Vraag: "Wat is heiliging? Wat is de omschrijving van Christelijke heiliging?"
Antwoord:
Jezus vertelt veel over heiliging in Johannes 17. In vers 16 zegt de Heer: “Ze horen niet bij de wereld, zoals Ik niet bij de wereld hoor” en dat zegt Hij vóór Zijn verzoek: “Heilig hen dan door de waarheid. Uw Woord is de waarheid”. Heiliging is een toestand waarin gelovigen afgezonderd worden ten gunste van God; alle gelovigen worden apart van de wereld gezet wanneer zij uit God geboren worden: “Door Hem bent u één met Christus Jezus, Die dankzij God onze Wijsheid is geworden. Door Christus worden wij rechtvaardig en heilig en door Hem worden wij verlost” (1 Korintiërs 1:30). Deze afzondering van de wereld is voor eens en altijd, eeuwig bij God. Het is een ingewikkeld onderdeel van onze verlossing, onze band met Christus (Hebreeën 10:10).
Heiliging verwijst ook naar de praktische ervaring van deze afzondering ten gunste van God, als gevolg van gehoorzaamheid aan Gods Woord in ons leven, die de gelovige oprecht moet nastreven (1 Petrus 1:15; Hebreeën 12:14). Zoals de Heer bad in Johannes 17, richt heiliging zich op het apart zetten van gelovigen voor het doel waarmee zij de wereld in gezonden zijn: “Ik zend hen naar de wereld, zoals U Mij naar de wereld hebt gezonden. Ik heb Mij geheiligd omwille van hen, zo zullen ook zij door de waarheid geheiligd zijn” (v. 18-19). Dat Hij zichzelf apart gezet heeft voor het doel waarvoor Hij gezonden was, is zowel de basis van, als de voorwaarde voor het gegeven dat wij apart gezet worden voor datgene waarvoor we gezonden zijn (Johannes 10:36). Zijn heiliging vormt het patroon en de kracht voor onze heiliging. Uitzending en heiliging zijn onafscheidelijk. Daardoor worden gelovigen “heiligen” genoemd, hagioi in het Grieks: “de geheiligden”. Terwijl hun gedrag voorheen getuigde van hun plek in de wereld in afzondering van God, zou hun gedrag nu moeten getuigen van hun positie bij God, in afzondering van de wereld.
Daarnaast is er nog een andere betekenis van het woord “heiliging” in de Schrift. Paulus bidt in 1 Tessalonicenzen 5:23: “Moge de God van de vrede zelf uw leven in alle opzichten heiligen, en mogen heel uw geest, ziel en lichaam zuiver bewaard zijn bij de komst van onze Heer Jezus Christus”. Paulus schrijft ook in Kolossenzen over de hoop van de heiligen “op wat in de Hemel voor u gereedligt. Daarover hebt u gehoord toen aan u de waarheid verkondigd werd en het Evangelie” (Kolossenzen 1:5). Later spreekt hij over Christus Zelf als “uw hoop op goddelijke luister” (Kolossenzen 1:27) en brengt dan die hoop tot uitdrukking wanneer hij zegt: “En wanneer Christus, uw leven, verschijnt, zult ook u, samen met Hem, in luister verschijnen” (Kolossenzen 3:4). Deze verheerlijkte toestand zal onze ultieme afzondering van de zonde zijn, volledige heiliging in ieder opzicht. “Geliefde broeders en zusters, wij zijn nu al kinderen van God. Wat we zullen zijn is nog niet geopenbaard, maar we weten dat we aan Hem gelijk zullen zijn wanneer Hij zal verschijnen, want dan zien we Hem zoals Hij is” (1 Johannes 3:2).
Samengevat is heiliging gelijk aan heiligheid, waarbij het Griekse woord voor beide betekent “een afzondering”. Ten eerste, een voor eens en altijd apart zetten ten gunste van God bij onze verlossing; ten tweede, een praktische, groeiende heiligheid in het leven van een gelovige in afwachting van de wederkomst van Christus, en tot slot, een eeuwige afzondering van de zonde wanneer we de hemel bereiken.
