Vraag: "Wat betekent het om onophoudelijk te bidden?"
Antwoord:
Het gebod van Paulus in 1 Tessalonicenzen 5:17, “bid onophoudelijk”, kan verwarrend zijn. Het betekent natuurlijk niet dat we de hele dag met ons hoofd gebogen en ogen gesloten moeten staan. Paulus verwijst niet naar het non-stop spreken, maar eerder naar een houding van Godsbewustzijn en overgave aan God, die we de hele dag met ons meedragen. Ieder moment dat we wakker zijn, dienen we ons bewust te zijn van het feit dat God met ons is en dat Hij actief en betrokken is bij onze gedachten en handelingen.
Wanneer onze gedachten zich richten op zorgen, angst, ontmoediging en boosheid, moeten we bewust en vlug iedere gedachte in een gebed veranderen en ieder gebed in een dankzegging. In zijn brief aan de Filippenzen gebiedt Paulus ons om niet angstig te zijn en in plaats daarvan zegt hij: “Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden” (Filippenzen 4:16). Hij leerde de gelovigen in Kolosse: “Blijf bidden en blijf daarbij waakzaam en dankbaar” (Kolossenzen 4:2). Paulus vermaande de gelovigen in Efeze het gebed te zien als wapen dat gebruikt kan worden in spirituele gevechten (Efeziërs 6:18). Wanneer we de dag doorlopen, zou gebed onze eerste reactie moeten zijn op iedere situatie, iedere angstige gedachte en iedere ongewilde taak die God ons oplegt. Een gebrek aan gebed zal er toe leiden dat we op onszelf gaan vertrouwen in plaats van te vertrouwen op Gods genade. Onophoudelijk gebed is, in essentie, voortdurende afhankelijkheid van en gemeenschap met de Vader.
Voor Christenen zou gebed moeten zijn als ademen. Je hoeft niet na te denken over ademen omdat de atmosfeer druk uitoefent op onze longen en ons in essentie dwingt te ademen. Dat is waarom het moeilijker is je adem in te houden dan om te ademen. Op dezelfde manier komen we, wanneer we geboren worden in de familie van God, in een geestelijke atmosfeer waar Gods aanwezigheid en genade druk uitoefent, of invloed uitoefent, op onze levens. Gebed is de natuurlijke reactie op die druk. Als gelovigen zijn we allemaal de goddelijke atmosfeer binnengegaan om de lucht van het gebed te ademen.
Helaas houden vele gelovigen langdurig hun “spirituele adem” in, omdat ze denken dat korte momenten met God genoeg zijn om te overleven. Maar een dergelijke beperking van geestelijke voeding wordt veroorzaakt door zondige verlangens. Het feit is dat iedere gelovige in de constante aanwezigheid van God dient te verkeren, constant Zijn waarheden ademend, om volledig functioneel te zijn.
Het is gemakkelijker voor Christenen om zich veilig te voelen door de genade van God te veronderstellen, in plaats van op deze te vertrouwen. Teveel gelovigen zijn tevreden met materiële zegeningen en verlangen niet of weinig naar spirituele zegeningen. Wanneer programma’s, methoden en geld indrukwekkende resultaten boeken, ontstaat er de neiging om menselijk succes met goddelijke zegening te verwarren. Wanneer dat gebeurt, raakt men het gepassioneerde verlangen naar God en het zoeken naar Zijn hulp kwijt. Voortdurend, vasthoudend, onophoudelijk gebed is een essentieel onderdeel van het Christelijk leven en vloeit voort uit nederigheid en afhankelijkheid van God.
