Vraag: "Wat is Sion? Wat is de bergvesting van Sion? Wat is de Bijbelse betekenis van Sion?"
Antwoord:
Psalm 87:2-3 stelt: “Boven alle steden van Jakob heeft de HEER de poorten van Sion lief, zijn vesting op de heilige bergen. Van u wordt met lof gesproken, stad van God.” Het woord “Sion” komt meer dan 150 keer voor in de Bijbel en betekent letterlijk “vestingwerk”. In de Bijbel is Sion zowel de stad van David als de stad van God. Door de Bijbel heen transformeert het woord “Sion” geleidelijk van een verwijzing naar een fysieke stad naar een meer geestelijke betekenis.
De eerste vermelding van het woord “Sion” in de Bijbel vinden we in 2 Samuël 5:7: “Toch veroverde David de bergvesting van Sion, de huidige Davidsburcht.” Sion was dus de oorspronkelijke naam van de oude Jebusietenburcht in de stad Jeruzalem. Sion werd later niet alleen gebruikt om deze vesting aan te duiden, maar ook de stad waarin deze vesting zich bevond. Nadat David “de bergvesting van Sion” had ingenomen, werd Sion “de Stad van David” genoemd (1 Koningen 8:1; 1 Kronieken 11:5; 2 Kronieken 5:2).
Toen Salomo de Tempel in Jeruzalem bouwde, werd de betekenis van het woord Sion verder uitgebreid; deze omvatte nu ook de tempel en het gebied rond de tempel (Psalm 2:6; 48:2, 11-12; 132:13). Uiteindelijk werd Sion ook gebruikt als een naam voor de stad Jeruzalem, het land Juda en het volk Israël als geheel (Jesaja 40:9; Jeremia 31:12; Zacharia 9:13).
Het belangrijkste gebruik van het woord “Sion” is in een theologische zin. Sion wordt figuurlijk gebruikt voor Israël als het volk van God (Jesaja 60:14). De geestelijke betekenis van Sion wordt in het Nieuwe Testament voortgezet, waar het de Christelijke betekenis krijgt van Gods geestelijke koninkrijk, het hemelse Jeruzalem (Hebreeën 12:22; Openbaring 14:1). Petrus noemt Christus de Hoeksteen van Sion: “In Sion leg ik een hoeksteen die ik heb uitgekozen om zijn kostbaarheid; wie daarop vertrouwt, komt niet bedrogen uit“ (1 Petrus 2:6).