Antwoord:
Met de term territoriale geesten verwijzen sommige Christenen naar een demonische aanwezigheid op een bepaalde geografische locatie. Het is ironisch dat ook heidenen deze term gebruiken, om te verwijzen naar een buitenwereldlijke entiteit waarvan verondersteld wordt dat deze zich ophoudt op een bepaalde geografische locatie.
De Christelijke opvatting ten aanzien van territoriale geesten komt voort uit teksten zoals Daniėl 10; Johannes 12:31; Johannes 14:30; Johannes 16:11; Markus 5:10 en Efeziėrs 6:12. Al deze teksten suggereren dat gevallen engelen een soort verantwoordelijkheid voor een bepaald gebied opgelegd hebben gekregen. Daarom lijken ze territoriaal(= gebiedsgebonden) te zijn. Maar we moeten in de gaten houden dat deze opvatting slechts afgeleid is van wat we in de Bijbel lezen; de Bijbel zelf beschrijft nergens een duidelijke hiėrarchie van demonisch/duivels gezag in de wereld. Waar de Bijbel wel helder over is, is dat demonen actief zijn in de wereld en dat gelovigen zeer zeker betrokken zijn bij de strijd tegen deze demonen.
In Daniėl 10 wordt bijvoorbeeld een engel gehinderd door een duivelse tegenstander gedurende de hele periode dat Daniėl aan het bidden en vasten was. Pas aan het eind van deze periode van gebed en geestelijke inspanning door Daniėl kon de engel eindelijk naar Daniėl toe komen. Efeziėrs 6 moedigt gelovigen aan om standvastig te zijn tegen onze geestelijke tegenstanders; alert te blijven en klaar te zijn voor de strijd. Ongetwijfeld weerspiegelt onze aardse strijd zich op de een of andere manier in de geestelijke wereld.
De term territoriale geesten brengt het probleem met zich mee dat sommige Christenen geloven dat het hun plicht is om een geestelijke strijd aan te binden met territoriale demonen en duivels. Maar dat kan Bijbels gezien niet onderbouwd worden. Nergens in de Bijbel zoekt iemand doelbewust een duivel op om daartegen te strijden. Er zijn ontmoetingen met bezeten personen en sommige bezetenen werden naar Jezus en Zijn leerlingen gebracht voor genezing, maar de leerlingen gingen niet op zoek naar demonen om die uit mensen te verdrijven. Niemand in de Bijbel bidt dat het de duivelse prinsen van een stad onmogelijk gemaakt wordt om hun wil te doen tegen de inwoners van die stad.
Hoewel territoriale geesten niet specifiek Bijbels zijn, kunnen ze best bestaan, zoals blijkt uit de bovengenoemde teksten. Maar of een geest al dan niet territoriaal is, is eigenlijk niet zo belangrijk. Wat belangrijk is, is hoe wij er mee om gaan. Iemand die in Christus gelooft kan zich niet op de Bijbel beroepen voor een door gebed geleide geestelijke strijd tegen demonen. Maar een gelovige moet zich er van bewust zijn dat er een geestelijke strijd is, en die strijd serieus nemen (1 Petrus 5:8). Onze levens moeten gericht zijn op gebed en op geloofsgroei. Mochten we ooit te maken krijgen met een duivel, dan hebben we beslist het door Christus gegeven gezag om de situatie op de juiste wijze aan te pakken, maar we moeten duivels (territoriaal of anderszins) niet gaan opzoeken.
