Antwoord:
Volgens de Koran beweerde Isa: “’Vrede was met mij op de dag mijner geboorte en zal met mij zijn op de dag van mijn dood en evenzo op de dag dat ik ten leven zal worden opgewekt.’ Aldus was Jezus, de zoon van Maria. En (dit is) het ware woord waaraan zij twijfelen.” (Marjam 19:33-34)
Sinds het leven van Isa hebben al veel mensen Zijn dood aan het kruis en Zijn opstanding uit het graf in twijfel getrokken. Waarom zou Allah vereisen dat Isa, de perfecte mens, moest sterven? De Koran zegt dat je met dergelijke vragen naar de Bijbel moet gaan (Soera 10:94).
De Bijbel legt uit dat Isa, die Jezus Christus wordt genoemd, voor onze zonden stierf: “Het belangrijkste dat ik u heb doorgegeven, heb ik op mijn beurt ook weer ontvangen: dat Christus voor onze zonden is gestorven, zoals in de Schriften staat, dat hij is begraven en op de derde dag is opgewekt, zoals in de Schriften staat” (1 Korintiërs 15:3-4). Het bewijsmateriaal bevestigt dat het bloed van de zondeloze Jezus aan een kruis werd vergeten en dat Hij toen stierf. De Bijbel legt uit waarom Isa’s dood en opstanding de enige toegang tot de hemel verschaffen.
De straf voor zonde is de dood
God schiep de aarde en de mens perfect. Maar toen Adam en Eva ongehoorzaam waren aan Gods gebod, moest Hij hen straffen. Een rechter die wetsovertreders zomaar vrijuit laat gaan is geen goede rechter. Op eenzelfde manier zou dit een heilige God onrechtvaardig maken. De dood in de hel is Allah's rechtvaardige straf voor de zonde. “Het loon van de zonde is de dood” (Romeinen 6:23). Zelfs goede daden kunnen de dingen die we tegenover God verkeerd hebben gedaan niet ongedaan maken. Vergeleken met Zijn goedheid zijn “onze beste daden smerig als met bloed bevlekte kleren” (Jesaja 64:6b).
Sinds de zondeval van Adam is elk mens schuldig geweest; geen enkel mens is volledig gehoorzaam geweest aan Gods rechtvaardige wetten. “Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God” (Romeinen 3:23). Zonden zijn niet alleen de grote dingen zoals moord of heiligschennis, maar ook zaken als liegen en dingen of mensen begeren en stelen. Zelfs de liefde voor geld of haat voor vijanden is een zonde. Door deze zonden verdient iedereen de dood – een eeuwige afscheiding van God in de hel.
De belofte vereiste de dood van een onschuldige
Hoewel God Adam en Eva uit de hof van Eden verbande, liet Hij hen niet zonder hoop op het paradijs achter. Hij beloofde dat Hij een zondeloos Offer zou sturen om de straf op zich te nemen die zij verdienden (Genesis 3:15). Tot dat moment moesten de mensen onschuldige lammeren opofferen als een plaatsvervanging voor hun eigen straf. De offergave van een dier was een uitdrukking van de erkenning van de mens dat de zonde niet alleen de dood vereist, maar ook een berouw voor die zonde en een geloof in het toekomstige Offer van God dat de straf uiteindelijk zou dragen. God bevestigde Zijn belofte van het perfecte Offer aan mannen als Abraham (Ibrahim) en Mozes (Musa).
De profeten voorzegden de dood van Jezus
Van Adam tot Isa stuurde God profeten. Zij waarschuwden de mensheid voor de straf voor de zonde en zij voorzegden de komende Redder. 700 jaar voordat deze Redder werd geboren, beschreef de profeet Jesaja Hem als volgt:
“Wie kan geloven wat wij hebben gehoord? Aan wie is de macht van de HEER geopenbaard? Als een loot schoot hij op onder Gods ogen, als een wortel die uitloopt in dorre grond. Onopvallend was zijn uiterlijk, hij miste iedere schoonheid, zijn aanblik kon ons niet bekoren. Hij werd veracht, door mensen gemeden, hij was een man die het lijden kende en met ziekte vertrouwd was, een man die zijn gelaat voor ons verborg, veracht, door ons verguisd en geminacht. Maar hij was het die onze ziekten droeg, die ons lijden op zich nam. Wij echter zagen hem als een verstoteling, door God geslagen en vernederd. Om onze zonden werd hij doorboord, om onze wandaden gebroken. Voor ons welzijn werd hij getuchtigd, zijn striemen brachten ons genezing. Wij dwaalden rond als schapen, ieder zocht zijn eigen weg; maar de wandaden van ons allen liet de HEER op hem neerkomen. Hij werd mishandeld, maar verzette zich niet en deed zijn mond niet open. Als een schaap dat naar de slacht wordt geleid, als een ooi die stil is bij haar scheerders deed hij zijn mond niet open. Door een onrechtvaardig vonnis werd hij weggenomen. Wie van zijn tijdgenoten heeft er oog voor gehad? Hij werd verbannen uit het land der levenden, om de zonden van mijn volk werd hij geslagen. Hij kreeg een graf bij misdadigers, zijn laatste rustplaats was bij de rijken; toch had hij nooit enig onrecht begaan, nooit bedrieglijke taal gesproken. Maar de HEER wilde hem breken, hij maakte hem ziek. Hij offerde zijn leven voor hun schuld, om zijn nageslacht te zien en lang te leven. En door zijn toedoen slaagde wat de HEER wilde. Na het lijden dat hij moest doorstaan, zag hij het licht en werd met kennis verzadigd. Mijn rechtvaardige dienaar verschaft velen recht, hij neemt hun wandaden op zich. Daarom ken ik hem een plaats toe onder velen en zal hij met machtigen delen in de buit, omdat hij zijn leven prijsgaf aan de dood en zich tot de zondaars liet rekenen. Hij droeg echter de schuld van velen en nam het voor zondaars op.” (Jesaja 53:1-12)
De profeet vergeleek het komende Offer met een lam, dat voor de zonden van anderen naar de slacht zou worden geleid.
Eeuwen later werd de profetie van Jesaja vervuld door de perfecte Heer Jezus, die uit de maagd Maria werd geboren. Jezus had geen aardse vader omdat Hij van God afkomstig was. Toen de profeet Johannes de Doper Hem zag, riep hij uit: "Daar is het lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt!” (Johannes 1:29)
God offerde Jezus op voor de zonde
Door Jezus naar de aarde te sturen vervulde God Zijn belofte dat Hij een Redder van de zonde zou sturen. In tegenstelling tot ons zondigde Jezus nooit. God offerde Jezus dus op als een perfecte Plaatsvervanger. Hij nam de straf op Zich die wij voor onze zonden verdienen: de dood. “God heeft hem [Jezus] die de zonde niet kende voor ons één gemaakt met de zonde, zodat wij door hem rechtvaardig voor God konden worden” (2 Korintiërs 5:21). Jezus was dus meer dan een Profeet. God maakte Hem onze Redder en Heer! (Zie Filippenzen 2:6-11)
Tijdens Zijn leven verdrongen menigten zich om Hem heen om genezen en onderwezen te worden, maar de religieuze leiders verachtten Hem. Op het door God aangewezen moment werd Jezus uitgeleverd om voor de zonde opgeofferd te worden. De menigte schreeuwde het uit: “Kruisig Hem!” Soldaten sloegen, bespotten en kruisigden Hem. Zoals Jesaja had voorzegd, werd Jezus tussen twee criminelen gekruisigd en in het graf van een rijk mens begraven. Maar Hij bleef niet in het graf. Omdat God Zijn offergave aanvaardde, vervulde Hij nog een andere profetie door Jezus uit de dood op te wekken (Psalm 16:10; Jesaja 26:19).
Waarom moest Isa/Jezus sterven?
Jezus moest sterven omdat wij door onze eigen verdiensten het paradijs niet kunnen bereiken. Onthoud dat de heilige God zonden niet onbestraft kan laten. Als wij onze eigen zonden zouden dragen, dan zouden wij een veroordeling in de vlammen van de hel moeten ondergaan. Prijs God, Hij heeft Zich aan Zijn woord gehouden door de Plaatsvervanger te sturen en op te offeren; Hij die de zonden droeg van de mensen die op Hem vertrouwen.
De Injeel (het Evangelie) zegt: “Toen wij nog hulpeloos waren is Christus immers voor ons, die op dat moment nog schuldig waren, gestorven. Er is bijna niemand die voor een rechtvaardig mens wil sterven; slechts een enkeling durft voor een goed mens zijn leven te geven. Maar God bewees ons zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren. Des te zekerder is het dus dat wij, nu we door zijn dood zijn vrijgesproken [rechtschapen gemaakt], dankzij hem zullen worden gered en niet veroordeeld. Werden we in de tijd dat we nog Gods vijanden waren al met hem verzoend door de dood van zijn Zoon, des te zekerder is het dat wij, nu we met hem zijn verzoend, worden gered door diens leven. En meer nog, dat wij God prijzen danken we aan onze Heer Jezus Christus, door wie we nu al met God zijn verzoend [dat wil zeggen: de relatie met God is hersteld].”
“Door één mens is de zonde in de wereld gekomen en door de zonde de dood, en zo is de dood voor ieder mens gekomen, want ieder mens heeft gezondigd. . . . Kortom, zoals de overtreding van één enkel mens ertoe heeft geleid dat allen werden veroordeeld, zo zal de rechtvaardigheid van één enkel mens ertoe leiden dat allen worden vrijgesproken en daardoor zullen leven. Zoals door de ongehoorzaamheid van één mens alle mensen zondaars werden, zo zullen door de gehoorzaamheid van één mens alle mensen rechtvaardigen worden. En later is de wet erbij gekomen, zodat de overtredingen toenamen; maar waar de zonde toenam, werd ook de genade steeds overvloediger. Zoals de zonde heeft geheerst en tot de dood heeft geleid, zo moest door de vrijspraak de genade heersen en tot het eeuwige leven leiden, dankzij Jezus Christus, onze Heer.” (Romeinen 5:6-12; 18-21)
Daarom moest Jezus dus sterven: om de enige manier mogelijk te maken waarop wij naar het paradijs kunnen gaan. Als jij gelooft dat Jezus stierf en weer uit de dood opstond om voor jouw zonden te sterven, keer je dan af van je huidige leven en vertrouw alleen op Jezus! Volg Hem als je geliefde Meester, want Hij zal je via Zijn Woord, de Bijbel, versterken.
