Antwoord:
Dit is een lastige vraag om te beantwoorden omdat de Bijbel nergens expliciet aangeeft wanneer God een stel als getrouwd beschouwt. Er zijn drie gebruikelijke visies hierop: 1) God beschouwt een stel alleen als getrouwd wanneer ze wettelijk getrouwd zijn. 2) Een stel is in Gods ogen getrouwd wanneer ze een soort formele huwelijksceremonie hebben volbracht. 3) God beschouwt een stel als getrouwd wanneer het huwelijk geconsummeerd wordt. Laten we naar elk van deze drie visies kijken en onderzoeken welke sterke en zwakke punten iedere visie bevat.
1) God beschouwt een stel alleen als getrouwd wanneer ze wettelijk getrouwd zijn. De onderbouwing vanuit de Schrift die meestal voor deze visie gegeven wordt zijn de verzen die aandringen op onderdanigheid tegenover de overheid (Romeinen 13:1-7; 1 Petrus 2:17). Het idee is dat wanneer de overheid vereist dat er “papierwerk” ingevuld dient te worden voordat een huwelijk erkend wordt, een stel zich zou moeten onderwerpen aan de formaliteiten die door de overheid vereist worden. Het is zeker Bijbels voor een stel om zich aan de overheid te onderwerpen zolang de eisen niet tegen Gods Woord in gaan en redelijk zijn. Romeinen 13:1-2 vertelt ons: “Iedereen moet het gezag van de overheid erkennen, want er is geen gezag dat niet van God komt; ook het huidige gezag is door God ingesteld. Wie zich tegen dit gezag verzet, verzet zich dus tegen een instelling van God, en wie dat doet roept over zichzelf zijn veroordeling af”.
Er zijn enkele zwakheden en potentiële problemen met deze visie gemoeid. Ten eerste: het huwelijk bestond al voordat er enige vorm van overheid georganiseerd werd. Al duizenden jaren lang trouwden mensen zonder zoiets als een huwelijksakte. Ten tweede: ook vandaag de dag zijn er nog landen die geen overheidserkenning van het huwelijk hebben, en/of geen wettelijke voorwaarden voor het huwelijk. Ten derde: er is een aantal overheden dat on-Bijbelse eisen aan een huwelijk stelt voordat het wettelijk erkend wordt. Zo zijn er bijvoorbeeld landen waar geëist wordt dat een huwelijk in een Katholieke kerk gehouden wordt, naar de Katholieke leer, en onder het toezicht van een Katholieke priester. Het zou natuurlijk voor mensen die het sterk met de Katholieke kerk oneens zijn en met het Katholieke begrip van het huwelijk als een sacrament, on-Bijbels zijn om zich te onderwerpen aan het trouwen in een Katholieke kerk.
2) Een stel is getrouwd in Gods ogen wanneer ze een soort formele huwelijksceremonie volbracht hebben. Zoals—in vele culturen—de vader zijn dochter weggeeft bij het huwelijk, beschouwen sommige Bijbeluitleggers God, omdat Hij Eva naar Adam bracht (Genesis 2:22), als uitvoerder van de eerste “huwelijksceremonie” . In Johannes 2 woonde Jezus een huwelijksceremonie bij. Jezus zou zo’n gebeuren niet hebben bijgewoond als Hij afkeurde wat daar gebeurde. Het feit dat Jezus aanwezig was betekent zeker niet dat God een huwelijksceremonie vereist, maar het laat zeker wel zien dat een huwelijksceremonie acceptabel is in Gods ogen. Bijna iedere cultuur in de geschiedenis van de mensheid heeft een of andere vorm van een huwelijksceremonie . In elke cultuur is er een gebeuren, handeling, verbond, of verkondiging die erkend wordt als het getrouwd verklaren van een man en vrouw.
3) God ziet een stel als getrouwd op het moment dat het huwelijk geconsummeerd wordt door geslachtsgemeenschap. Er zijn mensen die stellen dat als een willekeurige man en een vrouw seks hebben, God die twee als getrouwd beschouwt. Zo’n visie is niet Bijbels. De basis voor dit argument is het feit dat geslachtsgemeenschap tussen een man en een vrouw de ultieme vervulling is van het “één vlees” principe (Genesis 2:24; Matteüs 19:5; Efeziërs 5:31). In die zin is geslachtsgemeenschap het laatste “zegel” op een huwelijksverbond. Maar als een stel wettelijk en ceremonieel getrouwd is, maar om een of andere reden niet in staat is om geslachtsgemeenschap te hebben, wordt het stel nog steeds als getrouwd beschouwd.
Het is niet Bijbels om een stel dat geslachtsgemeenschap heeft gehad—maar verder geen enkele andere aspecten van een huwelijksverbond heeft ondergaan—als getrouwd te beschouwen. Passages zoals 1 Korintiërs 7:2 geven aan dat seks voor het huwelijk immoreel is. Als geslachtsgemeenschap ervoor zorgt dat een stel getrouwd is, kan het niet gezien worden als immoreel, omdat dat stel als getrouwd gezien wordt op het moment dat ze geslachtsgemeenschap hebben. Er is geen enkele Bijbelse basis voor een ongetrouwd stel om seks te hebben en zich dan getrouwd te noemen, en daarmee toekomstige seksuele omgang als moreel en God-erend te verklaren.
Dus, wat houdt een huwelijk in, in Gods ogen? Het lijkt erop dat de volgende principes gevolgd zouden moeten worden: 1) Zo lang de eisen redelijk zijn en niet tegen de Bijbel in gaan, zou een stel iedere erkenning van de overheid moeten proberen te verkrijgen. 2) Een stel zou de culturele en familiaire gewoonten moeten volgen die gewoonlijk worden ondergaan voordat een stel als “officieel getrouwd” gezien wordt. 3) Als het mogelijk is, zou een stel het huwelijk seksueel moeten voltrekken, waarmee het fysieke aspect van het “één vlees” principe vervuld wordt.
Wat als een of meer van deze principes niet vervuld worden? Wordt zo’n stel dan nog steeds als getrouwd gezien in Gods ogen? Uiteindelijk is dat tussen het stel en God. God kent onze harten (1 Johannes 3:20). God weet het verschil tussen een werkelijk huwelijksverbond en een poging tot het rechtvaardigen van seksuele immoraliteit.
