Vraag: "Tot wie moeten we bidden: de Vader, de Zoon of de Heilige Geest?"
Antwoord:
Alle gebeden zouden gericht moeten zijn tot onze Drie-enige God: Vader, Zoon en Heilige Geest. De Bijbel onderwijst dat wij tot één van hen of tot alle drie kunnen bidden, omdat alle drie één zijn. We bidden met de Psalmist tot de Vader: “Luister naar mijn hulpgeroep, mijn koning en mijn God, tot u richt ik mijn bede” (Psalm 5:3). Tot de Heer Jezus bidden we net zoals we tot de Vader bidden, omdat zij gelijk zijn. Een gebed tot een Persoon van de Drie-eenheid is een gebed tot alledrie. Stefanus bad, toen hij de marteldood stierf, het volgende: “Heer Jezus, ontvang mijn geest” (Handelingen 7:59). We mogen ook bidden in de naam van Christus. Paulus vermaande de gelovigen in Efeze met de woorden: “En dank God, die uw Vader is, altijd voor alles in de naam van onze Heer Jezus Christus” (Efeziërs 5:20). Jezus verzekerde Zijn discipelen ervan dat zij zouden ontvangen wat zij Hem zouden vragen in Zijn naam (en daarmee bedoelde hij Zijn wil, Johannes 15:16; 16:23). Op eenzelfde manier wordt ons verteld om tot de Heilige Geest en Zijn kracht te bidden. De Geest helpt ons bij het bidden, zelfs wanneer we niet weten hoe of wat we moeten vragen (Romeinen 8:26; Judas 20). Misschien is de beste manier om de rol van de Drie-eenheid in het gebed te begrijpen dat we bidden tot de Vader, via (of in naam van) de Zoon, door de kracht van de Heilige Geest. Alle drie zijn actieve deelnemers in het gebed van de gelovige.
Het is minstens zo belangrijk dat duidelijk is naar wie we niet moeten bidden. Sommige niet-christelijke religies moedigen hun aanhangers aan om te bidden tot een pantheon van goden, dode familieleden, heiligen en geesten. Rooms-katholieken wordt geleerd tot Maria en verscheidene heiligen te bidden. Zulke gebeden zijn niet Bijbels en zijn feitelijk een belediging van onze hemelse Vader. Om te begrijpen waarom, hoeven we alleen maar naar de aard van het gebed te kijken. Gebed heeft verschillende elementen, en als we slechts twee hiervan bekijken, lof en dankzegging, dan kunnen we zien dat bidden, in de diepste kern, aanbidding is. Wanneer we God lofprijzen, aanbidden we Hem voor Zijn eigenschappen en Zijn werk in onze levens. Wanneer we God in gebed onze dankbaarheid aanbieden, dan aanbidden we Zijn goedheid, genade en goedheid voor ons. Aanbidding verheerlijkt God, de Enige die het verdient om verheerlijkt te worden. Het probleem met gebeden tot iemand anders dan God is dat Hij Zijn heerlijkheid niet zal delen. In feite is bidden tot ieder ander persoon of object dan God afgoderij. “Ik ben de Heer, dat is mijn naam. Ik deel mijn majesteit niet met een ander, noch de lof die mij toekomt met een beeld.” (Jesaja 42:8)
Andere elementen van het gebed zoals bekering, belijdenis en verzoeken zijn ook vormen van aanbidding. Wij bekeren ons, omdat we weten God een vergevingsgezinde en liefdevolle God is en dat Hij heeft gezorgd voor een manier waarop wij vergeven kunnen worden, namelijk het offer van Zijn Zoon op het kruis. Wij belijden onze zonden, omdat we weten dat “Hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden zal vergeven en ons zal reinigen van alle kwaad” (1 Johannes 1:9), en we aanbidden Hem hiervoor. We komen tot Hem met onze verzoeken en voorbeden, omdat we weten dat Hij van ons houdt en ons hoort, en wij aanbidden Hem vanwege Zijn genade en liefde die zichtbaar worden in Zijn bereidwilligheid om te luisteren en te antwoorden. Wanneer we dit alles in ogenschouw nemen, is gemakkelijk te zien dat bidden tot iemand anders dan onze drie-enige God ondenkbaar is. omdat bidden een vorm van aanbidding is en aanbidding is voorbehouden aan God en God alleen. Tot wie moeten we bidden? Het antwoord is: God. Bidden tot God, en alleen tot God, is veel belangrijker dan tot welke Persoon van de Drie-eenheid wij onze gebeden richten.
