Vraag: "Hoe werkt de psychologie met Bijbelse therapie?"
Antwoord:
Seculiere psychologie is gebaseerd op de leerstellingen van psychoanalytici zoals Sigmund Freud, Carl Jung en Carl Rogers. Bijbelse of nouthetische (pastorale) counseling is echter volledig gebaseerd op het geopenbaarde Woord van God. Bijbelse therapie ziet de Schrift als voldoende om het kind van God uit te rusten voor elk goed werk (2 Timotheüs 3:17). Bijbelse therapeuten leren dat de essentie van het probleem van de mens een spirituele aard heeft. Atheïstische psychologen, die spiritueel gezien dus zelf niet levend zijn, hebben geen werkelijk inzicht in de volledige menselijke problematiek.
Dat gezegd hebbende: wat doorgaans “Christelijke therapie” wordt genoemd, wijkt af van “Bijbelse therapie”, in zoverre dat Christelijke therapie vaak seculiere psychologie gebruikt ter aanvulling van de Bijbel. Daarmee kan niet zonder meer worden gezegd dat een Christelijke therapeut geen Bijbelse therapeut is. Vaak is het echter zo dat Christelijke therapeuten seculiere elementen integreren in hun therapie. Bijbelse of nouthetische therapeuten verwerpen seculiere psychologie geheel.
De meeste psychologie is humanistisch van aard. Seculier humanisme stelt de mensheid voor als de hoogste standaard voor waarheid en moraliteit en verwerpt een geloof in God, het bovennatuurlijke en de Bijbel. Seculiere psychologie is om die reden een poging van de mens om de spirituele kant van de mensheid te begrijpen en te herstellen, zonder referentie naar of erkenning van het spirituele zelf.
De Bijbel zegt dat de mensheid een unieke creatie van God is, gemaakt naar het evenbeeld van God (Genesis 1:26, 2:7). De Bijbel benoemt met nadruk de spiritualiteit van de mens, inclusief zijn zondeval, de consequenties van zonde en de huidige relatie tussen de mens en God.
Seculiere psychologie is gebaseerd op het idee dat de mens in de basis goed is en dat het antwoord op zijn problemen binnen zichzelf te vinden is. De Bijbel schetst een totaal ander beeld van de staat waarin de mensheid verkeert: de mens is niet “in de basis goed”; hij is “dood door zijn overtredingen en zonden” (Efeziërs 2:1), en het hart van de niet-wedergeboren mens is “onbetrouwbaar en ongeneeslijk ziek“ (Jeremia 17:9). Daarom past de Bijbelse therapeut een totaal andere aanpak toe: In plaats van te zoeken naar oplossingen voor spirituele problemen binnen het spectrum van ons eigen brein, wil hij zonde confronteren, wijsheid van bovenaf verkrijgen (Jakobus 3:17), en het Woord van God toepassen op de situatie.
In tegenstelling tot psychotherapeuten en sommige Christelijke therapeuten, zien Bijbelse therapeuten de Bijbel als de enige bron van een uitgebreide en gedetailleerde benadering van therapie (2 Timotheüs 3:15-17; 2 Petrus 1:4). Bijbelse therapie is gericht op het laten spreken van God zelf door middel van Zijn Woord. Bijbelse therapie zoekt een manier om de liefde van de ware en levende God ruimte te geven. Een liefde die afrekent met zonde en die gehoorzaamheid bewerkstelligt.
Psychotherapie is gebaseerd op behoeften. De behoefte aan zelfvertrouwen, liefde en acceptatie maar ook status domineert vaak. Wanneer deze behoeften vervuld zijn, zo gelooft men, zal de mens gelukkig, vriendelijk en moreel zijn. Als deze niet vervuld worden zal de mens ongelukkig, hatelijk en immoreel zijn. Bijbelse therapie leert echter dat ware tevredenheid en werkelijk geluk alleen gevonden kunnen worden in een relatie met God en in het nastreven van godvrezendheid. Geen enkele hoeveelheid aan psychotherapie kan bijvoorbeeld een egoïstisch mens onbaatzuchtig maken. Maar de gehoorzame volgeling van God zal een blijmoedige, onbaatzuchtige gever zijn (2 Korintiërs 9:7).
Dus het antwoord op de vraag ‘hoe werkt psychologie met Bijbelse therapie?’ is simpelweg dat het niet samengaat. Seculiere psychologie begint en eindigt met de mens en zijn ideeën. Ware Bijbelse therapie wijst patiënten de weg naar Christus en het Woord van God. Bijbelse therapie is een pastorale activiteit en daarmee een product van de spirituele gave van vermaning. En haar doel is niet het kweken van zelfvertrouwen maar van heiligheid.
