatie die God zal plezieren.
De passage in Efeziërs heeft vooral diepgaande implicaties wat betreft het succes van een Bijbels huwelijk. "Vrouwen, erken het gezag van uw man als dat van de Heer, want een man is het hoofd van zijn vrouw, zoals Christus het hoofd is van de kerk, het lichaam dat hij gered heeft" (Efeziërs 5:22-23). "Mannen, heb uw vrouw lief, zoals Christus de kerk heeft liefgehad en zich voor haar heeft prijsgegeven" (Efeziërs 5:25). “Zo moeten mannen hun vrouw liefhebben, als hun eigen lichaam. Wie zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. Niemand haat ooit zijn eigen lichaam, integendeel: men voedt en verzorgt het, zoals Christus de kerk" (Efeziërs 5:28-29). “Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één lichaam zijn." (Efeziërs 5:31)
Wanneer een man en een vrouw ervoor kiezen om deze principes te volgen, in harmonie met hun relatie als wedergeboren gelovigen, dan zal dit in een Bijbels huwelijk resulteren. Dit is geen onevenredige relatie, maar een gebalanceerde relatie waarin Christus het hoofd is over de man en de vrouw samen. Het Bijbelse concept voor het huwelijk is daarom een eenheid tussen twee individuen die een weergave is van de verenigde relatie tussen Christus en Zijn kerk.
