Vraag: "Zullen we een tweede kans op verlossing hebben na onze dood?"
Antwoord:
Hoewel het idee van een tweede kans op verlossing wellicht aantrekkelijk is, is de Bijbel er duidelijk over dat de dood een einde maakt aan alle kansen. Hebreeën 9:27 vertelt ons dat we sterven en dat daarna het oordeel volgt. Dus zolang we leven, hebben we een tweede, derde, vierde, vijfde, (enzovoorts) kans om Jezus te aanvaarden en gered te worden (Johannes 3:16; Romeinen 10:9-10; Handelingen 16:31). Zodra we sterven, zijn er geen kansen meer. Het idee van een vagevuur, waar mensen na hun dood naar toe zouden gaan om voor hun zonden te boeten, is niet op Bijbelse waarheden gebaseerd maar is een traditie van de Rooms-katholieke Kerk.
Om te begrijpen wat er met ongelovigen gebeurt wanneer ze sterven, moeten we kijken naar de verzen Openbaring 20:11-15, die het oordeel bij de grote witte troon beschrijven. Daar worden de boeken geopend en “de doden werden op grond van wat in de boeken stond geoordeeld naar hun daden”. De boeken bevatten alle gedachten en daden van degenen die geoordeeld worden, en we weten uit Romeinen 3:20 dat “geen sterveling onschuldig [is] omdat hij de wet naleeft”. Daarom worden allen die geoordeeld worden naar hun werken en gedachten veroordeeld tot de hel. Anderzijds worden gelovigen in Christus niet geoordeeld naar de boeken van hun werken, maar hun namen worden gevonden in een ander boek — het “boek van het leven van het Lam” (Openbaring 21:27). Dit zijn degenen die geloven in de Heer Jezus, en alleen zij zullen de hemel mogen binnengaan.
Een ieder wiens naam geschreven staat in het boek van het leven van het Lam was “voordat de wereld gegrondvest werd… vol liefde uitgekozen” (Efeziërs 1:4) om door Gods soevereine reddende genade deel uit te maken van de bruid van Zijn Zoon, de Kerk van Jezus Christus. Deze mensen behoeven geen “tweede kans” op verlossing omdat hun verlossing veiliggesteld is door Christus. Hij koos hen, Hij redde hen en Hij zal hen veilig bewaren. Niets kan hen van Christus scheiden (Romeinen 8:38-39). Degenen voor wie Hij gestorven is zullen gered worden, want Jezus zal daar op toezien. Hij heeft gezegd: “Iedereen die de Vader Mij geeft zal bij Mij komen” (Johannes 6:37), en “Ik geef ze eeuwig leven: ze zullen nooit verloren gaan en niemand zal ze uit Mijn hand roven” (Johannes 10:28). Voor gelovigen is een tweede kans niet nodig, want de eerste kans volstaat.
Hoe zit dat met degenen die niet geloven? Zouden zij niet tot inkeer kunnen komen en geloven als ze een tweede kans zouden krijgen? Het antwoord is nee, dat zouden ze niet, want hun harten worden niet gewijzigd, simpelweg omdat ze sterven. Hun harten en gedachten zijn “vijandig” tegenover God en ze zullen Hem niet aanvaarden, zelfs niet wanneer ze Hem persoonlijk ontmoeten. Dat blijkt uit het verhaal van de rijke man en Lazarus in Lucas 16:19-31. Als er ooit iemand bestond die tot inkeer had moeten komen toen hij een tweede kans kreeg om duidelijk de waarheid in te zien, was het die rijke man. Maar hoewel hij gepijnigd werd in de hel, vroeg hij alleen maar of Abraham Lazarus terug naar de aarde kon sturen om zijn broers te waarschuwen, zodat zij niet hetzelfde lot zouden hoeven ondergaan. Er was geen berouw in zijn hart, alleen spijt over waar hij was. Abrahams antwoord is duidelijk: “Als ze niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen ze zich ook niet laten overtuigen als er iemand uit de dood opstaat” (Lucas 16:31). Hier zien we dat het getuigenis van de Schrift volstaat voor de verlossing van degenen die er in geloven. Geen enkele andere openbaring zal verlossing bewerkstelligen voor degenen die dat niet doen. Geen tweede, derde of vierde kansen voldoen om een versteend hart in een levend hart te veranderen (Ezechiël 36:26).
Filippenzen 2:10-11 luidt: “Opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen, in de hemel, op de aarde en onder de aarde, en elke tong zal belijden: ‘Jezus Christus is Heer,’ tot eer van God, de Vader”. Op een dag zal iedereen buigen voor Jezus en erkennen dat Hij de Heer en Verlosser is. Maar op dat moment is het te laat om nog gered te worden. Na de dood is er voor de ongelovige alleen nog maar het oordeel (Openbaring 20:14-15). Daarom moeten we in dit leven op Hem vertrouwen.
